Alle inzendingen over beklagen

uit alles wat vrouw was en ik ooit beminde stond daar een reiger roerloos in het bloedend verschiet sneed het riet -dramatisch een fluist’rende ode zo zacht en gesluierd uit verzen verlaten vervlogen vervulling die ik niet kon verklaren hoe ik hier lag -en bovenal- wat mijn zoektocht verried terwijl de reiger een eeuwigheid zonder beklag…

Ik wil mij, God, daarover hier beklagen, Al weet ik dat het zinloos is, zo’n klacht. U reageert toch niet op onze vragen. Ik vrees dat u slechts in uw vuistje lacht.…

Ik beklaag u niet eens, dat is niet mijn aard, ik verafschuw u en doe dit bedaard zodat U weet, dat ik uw kaart lees!…

slechts met de gedachten waarin ik verdwaal, op het einde te trots voor een beklag, onmogelijk de serene grond onder de wortels te verruilen van een voorbestemde plek, waarin ik schuilen mag.…

slechts met de gedachten waarin ik verdwaal, op het einde te trots voor een beklag, onmogelijk de serene grond onder de wortels te verruilen van een voorbestemde plek, waarin ik schuilen mag.…

Hier een vergeelde foto van ons gezin Voor de fotograaf met een stralende lach In vrede naast elkaar staan zonder beklag Herinneringen vervaagden tot grote onzin Leven in de valse schaduw van goed gedrag Moe ben ik om steeds te blijven ontkennen Uit angst voor de waarheid weg te rennen Iedere keer voor de schone schijn overstag Schrille…

Gedichtendag behangersdag gehaktdag Klotendag met holle belerende frasen Als niet meer kiezer begint mijn dazen Zin maken heeft geen redelijk beklag Het gaat in Nederland zo vreselijk goed Dat ik nu positief van welstand moet blaken Ik lees het nu en never niet op mijn banktegoed Gebrek aan smeermiddel doet mijn deuren kraken Gezondheidszorg…

Als ik me nu al ga beklagen in een levenslang gedicht, zie ik, dat de onvermijdelijk kim, zich al bij de uitgang heeft gepost, een wachter, die het koud laat, wanneer ik mijn post verlaat, en van het talmen wordt verlost, staat in onbaatzuchtigheid voor ieder klaar, zijn taak is niet te kunnen kiezen, en voor hem slechts een bijkomstigheid…

Dan is het even stil en amper ben ik opgestaan staat daar ineens die bultenaar mij verwijtend aan te kijken de enigste die ik beklaag is mezelf nooit de ander om de tijd te doden.…

oorlog was begonnen door ruzie die klein begint maar van geen ophouden weet en eerzucht, koppigheid, wrok de vernielzucht van mannen Ver van het strijdgewoel vergaderen de grote landen op de ronde top van de Olympus ze drinken nectar en kijken weg in de verte hoe het verder moet De rijke steden doen zielig ze beklagen…

vragen hoor me klagen ben verlaten blanco bladen als dagelijkse toenemende oorlog veteranen haatdragende gedachtes maken me verslaafde aan dranken sigaretten en stilstaande dagen angsten uit dagdromen ontstaan doorlopend als d-day mannen stromend over stranden kropen belaagd en open door normen en waarden gesloopte gesloten ogen bedrogen beklaag…

Och, als de zwaluw henenvlucht Voor bui en hagelvlagen; Als zich de meeuw op ’t water wiegt, Of pijlsnel langs de duinen vliegt, Wie zal haar lot beklagen?…

Ik wil me niet beklagen, En zal mijn lot moeten dragen. Maar als ik 1 wens mocht doen, dan... Zou ik wensen of het ook een beetje minder kan. Is dit gewoon mijn lot op aarde? En wat heeft het nog voor waarde? Als je niets meer kan of mag, En opziet tegen elke nieuwe dag?…

Ook gij, als ge eens aan 't einde zijt, Zult, met mij, u gewis beklagen, Dat zoveel goede, kostbre tijd Versléet - door noodloos u te plagen Met háat te koestren in uw ziel... Waar zóveel lief te hebben viel. Dus bid ik: zie!…

opgedragen, In wie een fier gestarnt de krijgslust had verspreid, Die, zelver nooit versaagd, door wijze moedigheid De stoutsten voor u deed versagen: Men kan aan ieder Held geen stoflijk pronkbeeld wagen, Maar zo de gunst mijn pen door vleikunst niet verleid, Zal mond nog eeuw uwe eer, wordt 't marmer u ontzeid, Met uwe beenderen beklagen…

