Alle inzendingen over violet

begeef je in de schilderij hou je bij het purper word Knossaal op Kreta ga 's morgens naar het strand verzamel vuil gele murrexslakken stinkend en duidelijk te vies voor burgers om aan te pakken doe ze in een grote pot met zout en flink veel pies uiteraard ken je Aristoteles purper is violet rose tot donkerrood geslacht varieert tot…

De vrouwe van de maan, vertoont zich in een violette aangezicht, gedrapeerd door doorzichtige linten, een handreiking naar het geschonden licht, steekt de kim naar de kroon, aangelijnd door zilveren tinten, hoedt haar vluchtige schapen getooid in wolfse kleren, die als honden waken en hun taak verrichten tussen eb en vloed, ontlokt…

Je raakt de grond heel zacht en teder en met een vederlichte zucht, nestel jij je in het aardse onder violette lucht. Rustend nu en steeds maar geven in de diepte van haar schoot, Moeder Aarde maakt nieuw leven uit het schijnbaar oude dood.…

Ogen vonken harten bonken onbezonnen hazensprongen Geen berg te hoog geen zee te diep valse beloften violet verdriet De zon draait rond schaduwen vallen regen, regen, regen de dijken breken Platgetrapt gras onvaste grond zonder houvast geen halm, geen mast Bed van stilte de nacht tast blind eenzame vlucht geen weg terug…

Zover het oog reikt sprankelt een mêlee Van oogverblindend schone orchideeën Lichtdoorschijnend violet scharlaken Vonkenspetterende lentefeeën Nachtvlinders als paasvuur torenbaken Vuurvliegjes bevrucht door zonnedauw Lucide colorieten bloedkoralen Fonkelend lapis lazuli blauw Flonkerend langs zacht glooiende dalen Blinkend rood in…

Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

. -------------------------------------- uit: 'Het violette vuur', de bundel die in mei zal verschijnen bij Prometheus…

Roze rust het water in de Rio, Violette wolken drijven in de Rio Grande in de zon. -------------------------------------- uit: Gedichten 1946-1984, 1985.…

Trakl, Verklärung Blauw, violet met purperen vruchten vouwt de avond zich langzaam de handen en vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden en zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open in het wit van de maan. Lijken lopen doodsdronken het dorp uit, de velden in.…

Stil, zonder dorpen, weiden, watervallen, Ontzaglijk niets van kart'lig silhouet, Drijven onwerklijk, blauw op violet, Op nevelring vergletscherde Alpenwallen: Als had de vorst op welvend glas gezet Een wereldfantazie in ijskristallen, Staan in één vlak, één glorie over allen, De toppen, verste en naaste, zonder smet.…

leven was enkle vlokken violette geur. hij at en aarde trok haar gillende spiralen door schrompelende nacht: hij had geproefd. hij stond atoom en kosmos beide, en heersend was in ertsen greep over de werveldans der elementen d' ivoren glimlach van de stille knaap.…

verzot het laatste groen uit de verfpot in de droge bladeren wild en flets in de knop van bloei, die licht deinen het blauw niet verdragen, maar van verre spiegelen ze wiegen in een vaag huilen als wilden ze het snel weer kwijt in versleten blauw briefpapier in elk vel zit ook dat geel, en violet, en blauwe krijtjes in weggewassen tinten…

De horizon schittert in kleur als jouw avondjurk in violet dat pronkt in het blauwe uur in stilte tijdens zonsondergang wanneer ik mij tot de morgen richt zonder woord naar de blinde muur.…

meer dan een halve eeuw Droomdronken leun ik liggend tegen de tijdgeknaagde amandelboom voor de statige plantagesluis even antiek als die van Maasstroom en Rust en Werk Zachte fluitmuziek van Pak Rebo - de gamelansmid in mijn jeugd - vult de dalen der wolkenparade aan het puur blauwe hemelgewelf Beneden naast mij de zonbeschenen violette…

Twee dagen later was jij afgeprijsd, je violet nog steeds zo fel, jouw knopjes klein en teer hingen nu gebogen neer. ‘k Nam je in de fietstas mee tesamen met toiletpapier en gaf je thuis flink water, nu pronk je sterk en fier, tevreden op mijn tafel, open al je knopjes om kleur te geven hier aan mijn donk’re kamer.…

