4164 resultaten.
Duwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Ik neem geen afscheid
er is ook geen reden toe
misschien maakt het dragen van de dag
mij zo moe
veel meer dat afscheid
vooruit duwen
niet over de schouder kijken
nee, nooit afscheid.…
Hart Voor Kerst
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.646 Dennengeur
verdrinkt
in gouden glitter
kaarslicht
mijmert
in flarden
nostalgisch denken
schemering
zweeft
op vleugels
van heimwee
naar schimmige verten
sneeuwvlokken
bedekken schuldgevoelens
met vrede op aarde
de nacht is sereen
en fluistert
vergeving
maanlicht weerkaatst
in stralen
van hoop
sterren
verzonken
in mythische…
De heerlijke rust van het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 309 met gekromde rug aan de riemen
rook kringelt uit zijn brandende pijp
vermengt zich met de witte nevel
tot een denkbaar geurend aroma
van tabak, transpiratie en damp
zomaar een oud plaatje
uit het dagboek van mijn moeder
een man in een bootje op het water
zo gewoon, zo van vroeger, zo’n
gezellig beeld uit mijn kindertijd
een heerlijk nostalgisch…
INGETOGEN EER AAN BREDA'S GROTE KERK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 Klokken luiden speels
of plechtig; door de lucht zingt
wereldwijze klank.
Boogramen glanzen
om ruim, liefdevol geloof
zonder starre wet.
Gebroken beelden:
vergane eeuwen leven
opnieuw in mijn brein.
Onder gewelven
scheppen muurtekeningen
en schilderijen
het vloeiende samen-zijn
van…
Afscheid nemen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 903 Voor hoe lang
Zal het afscheid duren
Voor hoe lang
Zal het afscheid zijn
Afscheid nemen
Maakt verdrietig
Afscheid nemen
Doet zo'n pijn...…
In vol ornaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 347 waar aan verjaren
nog een stoffig
image kleeft is het
bij jou altijd feest
natuurlijk is er
de terugblik op
wat is geweest in een
nostalgische caleidoscoop
maar door je lach
die nog straalt
met jeugdige vitaliteit
vergeet ieder die tijd
kijkt in bewondering
naar de souplesse
waarmee jij je door
het leven beweegt
verbazing over…
Met strijkers en blazers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 wij hebben gedanst
als nooit tevoren
op vleugels van de tijd
muziek uit onze eeuwigheid
vloeren zweefden
wij werden verheven
door uithalende tonen die
sierlijke draaien bekroonden
galant zonder
pedant te zijn met hoofse ernst
naast uitbundig plezier
kostumeerden wij nostalgische zwier
wij dachten orkest met
strijkers en blazers…
Atoomtheorie. Of hoe niet enkel Eisenberg een onzekerheidsprincipe heeft.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 341 Doorstreep als ge het nog eens nostalgisch wilt nalezen.
Giet er als het moet een potje gitzwarte inkt over.
Jij en je sterrenhemel.
Ik zou zo graag een teletijdmachine hebben.…
Den Haag sfeervol bewaard
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 590 de Stadhouderspoort daarentegen
verloor zijn spindraden, boven
het sleutelgat naar vroegere tijden
waar hoffelijkheid naast de vijver
het alledaagse leven bepaalde
in met trams gevulde straten,
de diender straalt gezag uit,
hield met beide armen op de rug
stand bij het beeld Koning Willem II
het nostalgisch aanzien
werpt geen vuil op…
Maartse Sonate
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 96 Hoe nostalgisch moet hij zijn om dit
hardop te constateren!
Nu de dreinende wolken eindelijk aftaaien,
blauwe beloftes warm ontdooien,
verfrist zijn geest:
seizoenen spelen mentale spelletjes.
Lente is aan zet.
Tijd voor het tintelende...!
Ontluikende ritmiek.
De lol van het leven.
Scarlatti op z'n best!…
Sfeer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 55 de een
loopt warm
van een
nostalgische auto
grappig toch
doch
de ander
van de
hoop op
lotto's hoofdprijs
misschien verloren
tijd is
dit wijs
weer een
ander krijgt
een warm
hart gedurende
het daten
hoop op
einde eenzaamheid
weer iemand
rustig van
binnen fouten
zijn vergeven
na betoonde
oprechte spijt
voorts sfeermakende…
vriend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…
Geen man meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 909 Er was één man,
die alleen thuis zat, al jaren.
Hij keek, naar de vele anderen
die zó gelukkig waren...
en zei: "Ik heb het niet getroffen!"
Ik dacht, als jij
geen risico tot waarlijk leven
mét liefde aandurft...
