9230 resultaten.
Onrust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 76 lawaaigedachten
ze verstoren mijn moeizaam
verworven stilte…
Onrust
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 192 de nacht ligt naast me
het is wachten op de storm
er is een muur van regen
er is geruis, gehuil, gekraak
donder op zeg ik en het bliksemt
als ik diep in zijn ogen kijk
lees ik zijn ziel en zijn oude liefdes
hij leunt op me en rilt
we lijken twee stokoude mannen
ooit konden we drinken als Richard Burton
dansen als Michael Flatley
zingen…
Onrustig is ons hart
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 594 Onrustig is ons hart,
zoveel verloren tijd,
een kind dat bitter schreit,
onrustig is ons hart.
Onrustig is ons hart,
maar hoop is nooit verloren,
een mens wordt nieuw geboren,
onrustig is het hart.…
Er zijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 205 De regen
Stroomt
Als tranen
Langs
Mijn ramen
De wind
Raast
Om mijn huis
Onrust buiten
Over de
Aanstaande
Strengere
Coronaregels
Gek genoeg
Geeft het idee
Van strengere
Maatregelen
Mij rust
Ruimte voor
Mezelf
Er gewoon
Te mogen zijn
Buiten druppelt
De regen
Als tranen
Langs de ramen…
mijn ijzeren grillen.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 141 in de spiegel worden
ze weerkaatst en lichten
op als de sterren, ik voel
me onrustig zingen met
olifantenstem. Ben alle
remmingen kwijt. God!
Geef me rust! Laat me
gaan slapen en laat de
maan bij me zijn, voor-
dat het te laat is, en ik
voorgoed wakker word. -…
Bron van liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 180 Rust
als basis
in de stilte
van je hart.
Geen storende onrust,
pijnlijke momenten,
schuld en lijden,
Als een golf,
stromend
naar de diepte
van de oceaan.
Opgenomen
in een heldere bron
van liefde
en vergeving.…
XIX - het bezielen - 1911
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 305 langdurend oordeel
over een verloren vriend -
zijn klagende gedicht
ik benijd je rust
onder de maartse buien
groeiend onrust
weg met levenstucht
ik hou wel van wat krenten
in de rijstebrij
perfecte pagina
er loopt een witte mier
over de bladzij
vissen en vogels
en wandelende takken
komt allen -…
Een zalige rustige zondag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 139 Het nieuws is heftig en best wel naar,
dus gaat de televisie uit,
de radio brengt me niets beters
dus is het rustig in huis!
Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht
hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht
het is zalig warm, knus en rustig binnen
ook al moet de inloop nog beginnen!
Maar soms moet je besluiten, wat beter…
Verzoening
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 390 Nu de herfst begint vandaag en de bladeren
vallen, niet enkel in de natuur maar ook
in ons aanvoelen, ons verlangen naar
vrede en rust, nu komen ook de najaarsstormen
in heftigheid aangewaaid.…
JIJ
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.492 de innerlijke rust
die jij voor mij
zo vurig wenste
is niet mijn deel
noch lot- of reis-
genoot het stormt
in hoofd en hart
golven zwiepen
belagen het gemoed
boorden stromen over
onrust wakkert aan
knarsetandend ervaar
ik jouw verscheiden
klaprozen in ’t groen
waar ben je in mij
dichtbij of onderweg…
strix aluco
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.620 donder in het groene hout
geeft een zomer nat en koud
plus onrust op roestplekken
laat bij brosse braakballen
nu Pasen vroeg gaat vallen
ronde eieren verstopt rusten
februari gebaltst en gepaard
gebroed in de windmaand maart
werk je niet in de nesten
voor in april uilskuikens…
Storm
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 919 De late avond draagt een stalen mantel
Met grote koperen knopen
Een bescherming tegen het zwart
dat knelt en knarst.
Verzadigd van indrukken:
Flarden van klank
Flitsen van beeld
in een sissend hoofd
Ze vloeien onstuitbaar binnen
Schelle tonen, scherpe kleuren
De vezels tasten hijgend naar diepte, de gloed, de schemer.
