In de ban van de ring
voor een moment zag ik haar
de zon door het raam
ze raakte me aan, ze raakte de zachte kant van mijn ziel
het heeft nog geen naam, maar het was een warm gebaar
een ander speelde met het hart van een kind
plotseling was ik even in de war
of was ik het die het verleden aanraakte
ja, dat moet het zijn geweest
het was die gedachte of een verlangen dat ontwaakte
twee flitsen in de morgenstond
-zij hebben wel een naam-
maar die nog aan elkaar lijken gehecht
ach, het is vooral de tijd die slecht
de vroege natuur voedt niet altijd zoet
niet aldoor smaakt alles spontaan naar meer
soms halen gevoelens je in;
de vroege zon maakte me kwetsbaar
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 3 januari 2025
Geplaatst in de categorie: emoties
Het treft soms precies dat plekje in het hart...