43742 resultaten.
De Koffie
poëzie
4.0 met 3 stemmen 989 Ik heb zo lang alleen geworsteld en gestreden,
En arm en onbekend zoo meen'ge hoon geleden
In twijfel, wanhoop, ziel- en lichaamssmart;
En als de moedloosheid mij 't hoofd en 't hart kwam drukken,
Kwaamt ge ook mij 't folterend gedacht ontrukken,
Verkwiktet mij de geest, verlichttet mij het hart.…
Wat is de Wereld
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.706 Er liep een dierken op mijn hand,
Zo kleen, zo bitter kleen!
Hoe was het daar wel aangeland?
Waar wilde en mocht het heen!
't Liep onder, boven, hier en daar,
En 't stropte dikwijls aan een haar,
En 't weerde en 't woelde zich half dood;
Dan riep het eindlijk in zijn nood:
‘Och God! och God! wat is de wereld,
Wat is de wereld toch…
Een Nieuw begin
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 226 Dat mijn hart niet meer klopte,
mijn ziel van mij wegdreef
Het uitzicht door het raam nietszeggend was.
De dageraad geen nieuwe hoop bracht.
Er waren dagen dat de zon zo haar best deed,
maar dat ik haar warmte niet meer voelen.
Dat al mijn tranen zo bitter waren.
Zo bitter, zo zoet.…
Stad en land
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 227 Hij was naar Overijssel toe gekomen
Dankzij heur fijnbesnaarde lieflijkheid
Hij was een eloquente, stadse rakker
En zij een welgevormde boerenmeid
Hij trof haar aan op zeek’re vrijdagavond
In een hoofdstedelijke disco-bar
Maar tussen al die Amsterdamse deernes
Leek zij verdwaald en ietwat in de war
Fluks had hij haar vrijmoedig aangesproken…
De cirkel
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 4.239 Vol plezier ga je in het leven
Alles verdient beleving
Sommige dingen maar heel even
Terwijl het andere je totaal beving
Lekker spelen met de blokken
Lekker spelen met een pop
Of met de badeend in het sop
Heerlijk deugniet en onverschrokken
Opeens is dan de onschuld vertrokken
Krijg je besef van broek en rokken
Dan wordt ook jij een ouder…
Cirkel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 655 Laat deze laatste cirkel
van tranen vervagen,
in een plas van tedere dagen.
Laat ons nog één keer
samen dansen
in het sterrenlicht
van blije en droeve verhalen.
Laat me rusten
met een geschonden weemoed,
'k verberg mijn tranen,
heel verwoed.…
De Cirkel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 568 Aanstormend door mij nimmer gehoord
komen doden gedachten wreed vermoordt
klinken hol en leeg mijn klanken van heden
gekende terreinen op de tast betreden
Glijden zinnen gespiegeld glad in alle vormen
om warrig zoekende haar rode draad los te tornen
Verwachtingen laat in tijd steeds voorbij te staren
misgrijpend zoekende ondergane levens…
Cirkel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 443 Gevangen in de ronde cirkel
Ben ik als vierhoek vals misplaatst
Bemerk ik alles op het laatst
Krijg ik aan de ronding hekel
Doch draaierig van het verdwalen
Zoek ik door naar mijn ontsnapping
Verliezend in de overlapping
Van de tijd die mij laat dralen
Zolang ik niet vergeet te hopen
Zal ik wachten, zoeken, leven
Nimmer een hoek van mijn…
.....in cirkels
gedicht
4.0 met 66 stemmen 5.899 prachtig,
zoals je wegloopt,
zo oppermachtig
met in je kielzog
woede en gelijk.
nadat ‘waarheen…’
mij stamelend ontsnapt
blijft enkel onvermogen.
nu lange monologen
zijn vervlogen
kijken de honden op,
herkennen dit als
simple waste of time.…
de cirkel
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.718 wie telt de druppels
van het dauw, zoet en zacht
wie was het kind
dat liggend nog lacht
totdat de aarde haar zal ontvangen
in dankbaar verlangen
te geven, te verzorgen
opdat op n frisse morgen
de dauw likt aan het blad
van een volgend levenspad…
Cirkel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 157 Het symbool van de
oneindigheid kan
met één pennenstreek
worden genoteerd.
Lente, zomer,
herfst, winter.
Dag en nacht.
Zo eenvoudig is alles.
Geboorte volgt dood op;
nieuw leven begint
bij het eind.
