Alle inzendingen over angstvalligheid

de nachten verstommen in neonrood een laatste duwbak in de zilveren vaart der naties wat flarden van overkantse muziek rimpels in de tijd blauwe vaandels in de optocht van hebberige dwazen misthorens blazen de aanval dijken angstvallig op deltahoogte slapen de eeuw uit een sleper ploegt de voren van een nieuwe tijd ze zeggen dat het…

Een breed wit meer van nevelig koud zweet uit slapende spoken doorzichtige zeiltjes zonder boot of mast zweven wiegend in wijde kringen rond mijden angstvallig het diepe midden waar een eenzame boom schuilt kaal _ plomp _ gedrongen...…

Immense zee van emotie, angstvallig in verlangen, door de eeuwige jaren heen, vele kwetsbare ondergangen. Krachtig onzichtbaar schild, zet zich vast om mij heen, teruggetrokken in mezelf, stille roep, heel sereen.…

Ik kan bemoediging zijn voor de bangen, de klare stem die altijd rustig spreekt, omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt. Ik werd geboren met een aard die sterk van zelf gaat naar de kern van alle zaken maar veel stond tussen mij in en mijn werk.…

Ik ben een zoetekauw Dus waarom zou ik Zuckerberg mijden Ik reageer op dreiging niet zo gauw En wil mij vrij aan mijn hobby wijden Geheimen heb ik praktisch niet Ik heb echt niets te verbergen En dat iedereen mijn ponem op FB ziet Zal geen sikkepit van mijn privacy vergen Wat doen er veel mensen geheimzinnig En angstvallig over hun privacy…

plannen maar kon mijn gedachten aan jou niet uit mijn hersenen bannen omdat je te diep in mij verankerd zat toen heb ik het huis gebouwd zo vlakbij dat jij naast mij woont in de stukjes leven die je mij ooit hebt gegeven in ons mystiek samenkomen beleven wij het bestaan zoals wij dat dromen waarbij onze realiteit de wereld angstvallig…

Teruggevonden, kale, onvast neergekribbelde afnemende cijferreeks, angstvallig genotuleerde afgelegde weg verklapt ten slotte toch hoe iemand het komen van zijn sterven verbergt, stiekem zijn stappen telt, hoop aftrekt, zijn laan in- slaat, paniek beaamt met mijn ogen dicht: verlegen verloren heer aan de kant gewankeld van zijn private…

angstvallig daalde de zee tot paradijselijk eb waar wolken het water verlieten en blustanks vervoerden met verdrinkingsdood door de lucht, rode paarden voorop, strijdkreten uitgooiend op het dorp dat zich hevig verzette tegen het vierendelen.…

mensen gekleed in winterjassen kinderwagens voort duwend die tegen hielen aanbotsen meegaand met de stroom is verzet zinloos penetreert geur van etenswaar de neus wat herinneringen oproept aan toen heel even de ogen sluitend opgaand in de mensenmassa komen vluchtig een paar blauwe ogen voorbij welke het hart sneller doet kloppen angstvallig…

Ik drijf waarheen geen hand mij gadeslaat zal wederkeren naar de stille stee angstvallig mijden een te groot entree of u en iets dat anderszins mij schaadt van water heb ik mij een baar gemaakt geslapen in een uitgebeende zee het land gelaten dat in laatste wee tot kaken in het eigen bloeden staat waar woeste hoogten tot mijn navel reiken…

bijholtes worden hoofdzaken, kopzorgen, clusterhoofdpijnen en migraineaanvallen angstvallige gevoelens aderen vol angst doordrenkt van weinig ruimtelijk inzicht bijholtes kunnen ineens hoofdzaken vormen en ik zie niets meer dan aanvallende gedachten wisselvallige doelen doelloos en gevoelloos ben ik doordrongen van wazige vergezichten…

Angstvallig zorg ik, dat ik dat niet toon, zodat ik mij tot kijken slechts beperk. Nog altijd denk ik aan die mooie Neel, die vroeger hartverwarmend naar me lachte. Genietend heb ik haar in mijn gedachte, wanneer ik met m'n vrouw de sponde deel. - Maar gistermiddag kon ik wéér genieten!…

Angstvallig wordt de schuttingtaal vermeden. Zo zal men 'fuck you', 'lul' of 'kut' niet horen, want nette mensen wens ik niet te storen. Ik respecteer hiermee de goede zeden. Begripvol wordt orgasme hier verzwegen, ook soixante-neuf en seksueel geweld. Geen onvertogen woorden komt u tegen. Weg met de hoer en kamers om te pezen!…

wanneer koude alles lijkt te erven de voorzijde van het geleende landschap zich keert naar verlatenheid en zelfs de allerkleinste steen hongerig knaagt aan een gebarsten zeeschelp door een geliefde achtergelaten vogels angstvallig het vliegen vermijden zich laven aan sneeuw en ieder overlevend woord van lijden schep dan mijn…

