4068 resultaten.
wat we worden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
301 verstrikt in een
streng die ons
omknelt
stiller
almaar stiller
een verdord blad
schuifelt van
stoep naar rand
verder weg niets
blijft bewaard
het onvermijdelijke
tot het einde
vol in het gelaat
zien tot we
niemand worden…
vaarwel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
258 zijn ziel liet de banden
met de aarde los
haar ogen vonden
vanzelf de verte
haar handen gleden
van de kist
ze liet haar liefste gaan
ze prevelde vaarwel
mijn liefste vaarwel…
Gedicht voor Jules Deelder
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
395 Vandaag is ons een Spartaan ontvallen,
heel rood-wit in 't zwart gehuld.
Wij herdenken een icoon met z'n allen,
een geheven glas goed gevuld.
Het vinyl draait vandaag op volle toeren,
en onder het genot van een kleine stick.
Laten wij ons Rotterdamse hart beroeren,
door poëzie van den Spangen Beatnik.
Wij hopen allen inderdaad,
met een…
Gebrand in het vat
netgedicht
5.0 met 26 stemmen
303 jij kende
de hitte van
de vlam die
het glas kleurde
alsof die zo van
binnenuit kwam
juist
natuurlijke
overgangen moesten
als geheel in een
puntgave herinnering
blijven hangen
mooi afgerond
in het zilveren grijs
van het uiterst
neutrale lood dat
gedegen tegenspel
bood aan het weer
in jouw hart
vlamden de sferen
van gebeden…
George Floyd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
278 ik was ooit een wereldberoemde bokser
lag nooit langer dan acht tellen op de grond
de scheidsrechter bekeek mij aandachtig en vond
mij daarna steeds vreemder en onorthodoxer
een leren jack en sjaal droeg ik op straat
want ik was één met de muziek en huizen
de beschilderde muren en verroestte buizen
waar ik dacht aan mijn jeugd en goede raad…
Meer dan stof alleen.….
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
228 Gelaten in het wachten, van
wie het stof wordt verstrooid,
waarmee de aarde is vernist,
met levenshouding getooide mist,
verfrist de aangeboden beelden,
wind verscheurt het zout in een vervilte
zee, verbleekt of kleurt de zon en maan,
naar gelang we dichter bij het licht
gaan staan, de belichaming van
troost, stuwt levenskracht van…
[ Je liet mij achter ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
211 Je liet mij achter,
in de zon, maar met een wolk –
in mijn gedachten.…
Inschrijving POZ
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
201 Een van de vele
relaties en projecten
die niet mislukt zijn
maar onaf gebleven
opgeschreven om af te leggen:
#NL2008000269348 in het Register
van Particuliere Onvoltooide Zaken
“Jij stond zomaar op
..we hadden niet gepraat
..niet gewoon zoals dat gaat
..je stond zomaar op
..liet mij achter in de zon
..met wolken in mijn gedachten…
Afscheid
hartenkreet
4.5 met 8 stemmen
361 met een laatste kracht
uit je opgeleefd lichaam
prevelde je nog...
in zwakke fluister "adieu"
ik zei nog net: "au revoir!"…
Maar ik ben er nog …
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
292 Ik heb je teleurgesteld, zo heb ik begrepen,
je woorden kennen daarin geen tegenspraak,
toch ik heb mijn mond steeds toegeknepen,
al stak je met mij maar al te vaak de draak.
