Alle inzendingen over natuur

Kijken naar boven de lucht schildert vol vurigheid een nieuwe schemer. Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart. Flora vouwt…

stralend kwam het vuurwerk van de zomer de kinderen tegemoet hun ogen spiegelden de kleuren die zij al eens hadden ontmoet een lieve verre herinnering met de onbekende koude en grote blauwe zee in golfjes wit die maakten dat het strand draaide je kon het aaien zonder gezicht zij hebben geluiden van het slissende water…

warm stippelden de eerste zonnestralen hun zomer blues op een manier die kinderen al deden kraaien naar zon en strand het nu al draaien met de kleine blote voetjes in het zand gaf al de zachte ruis van wit vallend water als voetenkuis waar warmte zich al laat vertalen in het rood van gezichten zal het ijsje van het…

tegen een bronsgroen eikenhouten achtergrond gloriëren ze samen de Goudiep en de Zilverberk…

Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier, De klepper vong de wind en joeg de vogel op, Er gonsde een ver gerucht van tramp'len en geklop, De garvenbindster zong op 't zoeven van de maaier. Maar, de open lippen strak in zijn verdoolde kop, sliep aan de lauwe berm een schuwe armoedzaaier. De zomernoen was heet, de hemel trilde…

De grote treurwilg is geknot. Hij dreigde te verzwakken onder ´t gewicht der takken. Gekandelaberd reikt hij naar zijn god zoals het beeld van Zadkin: “De verwoeste stad”. Maar later vormt zich blad na blad een pruikenbol aan nieuwe loten. De wilg treurt groen ontsproten als tevoren. “Im Prater blühn wieder die Bäume” zingt mijn hoofd.…

Natuur op z'n mooist als een bijzonder geschenk streelt teder mijn hart. Hoe uitnodigend en warm jouw hart is waar ik elke keer weer kennismaak met het licht van de dagen en zachtheid van de dingen, het helder water en de aarde waar het leven heeft ontkiemd Voortdurend veranderend, maar allerminst veranderlijk; een verrijking in mijn bestaan…

De vaas met bloemen, die ik buiten heb gezet: meteen vol vlinders.…

Met zachte streken zon schildert in tint en toon een nieuwe morgen. Wanneer in de morgen een zon begint te rijpen achter het groen glooiende landschap waar het aantrekkelijk mooi lichaam zich zal openbaren in de lucht terwijl het puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien. Het resultaat is een…

'moet je voelen hoe koel die bloemen zijn' zei ik en ik legde je hand op al dat kroelende roze 'terwijl pioen zo'n gloeiend woord is' zei jij ik bloosde ------------------------------ uit: 'Zeestenen', 2001.…

De avond is gevallen, De dag gaat dood, - De bomen worden allen Wonderlijk groot. In de verte, in de landen, Daar ligt wat goud, - De nacht maakt onze handen Zo stil - zo oud. Schoonheid hebt gij ons leven Eenmaal gekust, Dan gaan wij 't avond even Zwijgend te rust.…

Eindeloos kijken naar een onvolmaakt mooiheid Lucht in volle bloei. Laat mij mezelf inspireren door een kleur van hemel- gewelf hetwelk wordt gedragen door vleugels van liefde en licht waar tevens geen enkel wolk in dichtheid en uitgestrektheid valt te bespeuren Een ongeziene aantrekkingskracht, mijn adoratie begint te klimmen naar ongekende…

I. Morgen. Goede morgen! Alle de vogeltjes zingen al - hoort! Jubelend dragen ze 't overal voort: Goede morgen! In de weide Flonkert de dauw in de jeugdige staat; Erica purpert in vreugdige praal Op de heide. In de bomen Ruist er het liedje zo jong en zo oud, Fluistert van alwie er zongen in 't woud, Van hun dromen! Kom dan…

op m’n wandeling kom ik ze allemaal tegen die rustige droefogige grote Zwitser een Duitser met het hoogste woord gelukkig van achter een hek de drukke slimme vlijtige Schot uit het grensgebied een nu nog kleine maar straks grote trotse en eigenzinnige Turk zo’n charmant lief tenger Italiaantje die grote zelfverzekerde onverschrokken Deen…