ben jij geen man meer
maar één groot klaagzang!…
afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 Het is een jaar van afscheid nemen
en water dragen naar het land
Het is een jaar van tegemoetkomen
en handen reiken naar het heelal
Het is een jaar van last verlichten
en ruggen rechten voor wat komt
Het is een jaar van richting kiezen
en voeten plaatsen op gevoel
Het is een jaar van gas terugnemen
en stil staan bij wat telt
Vrienden, moeders…
Tranen van geluk - 1
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 wanneer in het duister
mijn tranen treuren
dringen de herinneringen
van de momenten samen
als zonnestraaltjes daar doorheen…
geen afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 128 liefde heerst
waar geen compassie
meer te geven
dan pas heb je afscheid…
Memorabilia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 met
een koordje
hangend door
een luikje
uit de
deur verhalen
bij koffie/thee
ontzettende lol
zij droeg
schorten om
kleding te
besparen wasmachine
was er
toen nog
niet
kinderen opvangend
uit school
beschuitje/kaas
luisterend oor
over vreugde/verdriet
bij pappa
op schoot
spannende verhaaltjes
voorlezend uit
de krant
nostalgisch…
Eens komt de tijd
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 3.489 Het afscheid was voor even
Althans, zo moest het zijn
Door haat en hoop omgeven
Door liefde en door pijn
Het afscheid was voor even
Althans, dat was het doel
Tot liefde ging herleven
Terugkeer van gevoel
Het afscheid was voor even
Althans, dat was mijn hoop
Die hoop bleef jij me geven
Tot ik erin verzoop
Het afscheid is gekomen…
AFSCHEID
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.438 De laatste eer
doet erg zeer
Afscheid voor
de laatste keer
De baar, de kist
de pianist
speelt: afscheid
nemen hoeft niet
Maar het verdriet
verloochent niet
Een boeketje
en een roos...
Leven is zo erg broos
verdwijnt straks in
een houten doos
Als dit geen afscheid is?…
Terugblik met nostalgische gevoelens.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 591 het Franse platteland
de vaak geroemde campagne
bergen, heuvels, weilanden,
bossen en meren
de drang om hier ooit
terug te keren
de rust en stilte
haar intense natuur die
je snel deelgenoot maakt
van een ander levensritme en
na verloop van tijd
positief invloed heeft op
je gemoed
alsmede het gebruik
van 't gezonde verstand…
Pointillistische barok
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 276 Pastelstippels regenen
overvloedig
chaos van inspiratie
verwekt actie
op doek
Eén voor
één met duizend tegelijk
vegen spatten
met ’n nostalgische pennenstreek
een verslagen parasol
de zwalpende beek in
Dames speculazen ogen besterven ‘t
wak accessoire smelt
voor opgehaalde neuzen
van neerbuigende elite
Afgestorven traan treurt…
Klamme deken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Met nostalgische blik
Terugkijken op wat ooit
Het naberschap heette -
Buren die
Elkaar niet links
Lieten liggen
En verantwoordelijkheid
Namen voor elkaar
Uit naam van saamhorigheid
Zo was het immers, in
De jaren vijftig, toen
Geluk nog heel gewoon was
In regio's waar het
Naberschap leek te zijn
Uitgevonden - nu er
Meer…
Vaderlander
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 de oudere
veteraan zwaait
roept ik
hou van
jullie maar
wij ook
van u
eerbetoon aan
hen allen
25 juni
2016 nu
ronkende nostalgische
vliegtuigen apart
lawaai slechts
een keer
per jaar
de majesteit
salueert
dank lieve
mensen langs
de route
dat u
hen zo
respectabel eert
ode stad
Den Haag voor
dit feestelijk
onthaal…
Afscheidshartenkreet van een gestorvene...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 550 Toen mijn hart stilstond
ging mijn liefde nog niet over
Toen mijn lichaam jullie verliet
ontstond wederzijds het stoffelijk gemis
maar voedde vooral onze geestelijkheid
van de blijvende invoelbare liefde:
van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan
die liefde, die voelbare liefde blijft
voor altijd!…
eindig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 de zonnebloemen zijn gestorven
hun oude goud verkleurt naar grauw
en bruin verwerkt mijn wintertuin
het huilen van de regen
een kleine engel slaapt verkleumd
zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm
verlangt zijn hart
een moeder in haar laatste uur
verschuift haar liefde voor de duur van
eeuwig in verbinding
nu waait de wind hun stille…
afscheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.147 ik neem afscheid
afscheid van een koestering
afscheid van herinnering
ik begraaf hem niet
ik wil hem nog even een beetje in mijn hoofd
ik kijk nog even achterom
en voel jou
ik voel nog even je liefde
ik begraaf ze niet
ik wil ze nog even een beetje in mijn hoofd
ik dwaal dolend in gedachten
naar je toe
Doelloos
want ik kan niet blijven…
Afscheid (2)
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 2.336 Waarom
heb ik nooit afscheid
genomen?
Een vluchtige hand
een flauwe grap
even je kussen opschudden...
Waarom...
geen kus?
Samen zwijgen
er gewoon zijn?
Waarom geen afscheid?
Verschuilen
altijd verschuilen
achter woorden,
een glimlach.
...waarom geen afscheid?…
Sneeuw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 465 En lijkt het, ondertekend met mijn naam,
en voortgekomen uit mijn eigen brein,
een wonderlijk, nostalgisch schilderstuk.…
- De regen weent -
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 385 De regen weent,
het druppelt dikke nostalgische tranen..
alsof de hemel stiekem huilde
en gebogen achtergebleven was
over de grote zo geteisterde stad
regen tegen vensterramen
klettert teksten zonder namen
alleen de lege woorden blijven,
als een bittere regenjas van zwijgen.…
Onder bewust zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 185 Net nu verliezen gladiolen
hun frisheid onder weeë pijn,
droevig lied, afscheidsvlagen van violen,
slopen een nostalgische brug tot een ravijn.
De overkant een illusie, zo verloren
zonder balsem valt het gordijn.…