Mijn vader weet dat hij gaat overlijden Doktoren kunnen niets meer voor hem doen Angstvallig pratend over nu en toen Proberen wij de toekomst te vermijden Morfine kan zijn pijnen iets bestrijden Zijn zieke lijf gepind aan een harpoen Ligt hij gebed in smetteloos katoen En tracht zijn geest van angsten te bevrijden Grauw licht valt binnen…

Ik kan bemoediging zijn voor de bangen, de klare stem die altijd rustig spreekt, omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt. Ik werd geboren met een aard die sterk van zelf gaat naar de kern van alle zaken maar veel stond tussen mij in en mijn werk.…

herinnering aan koektrommels en kaarsen maar nu houd ik angstvallig mijn vinger aan de knop denkend aan metro`s, wereldsteden vliegtuigen in torens, ben ik lid geworden van een pacifistische cel ik wacht op een teken op het juiste moment zullen al die kerstpakketten openspringen en miljarden snippers verspreiden met de woorden: liefde…

Haar armen houden het angstvallig vast. Stil maar, stil maar, slaap nu maar. Ze troost het kind, met geduld en liefde omgeven… terwijl haar oude handen beven.…

Trots van een zeevarende natie die ooit bestond Nu gekluisterd in een Rotterdamse havenmond Haar slanke steven met kettingen geborgen Wacht zij angstvallig op de slopers, de dag van morgen Waar zijn ze, met wie zij de wereldzee mocht bevaren Zeebonken die haar veilig loodsten over de baren Stormen trotseren met ongekende windkracht De spiegelgladde…

Dat niemand weet waar of we ons bevinden en waarom we hier gekomen zijn wordt angstvallig stilgezwegen voor de kinderen Die verklappen niets van ons geheim Er is een plek waar iemand zich ter aarde moet werpen voor één glas oorspronkelijk water en een kop vol stof is alles wat hem wacht Treurclowns murmeren 'dat hij eerst moet leren door…

Bij het vallen van de nacht angstvallig in mijn bed gekropen sluimer ik al zacht en beleef mijn grote hopen. Mooie dromen heb ik nooit verwacht mijn geluk moeten bekopen het aangezicht van u geminacht en veroordeeld zal ik lopen. Maar, Ik ben u die leiden zal over ongebaande paden vanuit mijn ziel tot het heelal.…

De wind uit Siberië strijkt over narcissen en de crocus blijft angstvallig gesloten, hij kan zich nú nog niet gaan ontbloten. Ook met rode vingers wil ik dit alles niet missen. De zon klatert al vroeg hoger dan berijpte bomen. Een merel zingt en meeuwen betrippelen de ijslaag op de vijver, in de schaduw van een doornhaag.…

Noodweer ken jij vooral in drieglijk gieren aan `t sneren leek je neerstortend schroef angstvallig het strakke koord balancerend Als een vlieger stak jij hoog de loef klierde donderluchtstroming op winden vierde met een wonderzucht om te vinden en vond uiteindelijk lijnrecht je roef Behendig wist je storm te manoeuvreren met elke wervel…

Kijken wij angstvallig om naar mannen met baarden en witte gewaden vertrouwen wij onze buren nog of zien we in elke man een Bin Laden? De beelden van elf september blijven ons bij terroristische aanslagen op het W.T.C maar doen wij met onze wraakneigingen zelf niet een beetje aan terrorisme mee?…

Lage noten, angstvallig ingeslikt, worden in een roes van ontwetendheid neergezwegen in de vergeetputten van de eeuwigheid. Lemen voeten met gouden stemmen dragen op een zilveren rug een kop van goud. Stenen tafelen rollen van de Monte Perdido. Hol wordt altijd bol.…

Angstvallig belet de herder zijn schapen zich te wagen in dat geheime woud, vreest het doornige loof boven dicht kreupelhout. Wingerds om bomen hoort hij zuchtend gapen, spreken over drakenklauwen op wondergoud, kasteeltorens, waar duivelskunst feest houdt, kwade geesten, die hier vredig slapen.…

menszijn moet rijpen in de vorm van de onuitgesproken taal het zijn eigen zin zal kunnen begrijpen in dat moet ik mijzelf overtreffen, met in verbazing gesloten mond een gebied waar men voor alles en niets zal boeten, de horizon zonder hinder kan bewegen, een oerkracht put uit de verstilde grond niet gestut zonder angst te kennen niets angstvallig…

De meerkoet en de waterhoen kunnen hun ding aan de waterkant best gezamenlijk naast elkaar doen houdt de tortel die van ‘t hout angstvallig in de gaten? De mees van het kool zal de pimpelaar echt wel genoeg ruimte laten ach ze lopen elkaar soms voor de voeten misschien maar haten?…

angstvallig dartelen in een brij van obscure onzinnig aaneen gehouwen zienswijzen “””” gedolven ligt het graf te zijn naast hem die haar voorging, de dood obscener dan het stigmatiseren door een neo woke cultuur maar zij in ademloosheid gebleven wacht op de vele dragende handen die haar een eeuwige rust toedienen langzaam zal het houten…

De tijd zal het moeten leren ik wacht angstvallig af en lijd. Vanaf het begin was ik er al bang voor is dit een verloren strijd?…