Alle inzendingen over ruzies

Zelfs om je doornen word je benijd, want na kleine ruzies komt het zoete vergeven, en voel je je bevrijd, al is het maar voor heel even. Wat zou men moeten zonder jou in het leven, je kleuren niet kunnen delen, je odeur niet in de lucht kan zweven, je niet kunnen strelen.…

een grote mond maar haar staart hangt tussen haar benen ik heb het definitief uitgemaakt voor deze onzin laat ik me niet lenen ze haalde het bloed van achter m'n nagels en verwachtte niet dat ik zo zou reageren ik begon over die ander die ik niet kan vergeten ineens begon haar hart te propageren ik denk nog steeds aan haar zij die de ruzies…

De kerken staan aan de vooravond om door Makelaren te worden verkocht Nederland heeft geen zin meer in kerkelijk "eten" Alleen met Kerst worden de heilige huizen druk bezocht In de mensen een welbehagen om zich te zuiveren van alle vreselijke hatelijkheden en ruzies tegen elkaar De mensen zijn op kerstavond een makkelijke prooi van illusie…

25 jaar lief en leed. 25 jaar naast elkaar wakker worden 25 jaar bijna naast elkaar opstaan 25 jaar lief gedeeld 25 jaar ook veel leed 25 jaar niet alleen pais en vree 25 jaar ruzies deden ook mee 25 jaar elkaar de waarheid vertellen 25 jaar best wat met elkaar te stellen 25 jaar zijn 9131 dagen 25 jaar inclusief de schrikkeldagen 25 jaar…

Een draaikolk der vele illusie's, vocht blijvend trouw in mezelf, ver van 'n nog verborgen vlinder, eindigde in vele krachtloze ruzies. In alles kwam plots verandering, dit was niet mijn ware levensdoel, dat liefde en fun wilt bezegelen, afstand nemen, enkel nog herinnering. (het enige wat constant is.. is verandering)…

Er gebeuren zoveel rampen, ruzies, met dichterlijke dampen. Die moeten nodig gepubliceerd. Wie maalt er nu om het supergewone?…

De zorgen, de ruzies, het vechten om ruimte, de nooit betekende bestanden..... De woorden soms met vileine zorg gekozen besloten in beduimelde anekdotiek. Toch werden de ruggen gestreeld, liefdevol en teder in de late uren van wijn en doffe vermoeidheid hun benen en voeten wisten ze stram, geen één die nog wou gaan.…

dat allemaal Competitie is niet nodig Het is gewoonweg ideaal Ze maken zich niet druk Of ze mooi, lelijk, dik of dun zijn Ze gaan niet naar de kapper En ze doen niet aan de lijn Ze maken ook nooit ruzie -Ik weet lekker meer dan jij- Omdat ze allemaal hetzelfde weten Is dat er nooit meer bij Dat zou de mens ook moeten leren Geen ruzies…

over mening over mening Over niks Het strand valt af langzaam het wordt voor altijd vloed We kunnen naar de vijver de oorlogen negeren de haat vergeten de slachtoffers de bloemen namen geven We gooien kiezels tellen de rimpels tot ze bij ons zijn tot ze zeven zijn zeven is mooi en een keer is het genoeg Dan een ijsje eten ruzies…

dit is waarom mensen steeds weer van honden houden: de zekerheid dat er iemand is die ondanks jouw mening en in donkere tijden trouw aan je blijft genegenheid biedt en ruzies vermijdt en de harde werkelijkheid van de gevoelens voor jou scheidt die mits goed opgevoed die dingen doet die jij wil dat hij doen moet toch zijn het geen slaven…

Vlagtwedde ik weet het niet wat je ziet zijn rechte gevels buitenkanten breuken, barsten hartstochten, illusies vechtscheidingen burenruzies verleden weggedrukt je ziet ze niet. Vlagtwedde parel van Westerwolde zeggen ze mensen in zichzelf gekeerd over straat gaan auto's rijden aan uit alle wegen verkeer zit tegen zon of regen…

in de onzekerste tijd die wij beleefden waren wij altijd met z'n tweeën tegen de rest lange tijd vergezelden wij elkaar in de strijd die een mooie naam heeft puberteit ruzies doorstonden wij en samen streden wij tegen iedereen die een woord verkeerd zei en hoe serieus namen wij het leven, de kalverliefdes maar ook gevaarlijk waren we…

