Ik zag...

Als eerst de
Stille, koude regen
Die de pijn
Het best beschreef

Daarna de
Witte, dichte lelies
Die het verdriet
Een lichaam gaven

Vervolgens het
Woeste, zwarte water
Dat de angst
Het best verbeeldde

En ook de
Dikke, donkere wolken
Die het gemis
Zwaar op me drukten

Tot slot de
Sterke, verscholen zon
Die de hoop op beter
Steeds dichterbij liet komen

Emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 212