inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 82.599):

Maartse Sonate

Toch wel ontstellend: dat de oudere mens
gaandeweg diep-serieus kan worden,
metafysisch in zwaar weer geraakt,
nauwelijks meer kan achterhalen
wat voor kind hij is geweest.

Hoe nostalgisch moet hij zijn om dit
hardop te constateren!

Nu de dreinende wolken eindelijk aftaaien,
blauwe beloftes warm ontdooien,
verfrist zijn geest:

seizoenen spelen mentale spelletjes.

Lente is aan zet.
Tijd voor het tintelende...!

Ontluikende ritmiek.
De lol van het leven.
Scarlatti op z'n best!

Schrijver: K.Bladzij
Inzender: K.BLZ., 18 maart 2024


Geplaatst in de categorie: muziek

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 84

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Beau van Zweymeltael
Datum:
20 maart 2024
Een pijnlijke constatering van de condition humaine:
het onvermijdelijke van het verouderingsproces:
de terugblik in de kinderjaren die men nooit ten diepste heeft kunnen kennen...alleen emotioneel beleven en ondergaan.

Misschien kun je bij een volgende reminiscentie wat meer tegels lichten om wat beter zicht te krijgen op wat je eigenlijk wilt zeggen?

Mede namens de anonieme viator en andere passanten
bij voorbaat dank!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)