Het meeste van alles je trouw, 't genieten maar ook wel berouw om de ruzies die 'k niet wou we moesten elkaar leren en helpen groeien zoals 't blad pas rijp is te vallen als 't iedere kleur heeft gehad…

Elkaar de waarheid zeggen, en ruzies weer snel bijleggen. Een steun voor elkaar zijn, elkaar opvangen in tijden van pijn. Elkaar oprecht vertrouwen, en samen luchtkastelen durven bouwen. Elkaar de ruimte te geven om te groeien, en elkaar proberen steeds weer te boeien.…

paar dingen die ik je niet wil laten vergeten Ooit kom je ter wereld En noem ik je met trots mijn kind Je zal worden behandeld zoals het hoort Met liefde en respect, zoals ik dat vind Nooit of te nimmer zal ik je slaan Zoals mijn vader bij mij heeft gedaan Ik heb geleerd en zal je beschermen Je gelukkig maken, en me over je ontfermen Ruzies…

Als een bliksem viel het nieuws mijn leven binnen Wilde zoveel zeggen maar wist niet waar te beginnen Terwijl jij jouw zonsverduistering voor je zag Leefde ik verder, zonder iets te vermoeden die dag De dood kwam op je af als een losgeslagen wild beest Het is een wonder maar jij bent het lot te slim afgeweest Mijn engel, vergeet alle ruzies…

waar de haaievinnen rond je hart cirkelden waar het donker van je pupillen de halsbeet van een dodelijke vleermuis symboliseerde Je raakte emotioneel verstrikt in depressies die je geen mens toewenst je kon het niet meer verwerken met je songs en een tweede schijnhuwelijk kon je leed niet verzachten want het werden drie maanden vreselijke ruzies…

Kerst is toch een vredelievend gebeuren dat je viert met dierbaren en vrinden en niet met lui die over ruzies zitten zeuren”.…

wie weet wat er mee wordt bedoeld Ik denk mekaar steunen door alle tijden en de ergste ruzies met mekaar vermijden Mekaar liefhebben je hele leven lang Mekaar vertrouwen en niet meer bang Die liefde heb ik met jou niet gekend Ben nooit door jou bewonderd of verwend Daarom wordt nu het leven niet meer hard maar zachter En er staat eindelijk…

warboel Pijn, voel de blik in je ogen, voel je warmte Nagloeien in zwoele gedachten Beelden vol liefdesbewijzen tussen de pauzes Van het geruzie in slapeloze nachten Pijn, voel je gezicht, voel je huid De warmte van jouw gelukkige wezen Een vrouw op en top, ongekend lief en mooi Wiens gedachten alleen ik kon lezen Pijn, voel de ruzies…

Er relden geen ruzies, er blonken geen glazen, er deunde geen orgel, er zwierde geen rok. Er was nog alleen maar dat bonken en razen van de zwoegende kar en het vallende blok.…

’t Is weer zover de wereld kende rampen, de beurzen kelderden men klaagde steen en been er was de pest, de tyfus en de cholera er vlogen vliegtuigen door torens heen maar één ding zal er niet veranderen dat is mijn schoonmama ze rijgt weer eens een parel aan haar leeftijdssnoer ze is nu verreweg de oudste en aan de ruzies die ze regelmatig…

Vertel mij, om die ruzies te vermijden: wie zorgt voor ‘t afdruiprekje bij de vaat ?…

Ik ben alle ruzies niet begonnen en ik heb ook niets uitgelokt en misschien zijn al mijn reacties inderdaad een groot misverstand want hoe ik hier mee om moet gaan heb ik nooit geleerd in de klas.…

lieve pap als ik stil ben écht stil en luister héél goed luister hóór ik je hóór ik jouw stem – jouw lach jouw voetstap – jouw muziek jouw kuchen – jouw grapjes hóór ik de lieve woordjes die je sprak de ruzies die wij maakten jouw wijze raad jouw vermaningen en jouw troostende woorden hóór ik mijn man – mijn echtgenoot mijn vader – mijn…

alles bewaren voor het huwelijk’ vader had 16 kinderen gewild maar moeder rekende tot 8 toen de jongste geboren werd was de oudste al bijna 14 ze trouwden in mei 1939, december 1942, al 3 kinderen ging vooral niet pragmatisch in tegen vaders geloofsleven “Wat zou de Here Jezus hier van vinden” sprak ik ‘n keer toen de 'gesloten-poort' ruzies…