Alle inzendingen over emoties

in elke handpalm leiden vele lijnen en vele wegen naar dat ene doel niet alleen het grijpen niet alleen het krijgen maar naar misschien het belangrijkste in het leven dat fijne gevoel iets te kunnen geven…

Voor M.W. Wat heb je vanochtend me laten genieten Van twee tortelende lichtgroene parkieten Je tuin is een zonnehof, garden of eden Lavendelgeurminnende lustige lieden, Azalealusthof voor rustige lieden Een kuuroord voor kruiden, een zonflorafeest Voor lieveheersbeestjes misschien nog het meest…

Ik spreek de woorden niet, het zingt in mij, een weemoedig lied als het ruisen van regen. Ik hoor de klanken niet, het zucht in mij, als wuivend riet langs diepe waterwegen. Ik zie de kleuren niet, grijs stroomt uit mijn ogen, als zacht vedriet in stil bewegen.…

Er hing een kraai in de lucht toen je me brak toen je me stak met het touw dat klom als ik zong bij de buren huilde een kalf met scheurende uithalen om zijn moeder en ik lag in duizend delen tussen de melkplassen die in het blauwe uur jouw kleine huis besluipen. Wee je lange benen als je vergeet een stukje op te rapen. ----------…

aan een ieder die z’n hart heeft verloren ga niet treuren nee niet doen want elk verloren hart zal ooit bekoren ze wordt met liefde gedragen door menig bloem…

Vloek niet, o vloek niet de zon, m'n broer, die zo zwaar draagt uw last, touwen en lijnen zijn om u getast, hoog glijdt de boot in de zon. Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst, uw ogen en slapen zijn wild omvloten, maar de haat, de haat uw oog ontschoten 0 vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst. Bittere man die…

We zitten aan de zee De zon straalt schittert Op het heldere water Ik kijk hem aan Zijn ogen Ze lijken op een prachtige diepe zee Om in te verdwalen Ik kijk naar de lucht Ze lijkt op de zee Maar dan met vlekken De wolken die haar schaden Haar weg laten vagen Ze bedekken haar pracht Haar blauwe kleur De lucht lijkt op mij Beschadigt…

Ze belt aan haar handen trillen haar hoofd bonkt gaat bijna gillen Ze blijft staan gaat niet rennen confronteren niet ontkennen Ze twijfelt nu brok in haar keel gewoon doen ze twijfelt veel Ze staat klaar deur gaat open gewoon blijven staan blijven hopen Ze loopt weg kan niet blijven moet het zeggen gaat wel schrijven…

Ik voel de lust te reizen, te verhuizen, of schepen fluiten die vertrekken gaan, als in het najaar, in de koffiehuizen, weer gladiolen op de tafels staan. Ik weet: nu zijn de velden zonder koren, van dag tot dag wordt dieper groen de wei en scheert de zwaluw sneller rond de toren, de gentiaan bloeit in't moeras der hei. Wordt dan voor immer…

een goed gedicht is een symfonie in woorden waarin je dat kunt horen wat jij maar wil maar ook soms wat je ongemerkt bekruipt je hart binnensluipt en waarvan haar woordenklanken je nog lange tijd kunnen beroeren en nooit is ze stil een goed gedicht zal je diepste snaren raken een leidraad vormen in het leven soms iets om na te…

Angst voor Jou en angst voor mij Angst voor dood en Angst voor pijn Mijn God help mij Hier te Zijn en mijn eigen weg te gaan…

Tot het diepste, tot ik hard kan buigen, breken, zal zoeken naar een teken van mijn eindeloos verdriet verdwaald in die grot ren ik steeds vaker steeds verder, niet dat iemand me ziet weerspiegeld in de beek leek het toch alsof getroost en geborgen iemand naar me- plots echo en galm je strohalmen in het donker in de droom van jou…

Ze huilde om dat droevige verhaal, Dat haar twee dochters op tv vertelden, Dat zij gevaar loopt, dat is wat hen kwelde, Zelfmedelijden is een rare kwaal. Toch wist dat haar niet werkelijk te raken, Ze veegde wel, maar tranen? Die ontbraken.…

Een hond met ijzeren ogen had mijn hand in zijn mond genomen. Ik wilde niet dat dit gebeurde maar was bang te scheuren als ik mij verzette. Luister hond, zei ik, laat me los en ik geef je wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen dat ik niet verder ging en met mijn andere hand hem streelde. Zo. Dagen en nachten in zijn ogen zag wie van…

Ver achter de horizon ligt het land waar schaduwen niet bestaan Waar het licht altijd het donker verdrijft en grote sterren aan de hemel staan Waar de zon speelt met de wolken en in de regen een bloem van liefde bloeit Waar echte vriendschap en betrokkenheid zomaar in het wild groeit Een land waar elke dag een bosje…

Het is koud en grimmig, duister en daar lig ik dan bibberig. Weer een donder, de vierde keer dat ik mijn bed uit donder. Morgen is het vrijdag, Dan zie ik mijn oma en ze lacht. Flits Donder Ze is weg. duister en daar lig ik dan bibberig naast mijn bed.…