De keren dat ik voor mezelf ben opgekomen,
sneuvelden in jouw tomeloze boze woordlust,
maar als ik de woede in mij voelde opstomen,
straalde ik weer wanneer jij mij had…
VOOR EN OVER JAN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
247 als hij aarzelt om
je mee te nemen
omdat hij vermoedt
deze heeft nog
zoveel om te geven
en het leven je ook
niet los laat
de strijd tussen die beiden
jou te veel pijn doet
en jij voelt dat hun spagaat
ten koste van jou gaat
dat jij dan inziet van
ik verlies mijn diepe warme gloed
en dat jij dan de regie neemt in dezen
dat jij beseft…
laatste zomer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
248 het zonlicht schitterde
in onze glazen
ik schoof dichterbij
wilde jou iets vertellen
als door een wesp gestoken
schoof jij jouw stoel
naar achter toen zag ik
een barst in je glas
ik schoof wat ik zeggen
wilde van me af en
wees naar die kleine barst
je schoof dichterbij
onze glazen schitterden in
een spectrum van kleuren
het…
Mooie momenten
hartenkreet
2.5 met 6 stemmen
445 Mooie momenten
het zijn er een miljard
ik zal ze blijven koesteren
bewaar ze in mijn hart…
Sharon
netgedicht
3.6 met 8 stemmen
256 ik zie je in een mooi wit licht
geheeld, vol kracht, je zweeft
ik zie je met m’n ogen dicht
je speelt, je lacht, je leeft
ik blijf het zien
je mooi gezicht
je knipoog zie ik
met m’n ogen dicht
dus...
geen afscheid...
dag!
kus...
een knipoog...
lach!…
JUNKIEVERDRIET
netgedicht
5.0 met 16 stemmen
275 ik zie het weer voor me
een greep naar een kindje
een snelle gestolen knuffel
vanuit haar diep verschrompeld
resterende moederwarmte
een moeder schreeuwt angstig
laat los – wat met pijn, jaloezie
en kwaad gebeurt
ze beseft wat een kansen
de dope haar heeft ontnomen
ze blijft alleen
scheldend staan
ziet ze weglopen haar dromen
iedereen…
Vergeetachtigheid
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
273 Wanneer je vandaag al wist
dat ik morgen sterven zou.
Wanneer ik vandaag al weten kon
dat jij morgen heen zou gaan.
Wat zouden we elkaar dan zeggen?
Wat zouden we dan samen doen?
Wat zouden we zeker laten?
Het goede nieuws is
dat we die kennis allang bezitten.
Het slechte nieuws is
dat we die onvergetelijke feiten,
elke dag en steeds opnieuw…
Afscheid van het oude huis.
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
641 Nog één keer langs het huis,
nog één keer snuisteren
in kamers, in diepe laden
ligt onze jeugd geborgen.
Nog één keer de tuin in
waar de bomen gerooid zijn
en de poezen begraven.
Molly de grijs gevlekte moederpoes
die stierf tussen de spinazie.
Rijden langs het oude huis,
ik kan het niet en wil het niet
kijken hoe de haag niet langer…
Zonde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
231 bevroren zijn de verloren
niet meer te helen
vergeten delen
ze ontdooien
er smelt ijswater
over mijn rug
ik stop ze terug
de lade wil niet meer sluiten
te lang gelegen, einddatum bereikt
de houdbaarheid verstrijkt
in verscheurde verpakking
flikker ik alles met gemak
in de vuilnisbak…
Geregistreeerd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
336 Het kan vandaag al zijn
Waarschijnlijk morgen,
Niet alle doden zijn
Van hetzelfde etmaal
Maar in één van de cijfers,
Toe- of afnemend,
Is hij een getal. En
Ik vraag me af,
Wil ik weten welk?
