173 resultaten.
Marktkramen......
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 Wij waren
aan de wandel
het Spaanse dorp
leek in rep en roer:
Levendige handel
in riemen, jurkjes,
kant, bloesjes, bloot
en aardewerk
in felle kleuren
Voetje voor voetje
is het kuieren
het lopen
ogen als op steeltjes
Alle nering in kramen
rond een Roomse kerk
waarvan Gods Zoon neerkeek
in geschilferd gips
Het is er…
Marie wordt wijzer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 ~ toch een hart onder de riem
voor de onderwijsstakers ~
Marie werd onderwijzer, maar niet wijzer
Als zij-instromer, dat was het begin
Ze droomde om carrière te gaan maken
Maar die ging op in rook, na twee keer staken
Collega's ziek, haar wereld stortte in
Door wanbeleid gaan scholen op de fles
De leer-kracht daalt, ook zij is niet…
Grijsaard
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 553 Daar stond een man op
het plein
midden in de drukte stil
te staan
met
verschrompelde schoenen
verfomfaaide jas en
warrig zilverkleurig haar
en ook een
broek met versleten riem op half acht
of negen
niemand op hem wachtend
kijkend met vermoeide ogen
naar een blauw briefje op de
grond
alsof het een boodschap kon
bevatten die hem zou meenemen…
Bakkeleien in de galeien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 ken het zweet
de lange riemen
het bakkeleien
in de galeien
de striemen als
je minder deed
altijd onderdeks
als slaven aan
de ketting weggezet
roeien op bevel
zij sloegen mij
hun ritme wel
ben gegaan heb
de oorlogsvlag gehesen
in het want
waar wij nooit
mochten wezen de
messen blikkerden alom
gesprongen naar de
vrijheid toe…
De heerlijke rust van het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 310 een roeibootje met een oude man
met gekromde rug aan de riemen
rook kringelt uit zijn brandende pijp
vermengt zich met de witte nevel
tot een denkbaar geurend aroma
van tabak, transpiratie en damp
zomaar een oud plaatje
uit het dagboek van mijn moeder
een man in een bootje op het water
zo gewoon, zo van vroeger, zo’n
gezellig beeld uit…
De kolonel preekt teamgeest
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 722 U wordt geacht
Omdat u wacht
Op de gerichte blik
Die uitstraalt u en ik
Blikken die elkaar vinden
Handen die elkaar voelen
Ogen die bedoelen
Begrip dat groeit
In een verbinding die bloeit
En blijft groeien en boeien
Niet slechts met eigen riemen roeien
Maar op betere wijze bemoeien
Oh Heren het is u en ik
En wat minder uw genitale tik…
Vriendschap
hartenkreet
3.0 met 71 stemmen 6.426 Een hart onder de riem wil ik je steken
Een engeltje op je schouder meegeven
Een steuntje in de rug, wil ik zijn voor jou
Een duwtje waar je het net niet verwachten zou
Meevoelen met je tomeloze verdriet
met je lachen, ook dat vergeet ik niet
een schouder lenen, wanneer je die nodig hebt
een zakdoek aanreiken, als je zonder zit.…
Met opgetrokken jurkjes
gedicht
1.0 met 272 stemmen 27.470 -
even, zeer onvermoed en opgetrokken jurkjes
bedenk: bij aardrijkskunde mocht ik boven
de branding zweven
(de leraar droeg zijn riem niet
door de lusjes van zijn broek)
Alles komt goed, vrij naar het leven.
-----------------------------------
uit: Verzamelde gedichten, 2000…
WOONSTEE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 117 De labium deur
Van het huis van tingelingeling
En belle bel
Gaat voorlopig niet meer open
Het trappetje is opgehaald
De ziel van het huis stak de sleutel
Aan een ring en die ring aan zijn riem
Daarbij, de deur klemde toch al vreselijk
Voor het raam hangen gordijnen
Van het merk Retina
Het huis heeft wat je noemt een schedeldak…
Reu ze!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 235 Aan een riem en mand was hij ontsnapt,
om te zwijgen nog maar van castratie.
