Alle inzendingen over Als een vloek

Ik schreeuw, vloek en bijt, terwijl mijn lijf ieder beweging vermijdt. Tranen aan de binnenkant niemand die ze ziet, gezicht als een masker, zonder verdriet. Een lappenpop zonder hart, geslagen door woorden, voor eeuwig verstard.…

De zucht naar grootheid, die mij prest, Doet mij betreden paden vloeken. Ik kan niet b e t e r doen dan best, Zo wil ik ’t dan bij a n d e r s zoeken.…

Vermoorden wordt aldus elimineren Een inbraak leukweg ongewenst bezoek En gvd staat voor die ene vloek Ontslaan heet koeltjes reorganiseren En sst...een snelsonnet is ook besmet: Het is gewoon een niet gelukt sonnet…

Vermoorden wordt aldus elimineren Een inbraak leukweg ongewenst bezoek En gvd staat voor die ene vloek Ontslaan heet koeltjes reorganiseren En sst… het snelsonnet is ook besmet: Dat is gewoon een niet gelukt sonnet…

en vloeken der zonne doorlaaiende schijn.…

Is leven zegen of een vloek? Wat moeten ik doen, wat laten? Vragen die ik vinden wil. Antwoorden die ik zoek.…

Mijn schrijvershut vliegt bijna in de lucht Gelukkig hebben we wat zakken zand Nog van het Halloweenfeest bij de hand Staak je geraas, ik vloek en slaak een zucht Kieran, afgrijselijke najaarsstorm De puinhoop in mijn She Shed is enorm…

Dan knalt er een vloek, door de straat terwijl de zon hoog aan de hemel staat een man, knikkert van de stoep, hoor een hoop au- en wee geroep, doorspekt met vloeken er extra bij kijk ‘m liggen, ik loop dichterbij.…

En of de wolken wee en vloek verstonden, Bogen zij dieper over 't land, en zonden Donderend vuur tot zij de vloek verhoorden.…

Trok het zwaard van de muur, ik liet me helemaal gaan, plots was ik weer mezelf, rust er nu een vloek op mijn bestaan?…

Wij weten uit diverse onderzoeken Dat de tv fungeert als doorgeefluik Van grof en onwelvoeglijk taalgebruik Zo meldde ons de Bond tegen het Vloeken Wij vinden, zei hun zegsman overstuur Vooral de (piep)shows bij V8 (censuur)…

De nieuwe dag een woord dat ik zal spreken en volgen zoals de tijd dat vraagt met zijn aanwezige vloek zonder de woorden die weer beginnen waar ik voorbij ga als de schim die zijn verhaal zoekt en alleen nog maar oude woorden ontmoet…

Tijd als de vloek die alleen maar de tijd is omdat hij alleen de dood laat antwoorden als het leven de tijd niet meer verandert.…

Maar tussen vloek en zaligheid En is geen bijweg die ze scheidt. Het een hij vlieden moest die ’t ander hebben zoude.…

herfstwater gebotteld uitgewrongen mij doordrongen In stilte anijsjes eten daar onder het bladerdak van die lindeboom en allengs terwijl ik de dartelaars gadesla klopt de vloek weer aan en nog het eeuwige klitten dit besef van voorbijgaan omstrengelt het mij met sterker garen…

De vloek die viel zou zijn verbroken door een enkel woord of simpel teken. Maar dat woord werd nooit gesproken toen de lange dagen duurden tot weggedragen weken. En stilte bleef tot spijt dat er nog steeds niet veel te spreken viel. en zo verging de tijd.…

Natuur is vaak een zegen, soms een vloek De hoogte van het water is kritiek En ook al raakt men weer niet in paniek Er komt nu hulp uit onverwachte hoek Ik steek, verklaarde kardinaal Wim Eijk, ook dolgraag eens mijn vinger in een díjk…

er glansde vreugde op de Dam ze sprak uit ogen, open naar de hemel en men eerde blij de vrijheid een geweerloop blonk zijn koude staal stonk zwaar en schoot een vloek over de mensen uit in elke ruit rondom spiegelde het kwaad…

O, vloek van 't menslijk woord, dat niet vermag Der ziele diepst bewegen weer te geven, Maar steeds een schijnbeeld om die glorie maalt... O, vloek, dat mensen-traan en mensen-lach Diep in ons eigen binnenst blijven beven, Géén mens, schóón als zijn Zelf, voor ándren straalt.…

Zij liegen, die geen leugnaars willen wezen, En zelfs, wie moedig wil de waarheid spreken, Hij voelt de waarheid op zijn lippen breken Vóór 't spreken zelf, - en is als één van dezen. 0, vloek van 't menslijk woord, dat niet vermag Der ziele diepst bewegen weer te geven, Maar steeds een schijnbeeld om die glorie maalt ... 0, vloek, dat…

Een kwestie van tijd of eerlijkheid… Innerlijk vloeken wilde beesten, draken doen mijn binnenste ontwaken… Neigingen tot braken omdat jij nooit zal zeggen wie je werkelijk bent… En jij zegt dat je me kent? Kans vergooid.…

Die mijn ogen nooit Met rust laat, Het donker verdrijven wil Terwijl mijn bovenkamer Schreeuwt om rust, Om donker dat alle plagen In de tijd voor eeuwig toedekt, Vloek van blauw licht Dat mij nooit meer slapen laat, Nooit meer, nooit meer slapen…

Ze staan leeg badder-en zwemseizoen nog niet begonnen Zon heeft de aarde met prille lentevingers aangeraakt Ze vragen om wielen wielen van fietsen Kijken uit naar fietsers die een rustpunt aan deze plas zoeken Binnensmonds even vloeken want ze staan er nu wel: onbewaakt.…

Ik heb geen idee Was verblind vol gemis Nu is er niks meer Als ik toch eens wist Moet ik nu gaan zoeken Iemand draaien tot mijn hand Kan een uur gaan vloeken Tot ik uiteindelijk opbrand Zal het nooit meer vinden Ik weet het bijna zeker En het spijt me voor altijd Maar boeit je voor geen meter Paul Christiaan…

leg mijn falen bij het falen, vloek en schrijf jouw naam bij op het graf.…

met een ontsmette kar in oorlogsgebied raadzaam verdraagzaam “ gaat u maar hoor” de kaas wordt belegen er zijn vast omwegen ingesloten om de hoek met glimlachende vloek snel de verkeerde chocola pure tijden van Corona de koek is op het klopt voor geen meter doe nog maar een halfje…

Het LSO en Oerol: Niet meer haalbaar Theater, dans, muziek: Een grote vloek Voor bibliotheken zelfs valt straks het doek Elk kind krijgt zo een achterstand in taal. Maar het stemt me toch ook best een beetje blij Dat niemand strakjes beter schrijft dan mij…

Nietwaar, want steeds als ik hem kom bezoeken, Zit Willem in z’n villa zacht te vloeken.…

wijn en het lijk der liefde rond de tafel en eronder verwarde resten van gevoerde gesprekken kleven aan de wand het plafond besmeurd met oude vloeken en flarden van onbeantwoorde vragen druipt een silhouet van mislukken daar waar jij net niet stond…

Een wit gekalkte lijn scheiding tussen juichen en een uitgesproken vloek tussen waarmaken van een droom en een stukgelezen jongensboek tussen het opveren van de menigte en honend surround boe geroep Een wit gekalkte lijn schepper van de overwinning of van het onzichtbaar verliezer zijn…