Er woedt een storm
Terwijl ik levend stilsta
En als lid van het prestant,
Dat afgesloten
Eigen koren overstemt,
Beluister ik de naklank
Van die…
aanhoudend
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
264 vaarwel is het
stoomschip de
lange reis en
het zwaaien
met een witte doek
zwaaien nog voorbij
het ogenblik dat je
slechts een stipje ziet
bezwerend blijf je
zwaaien hoe droef
en ver de hoorn
ook klinken mag
vaarwel is het zout
dat over je wangen
naar de lippen stroomt
het is de smaak van zilt
vaarwel is de glimlach
die…
jij blijft
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
242 natuurlijk blijf ik jou
altijd bij mij dragen
nu de tijd van leven
voor jou ten einde is
afscheid neem ik
van het lieve lijf
dat ik minnen mocht
maar de geest blijft
waar vogels fluiten
in bomen en struiken
hoor ik in elke toon
jouw passie vlammen
als langs mijn wang
een vlinder fladdert
is dat mij een groet
van mij de allerliefste…
warm verdriet
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
243 in vage ochtendmist dool ik rond
op de altijd stille akker van de dood
een buitenplaats vol marmersteen
met daarin toegenegen gegrafeerd
de namen van vele beminde mensen
die naar de eeuwigheid verhuisden
de koud en kille sluier van het gemis
verdunt het zoute verdriet met tranen
met de herinneringen aan de belofte
dat wij het leven graag…
voor altijd
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
227 in mijn slaap
voltrekt zich een
stille storm in
vertraagde tijd
mijn geliefde vliegt
naar de sterren van
de dood voorbij
de zwarte lucht
mijn oude ogen
dwalen naar de
dwaze wegen
die we gingen
roerloos reis ik
met je mee
we dachten dat
we voor altijd
voor altijd
zouden we zijn…
La List
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
316 Zo te sterven
als een vlinder op het water
Geruisloos, voor de stille week,
niet later
Haar laatste wens was
in besloten kring
met zang en dans
te worden gecremeerd
Waar naast haar odes
aan Piaf en Shaffy
en 'Ne me quitte pas',
chanson van Brel,
In een laatst encore
als requiem
Haar 'Laat me niet alleen'
gememoreerd…
Afscheid van het Ierse bord
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
314 Ik heb je gegeven,
aan de corona,
de mooie droom
(ik was niet wakker) –
ik berijd de draak van mijn weg,
zonder kaarten vooraf
(achteraf
voor waar ik vandaan kom
wel)
Achtendertig jaren
trouw met je ontbeten, geluncht
en altijd waren we daar
terug in de zomer dat ik je vond
in Ballinspittle,
gelukkig was ik een bord vergeten.…
UITGETELD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
515 de jachtige goedlachse wereld
vol snelle en grofgebekte straten
is vleugellam geslagen
ligt er zo uitgeteld bij
en aan z’n lot overgelaten
iets meer dan acht tellen
waren genoeg
deed ons beseffen dat
de klap ons toegebracht
meer dan verwacht aansloeg
zo het virus wil
ligt GANS
het raderwerk
dezer dagen stil…
We moeten doorgaan!!
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
299 Met de stootkracht van een
ontroerende kracht, in een
sprakeloze nacht, in het samen
zijn, zullen we doorgaan, in de
twijfelende zekerheid om door
te gaan, in deze ontroerende
en onzekere tijd, om door te
gaan in het samen zijn,
met het zweet en de zon
op ons gezicht, om door
te gaan, in de loopgraven
zonder licht om dan weer
verder…
Leven is goed
poëzie
3.0 met 5 stemmen
3.024 'Leven is goed', en zijn wij tachtig jaar,
wij doen geen afstand van ons duur verleden,
koel is de schaduw van het leed geleden,
en zacht de wijsheid over 't oud misbaar.
Dan juist zij onze hemel glad en klaar,
een schoongewreven spiegel van dit heden,
lachend bij onze ruggelingse schreden,
naar welke zuidpool of welke evenaar?
Wij gaan…
Latento
gedicht
2.7 met 65 stemmen
68.778 Nu wij stilaan voor elkaar vervagen,
zinkend in de armen van de tijd,
rest ons slechts wat schamel praten
op de tak van tederheid.
Niets van dit alles wil ik nog bewaren:
het zacht gestamel van je bloed,
het waanzinnig lichte ademhalen
van de vogels in je schoot, je handen
als gebroken eierschalen, trillend
in de broedplaats van de dood…
Dood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
446 Stel nou dat de dood
tegen me zegt ‘ga
maar dood als je denkt
nu is het goed en
niet wanneer je van
mij, de dood, dood moet’
Zou ik dan over een
miljoen jaar nog bestaan
of gewoon doodgaan als
ik toch al dood zou gaan?…