Achter staarten rennen deed hij graag -
die van vrouwtjes, let wel, een tractatie!
Meer dan ooit dus was hij goed op dreef
- volgens hondenmotto ‘kees en leef’ -,
nu hij rennen kon - en rennen bléef -
achter iedere terloopse teef.…
Hoe hij nog fladdert 's nachts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Alleen zijn riem
bewaar ik thuis.…
LAIS CCXI
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Maar handen maken weer begin van haar:
LAIS verrijst, het buigt diep en ’t staart maar,
het wordt aan riemen in’t galei geketend.
O maan: op nachtzee deint het git van haar.
’t Wil verdrinken in haar die zich ontkent.…
ik, het kunstwerk
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 887 ik weet niet
welk beeld je
uit mij houwt
of in welke stijl
jij mij graag bouwt
maar onderwijl
zijn mijn rondingen
Romaans
met een vleugje
Jugendstil
ik spreek maar niet
over datgene
dat zich bij tijd en wijle
Gothisch gedraagt
maar waarvan je al zei
dat het beviel
mijn buik hangt
wat boers over mijn riem
dus ook genesteld…
Kans
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.737 beginnen met het spel
De kans is hier hij is niet groot
Maar hij is wel aanwezig
Onze liefde is nog niet dood
We zijn nog wel even bezig
Ook al is de kans dan heel erg klein
Een kans van 1 op 10 miljoen
Er is een kans en dat is fijn
Met deze kans ga ik iets doen
Een kleine kans die kan groeien
Zodat de kans steeds groter wordt
Ik heb de riemen…
LOGEERHOND....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 241 :
een week lang
hebben we:
-wat je noemt-
een logeerhond
Geen gesputter
tegenspraak noch
diep fronsen:
zij komt
bij ons logeren
Laat nog op
-ongekend- vroeg
uit de veren
met 'n hond
is 't sportief
......verkeren
laat je haar uit
ze is uitgelaten
Blaft vrolijk
Springt hoog
tegen ons lijf
en leden op
Aan de riem…
de graven gaapten dood
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.684 ik heb de stenen weggerold
de graven gaapten dood
op witte doeken zag ik jou
je rug getekend in het rood
de wereld maakte vuist
sloeg met lange riemen
doornen haakten in je huid
schreven pijn in lange striemen
ze hebben je gekroond
tot koning van het woord
gehangen aan het kruis
met anderen vermoord
maar je bent opgestaan
hebt ons…
ouder worden
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.954 Een jeans kan ook nog wel
een trendy bloes
en een riem op de heup
vind ik nog altijd leuk.
Een mooie schoen aan mijn voet,
staat me goed.
Nieuwe bril op mijn neus
een tikkeltje rood op de brug,
dat is mijn keus.
Ik voel me nog jong van geest,
maar het karkas is er geweest.
Er zit sleet op,
maar niemand die het ziet.…
Als een hond zo blij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 158 Een hond loopt door de Laanstraat,
zoals hij nu wil zijn, is en altijd was.
Baasje loopt met hem verbonden,
en probeert gehaast te worden,
wie hij nooit meer worden zal.
Als jongetje nog was.
Ik vraag me verlangend af,
hoe ik weer reu kan worden,
zonder aangebonden vrouwtje.
Getrouwd met hondse trouw.
Vervuld van hondse liefde,
zonder aangelijnd…
Twee lieve ogen.
hartenkreet
4.0 met 44 stemmen 4.693 Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed
En je zonder hem naar huis toe moet
Met de riem in je hand
En een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen:
Ik mag niet egoïstisch zijn.
Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest.
