4235 resultaten.
Ruimte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 60 En als ik nou vandaag
door niemand
opgebeld, gevraagd,
geapt of aangesproken wordt
Als ik nou vandaag niemand lastig val
of blij maak met mijn opmerkingen,
niets doorstuur
niemand van zijn of haar tijd beroof
met een spreuk,
een idee van mij
niets probeer te ontlokken
dan
dan is de dag,
de tijd voor mezelf en
de tijd voor de ander…
Ruimte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 77 Waar eens de oerknal onze dimensie binnenging,
waar de ruimte zich opende en de tijd werd geboren,
uit een ondeelbaar punt als ultieme bron.
Die immense ruimte waar het sterrenlicht
miljoenen jaren reist om naar ons te gaan.…
Sporen van de nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 308 Is mens' leven uitgetekend
in de sporen van de nacht, of
leiden schimmen het bestaan
van mensen die potten roeren
in blokhutten van drie bij drie
terwijl het vuur heel snel dooft?
De laatste ster maakt de ochtend
hoewel vogels nachtbrakers
fluitend naar bed begeleiden
Voor even stond de tijd toen stil...
Duizelend brokkelde steen van…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
niet
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 11.246 Leg de bergen
die er niet zijn
maar in de schuur
die er niet staat
zodat ze het landschap
dat er niet is
niet storen.
En ook dit huis
dat nog niet is gebouwd
wordt nauwelijks bewoond.
Enkel de geur
van mijn handen
hangt hier even
in het rond.…
Boek me niet
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 447 ~~~
laat me dicht
ik ben geen deler
van eigen aard
ook geen noemer
die breuken aanwijst
waar explosieven
mogen barsten
geef me wat ruimte
mijn regels te lezen
en boek me niet
voor ik vertrek
~~~…
lange handen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 397 hij was heel stil
en dacht niet veel
zijn hoofd open gewaaid
zijn tastorganen kruipend
een zoeker in de tere lucht
een poëet die in de ruimte ziet
zoals een man die op
de verschansing hangt
en naar de zee ziet
zoet glijdend het middelpunt zoekend
daar waar het licht breekt
en schrijft met lange handen…
The whereabouts of love (2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 848 The whereabouts of love
Neem een zebrapad,
Loop erover en daar
Kan het gebeuren,
Of (tijdje niets)
Bij het oversteken
Van een plein
Oversteken dus
Zoals in mijn geval
De ruimte en
Mijn beweging in
Die ruimte
Met jou
Om me heen…
Ruimtezonde
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 1.098 Ik zal er zelf als alfa niet om liegen:
Da’s fout, maar iedereen maakt wel eens fouten
Net als die ene arme astronaute
Die haar gereedschapskist heeft laten vliegen
Veel slechter kon die beta dat niet plannen
Want er was dus geen Gamma te bekennen…
eiland
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 351 De aarde is een eiland
die drijft in de zee van materie
zij drijft
cirkel rond mysterie
in de oceaan van dit geheel
heelal zee van het bestaan
binnenzee de melkweg
en wij liften mee
als stokers op zee
de eeuwige rivier
zwem of verzuip
het is een oneindig
oud gebruik…
Träumerei
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 419 Träumerei vult mijn ruimte in;
een verleden rijk in vierhoekig steen
waar spel tussen toets en snaar
soms tegendraads doch vaker gemeen
op Schumann’s geschreven noten vaart
zo nu en dan licht kabbelend
op een oceaan van kwetsbare stilte
waaraan klanken gewend lijken
en harten zich langzaam ontdoen van kilte
de melancholie in het dragend…
Over ruimte voor de rivier.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 Dit plaatje laat ons zien
Waar ze ruimte geven
Een overloop creëren
Om zo te overleven.