. ________________________________ Op school was ik een melomane bengel Verzot op Stones en Beatles, jazz en rock En altijd was er wel een ouwe bok Die zijn beklag deed: stop met dat gejengel! Maar beat bracht hier de twist en rock 'n roll En jazzy zwarte motown, funk en soul!…

o Wreed gemoed, dat zocht om 't eigen lijden het trage sussen van hààr haperend-vroom beklag... -Gij spreekt geen woord, mijn kind, en weent aan mijne zijde Ik sluit mijn oog. Helaas, ik lach...…

En: moet je water dat hem bevat maar niet kan tonen beklagen?…

Zoveel mensen ongelukkig, ik hoor stil hun beklag ik moet nog dit, ik moet nog dat, hoe kom ik door de dag. Ontevreden met hun levenslot en mensen om hun heen het leven zo onrechtvaardig, gevoelsmatig heel alleen. Maar ligt het aan die anderen, bekijk jezelf eens goed alleen jij bent verantwoordelijk voor wat je dagelijks doet.…

nooit meer echt gezond tijd heelt in deze niet nee, is slechts destructief Mijn bloed blijft goed stromen door medicatie Polycythemia Vera, mijn vriendin niet gekozen maar wel geconfronteerd met ongewenste dikte van zowel bloed als buik Organen in buik die zwellen zowel milt als lever die bloed drinken alsof het is wijn Dit is te beklagen…

denken nog niet heeft geleerd kon ik stemmen dan tegen ondanks mijn verweer ik schenk het mijn hand en trek het dan mee naar het riet langs het schuim en de vliegers boven zee en ik vraag het te ademen te ruiken te horen maar het antwoord blijft uit want de blik lijkt verloren onwennig het zand boetserend tot een lach verschijnt en het beklag…

Veelal zal zij met haar kroost moederlijk voortdrijvend op de waterlijn alleen maar om bewondering vragen; maar laat haar eigenzinnig haar eigen weg gaan, zodat voorkomen kan worden dat men zichzelf om een verkeerde inschatting dient te beklagen.…

Vogels zorgen met hun gezang voor een vrolijk begin van de dag het is beslist geen klaagzang soms doe ik even mijn beklag en vraag om een uurtje meer slaap, helaas gaan ze vrolijk verder met zingen en fluiten. Iedereen is blij met de lente.…

Leer mij ieder stond beklagen Die mij nutteloos ontschiet! Leer mij blijdschap en verdriet Zedig en gemoedigd dragen, En met voor- en tegenspoên Als een christen voordeel doen! Geef mij 's ochtends lust en ijver; 's Daags, aanhoudendheid en kracht! Geef herhaling in de nacht!…

II Vergeefs smeekte ik het af, - beklaaglijk tijdverlies! Van Vijfde Karels komst tot Tweede Willems hulde! 't Was of mijn rijkdom nooit zo nut ene uitgaaf duldde; 't Was of een boze geest in al de ontwerpen blies!…

De aarde, een deinend woud van twijfel, rijgt zich aaneen in een collectieve zwijgen, waarin de natuurlijke werkelijk verkleurt, een veranderende synthese als leven bewijs dat het weefsel slechts is een handvol zwervende gedachten waarin we ons verbeurt verklaren, trots in eigen belang in elk beklag, onder de grondbeginselen te schuilen…

Wat koomt gij rouwe dragen, En mijne dood beklagen? Ai, staakt uw droef gesteen*! Schept moedt, en weest tevreên, En wenst mij niet op aarde Bij u te zijn in waarde. De wereld die is doch Vol valsheid en bedrog.…

Zij die alles al zo hadden hadden nooit genoeg gekregen en zij die het steeds ontbeerden stierven weerloos in beklag Daar moest hij steeds weer aan denken bij het stillen van de meren waar geluk dat er in rond dreef niets meer dan het water was Voor de koningen een plas om er hun rijk mee te markeren voor de kardinaal een graal waarin…

'k Ken de liefde en haar hel, 'k weet der harten ijdel spel; 'k ging van vele vrouwen heen, met een lach of met geween, op een groet of na beklag : — dat ik weer eens spelen mag ! — 'k Heb geen geld, ik heb geen goed.…

mama ik heb kanker" waarom ik mama, ik ben pas 23 jaar je wereld stort in je begint aan een nieuw begin van verdriet en pijn waarom moest het juist "mijn jongen" zijn je valt in een heel diep gat je zweet je bent drijfnat je wilt het niet begrijpen op dat moment je hart toeknijpen je zit met duizend vragen je wilt jezelf niet beklagen…