En in al die tijd
Is hij niet één keer,
Egoïstisch geweest!…
Groei-enzymen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 329 het grauw dat in gemeenplaatsen vlucht
voelt zich bedreigd en verzucht
dat ’t water aan de lippen staat
dan verheft zich snel de gajesmaat
die zonder enig tegenwicht
zaken volstrekt vijandig belicht
het haagse vingertje draait en zwicht
beteugelt met verzachte riemen
beducht als het is voor de volkse straat
strooit het met de ziektekiemen…
Geweldig gewoon
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.144 zo gewoon mijn buurt,
een radio met een smartlap
een man, een riem, een hond, gesnuffel zag
gewoon een poppenwagen
met een kinderlach
stoelen buiten, gewoon een zitten
barbecue, ruikend aangenaam vuur
een gammele fiets banjert de dag door
gewoon een blij hallo
gewoon….. hoe gaat het buur
krantje , boek, gewoon lezen
gewoon alle daken…
Golven der gevoelens...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.283 Golven der gevoelens, blijven dansen,
hoe hard je jou er ook tegen verzet,
met de riemen die men maar heeft,
zal je verdrinken in je eigen net..…
Dode mus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 466 zijn lach en zacht gezang
galmden in overvloed
door de bejaardengang
ondanks de treur van terreur
achter zijn bruine ogen
verschool er een geborgen schoonheid
om de wereld
als achttienjarige in herkansing te mogen zien
nu wordt hij
een kind zonder (t)huis
met de riemen van VVD
en de losse eindjes van de Bijbel CDA
al die…
Nachtwacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 503 van die tijd
Het doek wervelt rond één moment
De rode schutter vult het musket met kruit
Na het schot blaast hij het schoon
De tamboer staat klaar voor de roffel
Ze praten zo druk dat ze de schilder vergeten
die hen vangt achter vernis
dat verduistert nu de nacht rijpt
Hij verzint er nog een meisje bij
een dode kip bengelt aan haar riem…
zomer
netgedicht
0.0 met 5 stemmen 1.399 en gespoeld
met kommen vol van ooft
en sap en suiker ongegist
het gras vertrapt
de lach die verder draagt
tot bij het spiegelfeest
van buren achter groen
en rooksignalen zonder doel
in bundels boven bomen
gemeenschap van de neus
de vingers gretig vet
rond glazen schuivend
in een oeroud ritueel
och laat de tongen los
ontdoe ze van hun riem…
de doden komen altijd terug
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 daar loopt hij dan
een kleine montere man
in korte broek
baardje
het tanige bovenlijf
ontbloot
verwarde piekharen
steken onder de
verfomfaaide hoed
pretoogjes glinsteren
achter de ronde bril
slaapzak onder de arm geklemd
de waterzak in zijn hand
een zweetdoek bungelt
aan de riem van zijn kaki broek
no dead man walking…
Vogelnijd
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 743 schoudertentriemen,
bereiden schermutselingen,
begeven zich in het gebied
van de grote waadvogels
Na drie dagen en nachten
kleppend beraad op het strand
getergd door zwevende garnalen
en zachtjes scharende krabben,
roeien de snavels
stuiten op stokken
schuren langdurig het doek
Van binnenuit halen messen
het linnen aan flarden:
de riemen…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.095 veelvuldig sloeg ik de riemen uit,
roeide tussen heden en verleden
eindeloos heen en weer.…
als woorden niet meer van mezelf zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 240 schipperen kan alleen
als twee kanten wal dragen, waar water botst
en verlegen lelies bloeien
langs het kroos verlaat de dag
de ongeboren zon
tussen het verwarde riet groeit de valse twijfel
of de karekiet wel houvast vindt
hij zingt er wel
maar toch
laat me roeien in mijn houten boot, ze draagt me goed
de riemen slijten slechts voorzichtig…
Eerherstel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 3.281 Je bent wel min of meer gehandicapt,
maar wat je nog aan kwaad kunt doen, dat doe je,
al is het op den duur wat moeizaam roeien
met die verrotte riemen die je hebt.
Natuurlijk is het niet alleen jouw schuld:
je bent nu eenmaal uit zulk hout gesneden
en meent het soms, op jouw manier, oprecht.…