Overal gebeurt…
De voegen in het trottoir
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 398 De zilvermeeuw spreekt
mijn angst in de lagen van de lucht
haar zwijgende witte buik
spiegelt de onrust welke
mij beneemt van de zwang
op het geluk
De straat beneden het spektakel
is het graniet waarop ik stuit
en in mijn val strekt het leven
zich voor mij uit – ik tel de aders
van het trottoir in de voegen
begroeid met mos
Vanavond…
Meeuwen spreken mijn taal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 307 Het krijsen pijnt me na
als de echoloods
me dwingt om de dissonantie
die telkens mij verstoort
te laten rusten aan de tafel
die zojuist ik had gekuist
zodat mijn rijpe huid
gekrast de herinneringen
kon laten rijpen
doch ik ecarteerde
het bestek [ want ik zag
mezelf als wapenbroeder]
om mijn wezen te behoeden
voor het partikel in mijn…
Depressie [aforisme]
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 190 De November wind
doet zich te goed
aan mijn onrust.…
Blindzicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 op een gebroken dag
gaan vezels wringen,
zullen doornen
cellen binnendringen
dan laten hersenstormen
buitenlucht schrijnen
tot binnenbranden,
netwerken ontknopen
tot wankele periferie,
maanden indikken
tot sterfminuten
dan klopt het hart
met gestokte pas,
vlijmt een scheiding
in haarloos glas
dan is het wachten
op luwte van het…
de bevolkte honingraat
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 gedrenkt in oude lappen, vol van historie waar
deemoed in vallen is neergedaald, dringt het besef
ter ore binnen bij het lot dat hij in roestige blikken
terzijde had gezet, de warmte van de zon maken
het ijzer in zijn ogen blind voor het licht
hij vreest de bijen in zijn hoofd die zelfs bij nacht
de honingraat bevolken
stram in zijn schranderheid…
storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 in deez' tijd
word ik verleid
door de stroming
haast een waterval
die niemand benijdt
de grip op dingen,
gevoelens uitgespreid
druk van morgen in 't heden
het missen van d'aarde uit verleden
tijdens het zingen
dreigen de noten te missen
in klank, kleur en mededingen
het grijs duidt mij enkel te zuchten
even niet de morgen te beademen…
Stampende onrust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 24 Onrust.…
You go your way
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.221 De rust
is vervlogen,
de onrust
zet in.
Is dit
overwogen?
Is dit
het begin?
Ik zweef
boven
het afscheid,
mijn lief
in mijn hart.
Ik ruik
de dood komen:
hij komt
zonder smart.…
Temperamentvol gesticuleren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 84 ik heb altijd
de warmte gezocht
van jouw handen
ook al waren
je vingers onrustig druk
in temperamentvol gesticuleren
samen zochten we
consensus en rust
sloten zacht in begrijpen
na jaren ervaren
was een blik vaak genoeg
voor dezelfde toon
we wisselden gewoon
energie en omarmden
elkaar in close harmony…
Rust.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 187 Innerlijke rust
je van de stilte bewust
onder het maanlicht.…
Onvoorwaardelijke liefde...ook dan..?
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.106 Neem je me dan mee
...uit die wilde onrustige zee
naar het land van liefdevolle rust
...waarin je mij weer wakker kust?
Wanneer je daartoe in staat bent..
zal jij mijn man zijn...voor eeuwig, ongekend....…
zo zal het gaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 met de haast van hen
die de trein nog willen halen
met de vermoeidheid van
oude gedichten-schrijvers
met een naar coma riekende slaap
van iemand die zich tegoed deed
aan alcoholische versnaperingen
met de berusting van hen die op hoge
leeftijd eindelijk de eeuwige rust vinden
zo zal het gaan je betrapt jezelf
op onrust en weet maar…
sporen van vilein venijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 plotseling was er de beroering
als bij die steen in de vijver
maar toen de onrust
van rimpelingen was weggeëbt
en het wateroppervlak weer
als vanouds gelijk een
spiegel was geworden
leek de rust weergekeerd
maar wij weten beter
juist onder het ogenschijnlijk vlakke
van een verraderlijke waterspiegel
huist het moeilijk te bestrijden…
van werkdruk op kantoor naar...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 uit heksenketel
ontsnapt,rustig thuiskomen
in een toverbos
joz.le bruyn
haiku
27/01/202…
Voor Josse
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 nog één keer strijk ik door jouw haren
vol ongeloof en verdriet
wat eergister nog gewoon was
is dat vandaag helemaal niet
twee-en-een-half, je kwam net kijken
rende zo de wijde wereld in
nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten
zorgt jouw einde voor een nieuw begin…
Het vijfde seizoen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 916 zonder verbeelding
raak je de winter
een handbreedte
van mij af
er rust geen tuin
meer onder je
woorden
of de enkele bloem
die ik van je lippen pluk
wendt zich af
van het geluid
wanneer ik het veld
meet, dat doodstil
de vlokken telt
in onrustige dagen
van verweer
ik vind nog slechts
het zwijgen, rouw
tot bloedens…
Wolken vol buien
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Mijn hart vindt nu eindelijk rust
in de terechte onrust , de woorden geuit
met een lippendienst bewezen
wat ontsproot en ontspruit
nu ook zij het weer uit.
Niet langer is tijd en
het weten de vreemdeling
een afstandelijk of armetierig ding.
Als ik gedachten laat kantelen
doet het ons nu niet meer wankelen.…
ssssssssst
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 513 in het zachte
malse gras
vertoeft mijn lijf
op zoek naar rust
ik zie een bloempje
zonder blaren
dat bedeesd wil zeggen
sssssssst
kom toch tot bedaren
kijk naar mij
en ruik
je onrust wordt gesust
en je dromen zullen
met de wolken varen
sluit dan je ogen
luister naar het
teder zuchten
van de wind
nog even
dan zijn jij
en…