De weg in perspectief maar de afstand is betrekkelijk het oranje en violet kleurt eeuwig mijn realiteit terwijl de illusie in mijn remslaap blijft dromen door naar jouw natuurlijke verlegenheid bedeesd te stromen. Ik proost met een verlegen rood gevuld bourgogne glas om de beschaafdheid te typeren hoe je inborst was.…

in blauw kristal azuurde je de hemel verschoof het prisma van het gans heelal in kou kwam helderheid de ultra violette stralen konden nu hun gram gaan halen op de onbedekte huid het aardse aangezicht verkankerde voor mens en dier veranderde het leven in een eindeloze hel de zon scheen fel en zonder ozonlaag muteerde evolutie tot…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

Een veelkleurig koor doorzingt de stilte van een hoge ruimte, serene klanken paars mengen gebroken wit tot lovend zilver in ijle hoogten zeeblauw overstijgend zweven tinten rust boven getroost turkoois, fluisterzacht omarmend wie in donker zijn gehuld delend, helend, zuiver samenspelend beweegt zich Geestdoorbrekend violet tot een…

Ik offer vermiljoene rozen, En leliën en violetten En bloemen vers geplukt, die blozen, Waar op de dauw haar paarlen zetten; En strooi ze met gewassen handen Op uw altaar, o lichte veugels!…

Je voelde in 't dauwig-koele blauw vervloeien 'T hel herdenken van wat je heet begeerde, Tot diepberustend violet vergloeien De rode brand, die je onblusbaar verteerde: 'En tot geluk geschapen' - wat je leerde Als kind - 't verdord geloof zag je herbloeien.…

De ellipsen staan, geärceerd om loodrechte as, De top gedoezeld, slank voor 't stolpenglas, Met vegen geel en violet bestreken; Een smalle rode wolk, rakende lijn, Ligt stil. 'T lijkt alles kraakfijn porselein, Zo teer - 'k durf nauw'lijks zien, bang dat 't zal breken.…

een regenboog borduurt en in weerschijn van zon en maan een bloemenlichtzee werpt over een lenteaquarel van betoverende romantiek Weelderige elfen staan ons bij in een waterspel melodische dans van sierlijke lichaamstaal verweven in een kleurige schildering van poëzie op veren van zoete fluisteringen naar een hemelboog waar wij ons in het violette…

Of de aarde een sterrenhemel schijnen wou, Sidderen zonnestelsels, fijn gesteeld: En ied're graspluim is een sterrenbeeld, En als een Melkweg hangt die streep van dauw; 'K zie, als ik 't hoofd eerst zo, dan anders hou, Hoe rode Mars oranje Sirius speelt, En hoe, knipogend, 't groen zijn gunst verdeelt Naar 't geel en 't violet van achter…

De sterrenpracht die traag vooruit schuift, lijkt voor ons hart en verstand te violet verheven en toch nodigen zij ons uit keer op keer: 'Laten we samen gaan kijken of deze morgen de rozen al stil zijn ontloken. Ervaar glim en glim- lach van ons zijnsniveau, kleine mens, kom nader!'…

Bij dageraad dobberend in violet uitgesproken gevoelens in een lege fles geleid door de deining aan de horizon reist ons verhaal naar onbekend terrein gesigneerd met een punt door laatste kus vliegen wij gekleurd ongestoord uit ons cocon.…

Hij lag onbewegelijk op de loer Geduldig onder doorschijnende vloer, En sloop door wijkend riet met sluwe stap, En aasde uit 't west met rood, hongerig oog, En heerste uit violette schem'ringboog In ster'lig blauw van wereldkoningschap.…

Doorschijnende halve bol van nevel, ligt Over het kerkplein, ied're lamp een maan, 'T elektrisch violet; schaduwloos gaan De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht; De toren als een vinger opgericht Uit lage schemering van mensenwaan, Teruggetrokken en afwijzend, staan De middeleeuwen naast 't elektrisch licht.…

De horizon verscholen onder een lucht in violet, erboven ligt de duisternis in dunne reepjes. Terwijl onze voeten spattend en spelend het water aan de eblijn verstoren vinden onze harten elkaar meer en meer. Op dit warme, halfdonkere strand geef ik je mijn hart.…

Blauw, indigo en violet De kleuren van de regenboog Het is een lust voor ’t oog Als men er goed op let. God heeft deze boog ingesteld Als teken van Zijn verbond gegeven Voor heel het aardse leven Zoals het in de Bijbel is verteld.…