En de boer hij zaaide in het voorjaar en maaide in augustus met zeis en sikkel het goudgeel graan bond de garven en zette ze op tot schoven en de boer hij ploegde voort niets dat hem stoort als het angelus klepte schafte hij met zijn makker op de akker en de boer hij dorste ‘t graan het kwam bij de molenaar aan en later bij de bakker…

ik woon in mijn gedachten koester ze, haat ze in slapeloze nachten ik vlucht in mijn verleden beleef het, omarm het en verlies mijn heden ik luister naar mijn stilte hoor het, voel het als warmte in de kilte ik loop als een onzeker mens dag in, dag uit op het randje van mijn grens maar laat me laat me zijn zoals ik…

ze liep door de gangen rechtdoor, linksaf rechtsaf, weer rechtdoor het voelde als een doolhof ze wist het niet meer toch was ze hier eerder geweest kon toen de weg wel vinden dat wist ze zeker de weg naar dat schilderij dat schilderij van haar met haar kinderen een jongen en een meisje de kinderen die ze nooit meer zag alleen…

het depressiebeest ligt altijd op de loer wachtend op een kans om toe te springen zijn er gevoelens van schuld, twijfel onzekerheid en verdriet het depressiebeest geniet hij begint zijn nagels te scherpen en is klaar om zich in de strijd te werpen toch nog plotseling slaat hij toe je bent moe van het strijden en niet in staat…

Haar grijze haar, rust op het kussen. Verlangend naar de slaap. Ze houdt in haar armen het kind, dat haar wil ontvluchten. Het rukt aan haar oude hart. onwillig en met duizend zuchten. Het kind wil niet gaan slapen het wil naar buiten, naar de hei, waar rust is en geluk. Waar alle geuren als bedwelmend in een roes, een groot verlangen…

Schrik niet ik heb het niet tegen jullie Wel tegen zelfgenoegzame samenzijnders in hun alledaags bubbelisme overtuigd van alleen is eenzaam samen is goed Goed onthouden! Alleen is geen gemankeerde twee Alleen staat niet gelijk aan zielig Alleen zijn is op avontuur gaan langs achtbanen en draaimolens balanceren tussen vangnet zijn…

ik liep in mijn droom op een maanverlicht pad zilverkleurige bladeren fluisterden zacht mijn naam ik kwam bij een tuin omheind door een hoge muur de ingang was moeilijk te vinden de houten deur klemde ik zag mijn toekomst staan aan de overkant van de vijver bij de zonnewijzer stond mijn verleden langs de paden bloeiden mooie gedachten…

schitterende engelen velen zijn gered een aantal seconden voor de dood zij weten het absoluut zeker voor deze persoon is nog geen plaats gereserveerd op Jezus' heilige schoot jammer toch een vreugdevolle gedachte gemist voor diegene hij/zij  die niet geloven in de engelen hun bestaan hopend dat zij zich gaan verdiepen…

Ze spuigt haar letters door een trechter, Chaotisch vormen woorden niet te begrijpen zinnen in een wereld waar alleen structuur wordt (h)erkent... Ze giet ze op witte vleugels van een vredesduif die door de verholen klankzwaarte van elk bedacht fragment het luchtruim niet haalt en verslagen onbegrepen aan de grond kleeft... Heeft…

Geluk, ongrijpbaar, ligt, vluchtig als adem, in je besloten. Is smeulend vuur, dat, kort van duur, plots op kan vlammen. Is de streling van een hand, koele ochtendstilte op een verlaten strand. De onbevangen oogopslag van een kind, eeuwigheid in een moment.…

Zolang de middelpuntvliedende krachten De chaos van 't divergent herenleed, Wat een gebrek aan concentratie heet, In dolende droommensen niet verzachten Is daartoe een minzame muze bij machte Die zich ontdoet van het satijnen kleed Waarin omwikkeld ze haar binnenbrachten Voor de sultan die haar, sprokenzegger, verwachtte Voor fabelverhalen…

In het holst van de duistere nacht toen de verzwakte halve maan zich achter donkere wolken verschool heb ik met mijn bibberende hart tekeningen gemaakt voor vlinders en wolven In vroegte van druilerige ochtendregen begon ik aan mijn korte brief voor een vreemde verte Ik vertelde hoe trots ik was op mijn tekeningen en mijn geloof in…

Ik kan genieten van kleine dingen Dat kan ik ook ik echt Een super mooi gevecht Hoe ik dit ook wil bekijken Is genieten....te vergelijken Ik denk van wel Een schitterend spel Vul het zelf maar in Een heel mooi begin…

De liefde schreeuwt zich uit een hart een rugzak vol gebroken dromen een roze bloemenzee ontwaakt geur van nectar kust de broze velden alsof de natuur de mens liefheeft zonder aarzeling, onbevangen puur likt moeder Natuur haar tere wonden vaak wreder dan de mildste tederheid in de wildernis zoekt vrijheid een weg een lentehart roept…