Maar als je inhoudelijk kijkt
Mis je de rivier de Maas
Kan die dan niet overstromen
Of is men die rivier wel de baas.…
inzingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 86 hoe zou het klinken
als zij de ruimte in zingt
wordt zij ontvangen?…
wandelruimte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 45 we hebben ruimte nodig
om te kunnen wandelen
oude gedachten op te graven
ze in kleine stukken scheuren
met zachte handen herplanten
en nieuw jong leven in te blazen
we hebben wandelruimte nodig
om in onze hoofden opnieuw
ergens heen te kunnen gaan…
Dromen aan zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 Golven rollen als branding over het strand
En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan
Wissen sporen van verleden uit het zand
Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan
Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan
En peinzend op ‘t duin over verre watervlak
Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan
Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…
kier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 een zuchtje
lucht perst zich
door de kieren
een straaltje
licht vindt de
weg naar buiten
een korrel zand
schuift traag
naar de duinen
alles blijft
open niets
wordt gedicht…
openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 ik loop alvast vooruit en herzie
mijn beweeglijkheid, misschien
ben ik blijven steken in
falend beleid, in ontbrekende
witregels als lucht tussen
beschreven adem
eenmaal buiten voelt deze plek
aan als aanwezigheid waar ik
niet ben, een stilstaande ster
in vallende ruimte, elke
stap dichter bij afleggende verte
achter het oog…
Geef me de ruimte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 107 Geef me de ruimte
Ik krijg geen lucht
Al die verwachtingen
Al die verlangens
Die constante zucht
Geef me de ruimte
Ik krijg het benauwd
Het ongeduld
De schuld
Het laat me niet koud
Geef me de ruimte
Doe een stapje terug
Laat het even zijn
Laat mij even zijn
Ga van mijn rug
Geef me de ruimte
Om te bouwen
Dan bouwen we een brug…
Gekooid
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.504 Getemd, gekooid
Gevangen achter medicijnen
De kop nog goed
Het lijf beperkt
De ruimte die ik heb
De hindernissen die je steeds weer merkt
Getemd, berooid
Beperkt in het verlangen
De kop nog goed
Maar in de geest gevangen
voel ik de verandering
Draait alles slechts één richting op
met droeve melodie
waarin ik mijzelf vervagen zie…
Vijf Mei Rap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 126 bevrijding van mijzelf
van mijn kleinheid
mijn verwarring en mijn pijn
maar vooral van mijzelf als ego
die de wereld verkleint
in alles wat gebeurt
perste ik mijn ideeën
bevrijding om te zien
vanuit de ruimte
waarom ik ben geboren
en wie ik was
toen ik nog niet dacht
en mij zelf niet beperkte
maar zag vanuit de stilte
bevrijding waarbij…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Ik kan niet anders...
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.460 Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden,
Ik vind mijzelve altijd en overal;
In elk mysterie, dat ik wil doorgronden, -
Ook in mijn God - heb ik mijzelf gevonden,
Wie, die mij van mijzelf verlossen zal? ...
Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden,
Ik vind mijzelve steeds en overal.…
ik kan niet anders
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.631 Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden,
Ik vind mijzelve altijd en overal;
In elk mysterie, dat ik wil doorgronden,
Ook in mijn God – heb ik mijzelf gevonden,
Wie, die mij van mijzelf verlossen zal?...
Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden,
Ik vind mijzelve steeds en overal.…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
ruimte en vertrouwen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 256 in de schaduw van het licht
verscheen een vaag gezicht
gevangen door bramen en doornen
onduidelijk daar doorheen te komen
er was geen ruimte, geen plaats
enkel wat zwak maanlicht weerkaatste
die enge beelden geheel onverwacht
in het diepst van een zwarte nacht
zo speelden weerwolven en demonen
een kat-en- muisspel met mijn dromen
ik was…
Ziet u iets?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 326 Ik kijk in de spiegel en zie niets, zo doorzichtig
Ik kijk in het water en zie niets, weerspiegeld
Ik kijk in de lucht en zie niets, een luchtspiegeling
Ik kijk in de zon en zie niets, een weerschijn
Ik kijk voor me uit en zie niets, als een staarreflectie
Ik kijk in de ruimte en zie niets, een zwartgat weerkaatsing
Ik kijk naar de…
Mijn hart valt stil
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.270 dat dingen kloppen
Maar mijn hart valt stil
En met armen opgeheven en gelaten kop:
“Mijn God, ik heb opgegeven
Deze weg is mij te zwaar
Ik heb mijzelf ten dode opgeschreven
Maar zegt U het maar”…
Fictief?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 160 Laat mij mijn
weg maar gaan,
deze ruimte is
mij te verheven,
mij te schikken
naar diegene die
de grenzen stelt,
die eenzijdig te
bewaken, en in
eigen flexibiliteit
verstrikt geraken,
zal stikken in
verlangen, vrij te
ademen, denk niet
dat ik mijzelf al ken.…
bundel mijzelf
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 180 bondig wil ik leven
want lengte overzie ik niet
als ik maar uit-rek
wat de toekomst mij zou geven
kom ik mijzelf
niet eens meer tegen
dus bundel ik mijzelf
in het verschiet…
Isoleercel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 519 Muurvast,
opgesloten in de tijd.
Gehuld in witte kussentjes,
van het zachtste materiaal.
Bang dat ik mij verwonden zal,
bang voor dat wat mij breken gaat.
Maar ik wil er uit,
ik wil rennen springen.
Ik wil vooruit,
ik wil nieuwe zinnen.
Bonkend,
zachtjes met mijn hoofd.
Staar ik naar mijn witte kussens,
gemaakt van het zachtste materiaal…