Als ik des zomers, duffe stadswal, u ontweken, Mijn jonge jeugd geniet in zachte hemelstreken, En baad in morgenkoelte en dweep in maneschijn Aan ’t blauwe Sparen of de dichterlijke Rijn, Waar lieve mensen langs de groene heuvlen wonen, Waar ’t hoge woud weerklinkt van blijde hemeltonen, Waar ik de bloempjes ken! waar ik de tijd vergeet,…

juni de maand met de lange en warme dagen laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan straalt de zon tegen een blauwe hemel aan gaan wij ons aan een open tuinfeestje wagen terwijl de vogels nestjes bouwen in de hagen trekken geurende kamperfolies de vlinders aan juni de maand met de lange en warme dagen laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan…

ook zij schreef in de lucht met het gemankeerde schrift de vlucht van de witte vlinder met zwarte stip landde en fladderde weer op van de voor hen bestemde kleuren in de blauwdruk van het eb en vloed der ferment geuren in golven gedragen door de wind verdween zij in het wit dat blauw bewolkte alleen de zwarte stip was nog…

alleen de vlam van het kaarsje leek sneller te trillen bij het manifest worden van een uiterst pittige totaal onverwachte donderslag natuurlijk deden geluidsgolven iets met de lucht zij geurde anders wat chemisch na een stevige bui door ionisatie van zuurstof met krakende bliksem toch bleek schrik voor donderbuien meer uit…

De ochtend gloort. Toch lijkt het of de nacht nog niet wil wijken voor de dag. Alsof de zon maar nooit meer schijnen mag. Alsof het nog nacht was schuiven dikke laaghangende wolken over de huizen aan de overkant. De regen tekent strepen op mijn vensterglas. Maar wacht, daar buiten speelt een kind, het springtouw in haar hand. Haar…

lange benen dansten warmte omhuld maar de passen muziek en het scenario klonken koel straalden een niet comfortabel gevoel van balans uit het onverwacht zomers ontladen viel niet bij iedereen in goede aarde voor een weers- omslag neemt ieder zijn tijd om 4 uur donderde bliksem voorzienigheid…

De oude vrouw achter het raam, kijkt glimlachend toe. Naar alles wat er buiten gebeurt. En er gebeurt veel. Ze weet het waarom en hoe. Denkend aan herfst en winter, ziet ze nog die wilde kale pruikenbol. Hoe de merel af en toe kwam kijken. Nu ziet ze een enorme bladervracht Maar dat had ze ook verwacht. De blauwe regen heeft een kameraad…

Ode aan de zee waarin ik mijn dank betuig Golven van leven. Wanneer mijn ogen sluiten hoor ik de stem van water kabbelen met allerlei door een wind voortstuwende klanken badend in onsterfelijk en tijdloos tegelijk laten de gedachten zich meestromen met de golven van waaruit rust zal ontspruiten; een kalmte nabij. Kijkend naar haar eeuwige…

ik struikelde met pijn en moeite hervond ik mijn balans maar die kans werd mij maar een keer gegund voor ik echt duikelde ik wist dat mijn bestaan alleen nog met variabele balans kon door blijven gaan het was een schok om eigen broosheid als limiet te moeten ervaren want in de taal die mijn lichaam sprak bleef hierna ook geen enkele…

Dansen en glanzen als een ster door het leven libel laat zich zien. Hoe bijzonder het is om breek- en kwetsbare vleugels te voelen naderen die rakelings scheren langs zacht gerimpeld wateroppervlak waar haar beeld golft met de weerspiegelingen tegelijk laat zij zich vermengen met verschillende lagen van een helderblauwe hemel. Onder een…

Puur Als op een goudomrande wolk van emotie spreid ik gedachten, zielenroerselen zo gezegd wandelend langs een stille bouwplaats laat me verwonderen door die ene enkele klaproos voorovergebogen zacht wuivend door de wind alsof ze me groeten wil sta ik even stil en voel de relatie van het alleen staan zo goddelijk mooi, in haar eenvoud…

Glinstergolven over het wateroppervlak Libellen zonnend op een steen Zonlicht stelt het lichaam op z’n gemak Een wolkengroep langzaam verdween Groene uiterwaarden omgeven de rivier Visdiefjes groeten elkander Je kreeg zelfs het ijsvogeltje in het vizier Het is of het leven hier meandert Je wandelt mee met deinende golven Genietend van een…

zacht gordijnde regen het transparante zicht in bol en glijbewegingen wisten zij oneffenheden op het glas dat bij nader inzien toch niet meer zo helder was alleen komen bracht wat stress voor het uitgaansleven met plu of laarzen wat jij het dichtst bij handen had…

Als berkenblaadjes heen en weer bewegen Dan weet je een ding zeker: er is wind, Waar ik dan een conclusie aan verbind, Maar menigeen spreekt mijn conclusie tegen. Ik debiteer mijn mening zonder schroom: Wind wordt gemaakt door blaadjes aan de boom.…

Oerknal oorsprong genesis Sol dag oog tijd leven licht Iustitia Solarium Helios le roi soleil Apollo plexus ikaros Aurora farao terras Lux aeterna babylon…

Het hele veld was rood gekleurd roder kon welhaast niet Een pracht, alsook een praal zoals je nog maar zelden ziet De wind woei zachtjes als een ademteug het rode veld bewoog mee op de bries Zaadjes vlogen her- en der landden daar, waar geen sprake was, van verlies. Zo kwam het ene zaadje hier-‘t andere daar de wind speelde met ze, ongekend…