Hoe ver
Jaja ‘k maakte alweer een berglandschap
waar het tussen toppen stroomt
terwijl ‘k voordien,
onder ‘t douchen ‘t water dankte,
hoe het me warmde
de koude stroom me wakker maakte
na de nacht, de droom
en ‘k bedacht
hoe het in mijn cellen stroomt,
‘k op les mijn schilderlerares zei
dat elk schilderij van mij
zo rommelig, ingewikkeld, brei
van kleur en combi
we dan over ‘t Russische
en thuis, alleen
op ‘n heel oud bandje
Rachmaninov van de partij
dat ‘t Slavische geslacht
me altijd in de macht
al van lang geleden,
aan de Haringkade
een Ghanees voor mij
piano speelde
van dezelfde componist
ik toen niet wist
ooit bij jou uit te komen
in jouw straat daarachter
mijn kinderen half Slavisch
ik zijn concerten
beluister, hoe verslavend
de commentaren lees
en hoever het water rint
... youtu.be/G5zPYOuiw1A?si=oaLFEbXK00OaEMFd ...
Schrijver: Ralameimaar, 11 december 2024Geplaatst in de categorie: emoties