Het leven is
eindeloos.…
cirkel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 616 Gevoelens
uiten zich
in woorden
aaneengeklonken
in zinnen
en vormen
gesprekken
die leiden
tot discussies
om te eindigen
in strijd
zo worden
woorden
weer gevoelens
maar dan van
onmacht en spijt…
de cirkel
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 4.474 het laat me niet los; steeds weer te zien en te beleven
hoe interessant is niet het leven in de tijd die je hebt
hoeveel moet je niet slikken en hoe dikwijls moet je niet geven
het mooiste in je leven; het hart keer op keer raakt en rept
het leven is als een carrousel en voelt als muziek
waar heb ik dat aan te danken, dat ik een van de velen…
cirkelen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 201 m’ n gedachten
linksom
of rechtsom
draaiend
kom ik toch
steeds weer
op het zelfde
punt uit…
in cirkels
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 238 jij schrijft
je geschiedenis
al weer
ergens anders
terwijl ik hier
nog steeds
in cirkels
om me heen
loop te krabbelen…
Cirkelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 we rijgen rituele woorden
aaneen maar de zin laat
zich niet vinden
de taal van taai verdriet
verankerd in de ziel
laat zich niet snoeren
wreed woekert ze door
in het oog van de orkaan
ademen we slechts
het verleden uit
ons onstilbaar verlangen
naar toen en daar
oneindig cirkelen we rond
als gewichtloze doden
in de ruimte…
Cirkel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 169 De toenadering
houdt ook het afscheid in
het einde vervolledigt
de cirkel en legt aan
tot het begin.…
cirkel.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 218 De cirkel is weer rond net als de zon en
einde weer begin zoals de dag begon...…
cirkel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 durven
was een openbaring
waarin ze eindelijk
zichzelf begon te vinden
maar zij wilde meer
dan gewoon gelukkig zijn
in een hopeloze poging
tot zelfbevestiging
verdronk ze haar gevoelens
als een nest jonge katjes
in een teil water
en het laatste
dat nog niet dood wilde
werd doodgeknepen
pleinvrees
kortwiekt
de holle vrijheid…
De cirkel
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 479 Maar in de cirkel van dit leven
ontmoeten wij opnieuw elkaar.
Het is je lach weer elke dag
en ook de trekken om je mond.
Maar ook de glinstering in je ogen
die maakt de cirkel rond.
Het is je liefdevolle karakter
en ook de kleur op jouw gezicht.
Maar vooral de liefde die je geeft
geeft elke nacht nieuw licht.…
Cirkels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 In de verstikkende nacht
smoor ik de schreeuw van mijn hart
de kou die in mijn botten is getrokken
laat mij huiveren
Ik wil jou niet meer kennen
want weten doet pijn
herkenning van het niet herkennen
jouw ziel die valse tonen speelt
Ik wil het niet horen
want dan moet ik toegeven
dat ik jou voorgoed kwijt ben
schreeuwt mijn hart en begint…
Cirkel
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.637 Alvorens de cirkel te sluiten
keek hij nog één keer om zich heen
zag hoe de meeuw in de gevel verdween
stof het uitzicht smoorde
met een stormgordijn, de laatste steen
zich opmaakte om te verdrinken.…
Cirkels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 Cirkels.
Zoals die,
van jou,
en mij..
-…
In cirkels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 166 In de kern van cirkels gevormd door één regendruppel
vergroot mijn visie door de deining aan de waterkant.
Het meer dat zich laat schitteren door het avondlicht
leeft jouw warmte op waar ik met gedachte ben gestrand.…
Cirkels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Geen begin maar ook geen einde,
steeds weer draaiend in het rond.
Als de eeuwige getijden,
eb en vloed bewegend in een open wond.
Zwart en wit,
angst voor het donker.
Heftig wanneer je er alleen mee zit,
wachtend op dat ene kleine wonder.
Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken,
een dartelende vlinder ronddansend in stralend…
cirkels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 233 hoe vaak de dag zich hechtte aan
de nacht om samen in verstikkend zwart
te wachten op wat werd verwacht
en andersom de nacht op sleeptouw
door de dag voorbij 't middaguur
zijn krachten wist te putten
uit een restant van licht
waardoor de mens bij tijden
wat verlicht zich schikken
kon in levensvatbaarheid
een jarenlange strijd van…
Cirkel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 109 Naast elkaar stonden wij
met tussen ons in een cirkel.
Je zei: “Je weet met hoeveel gemak
ik stap in deze vorm.
Loop ook eens naar voren.”
En maanden later fluisterde
ik je naam en kon ik zeggen dat
ik van je hield,
door deze beweging voorwaarts.…
cirkel
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 62 het doet mijn verwachten verzachten
in een fluwelen droom, zwevend
door alles heen, zonder enige rem
het is mijn hart dat verrukt is
op geluk achter de wolken
aanraakbaar, zo dichtbij voor mij
en voelt als een roepend baken,
alhoewel, ik voel 'n opkomend kolken
doch daar roept de dag naar mij
weg ben je en ik, ongevraagd, vrij…
cirkels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 onder een luifel van
bamboebladeren rekt de
tijd zich uit als elastiek
vanuit het schemerduister
vindt zij het bleke
licht daarbuiten
ze gist naar diffuse
geuren in de koele
ochtendlucht
een mens verzamelt
verhalen de arend tekent
cirkels in de lucht…
Cirkel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 168 Eenzaam en alleen
gevangen in een cirkel
van het eigen ik…