6316 resultaten.
Feu de forêt
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
299 De Loire, de Rhone en Somme
vallen droog
Geen hemelwater, gevaar
voor natuur
Bos- heide- duinbrand kent oorzaak noch duur
Ik mijd dit jaar Frankrijk,
al zit het me hoog
Zo niet Adjudant (Bart),
zie zijn snelsonnet
Hij heeft tout malheur
op een rijtje gezet...
_______________________________
BOSBRAND
Mon dieu, quel chaleur…
VERSCHROEIENDE ZOMER
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen
528 Hoor! de bloemen en planten kreunen en klagen
al wekenlang valt geen drup regen op hen neer
hoe kunnen ze nog bloeien en vruchten dragen
de droogte verschrompelt hun harten meer en meer
het juligras verschroeit door een brandende zon;
waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen
nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen
alleen de…
wildvuur
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
290 het wildvuur laat een
spoor van vernieling na
in inkt gedoopt
de bast van de bomen
de wind trekt
slierten van as tussen
vermolmde huizen
het vuurrood gesteente
rouwt zwartgeblakerd
droogte en wind
het allesverterende
vuur verslindt
kent geen genade
de zon zakt in strepen
door het knisperende
naaldwoud…
Een verborgen abdijtuin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
292 Natuur werkt helend
zij deelt ook haar geheimen
verruimd bewustzijn.
Een verborgen tuin bezoeken waar ik heerlijk
kan wandelen langs grasvelden en sierlijke boompartijen
Ongekende belevenissen en verrassende doorkijkjes met open groene
kamers waar schone gezonde buitenlucht stroomt in een ontspannen, relaxte sfeer.
Hoe water zich voortbeweegt…
Grijze nevels
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
240 ik dacht
woorden
te scoren
zag zonnen
bloeien in
de kleuren
van hiernaast
daar waar
ook hun
schaduwen
contrasteerden
in de al lang
gedroogde grijze
nevels van de nacht…
De geranium
poëzie
3.8 met 16 stemmen
2.711 Hier is zij opgegroeid en groot
Geworden, voor het smalle raam.
Zij heeft geen afkomst en geen naam.
Zij is alleen maar schoon en rood.
Fier laat zij in haar forse schoot
De tintelende bloemen staan,
En heft onttakeld en ontdaan,
De tuil nog, pralend met zijn dood.
Zij kent alleen dit vreemd bestaan
Van groeien en te gronde gaan
Tezelfder…
Boerenzomer
gedicht
2.9 met 31 stemmen
10.125 Ik was gaan kijken of het toonde:
de stand van de zon, zwaluwen onder de dakgoot.
Moeilijk te zeggen.
Al die lege schuren. Overal land
begon dit landschap te zijn
en veel daarin
wat niet hersteld kan worden.
Niet alleen hierheen gekomen
maar ook ingehaald
was ik
een akker naar dit hoofd gedragen
om voor die akker te zijn geweest.…
Z O M M E R
poëzie
4.2 met 33 stemmen
5.133 Als de appels bloeien,
- de schone maand! -
en 't gers, aan 't groeien,
de wegen baant,
de zoele winden
zie 'k geren gaan
en blommen vinden,
die openstaan.
Als, uit aan 't stromen,
half bloed, half melk,
zijn de appelbomen,
zo een, zo elk;
als weke zijde
de takken blomt,
dan ben ik blijde:…
De pracht van de zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
281 De roep van de zee
zijn geruis achtervolgt mij
tranen van water.
Hoe ik even de drukte ontvlucht op een mooi stukje
strand waar ik kan luisteren naar akkoorden en noten drijvend
in ongedwongen en vrijheid van een opklarende hemel terwijl opkomende
lichtstralen van een ster het glooiend duinlandschap zullen strelen met hun warmte.
Op welke…
Berk
poëzie
5.0 met 2 stemmen
2.937 Die blank en slank van stam en fijn van blâren
door ieder windje uw zekerheid voelt mindren,
gij zijt de teerste van de grote kindren,
die duistere aarde aan 't lokkend licht kon baren.
Maar lenig zijt gij en de zware stormen,
die trotser bomen kracht te machtig vond,
gij draagt ze buigend en op schraalste grond
kan uw bescheidenheid…
JULI
hartenkreet
4.8 met 12 stemmen
632 In juli gaan we zorgen en werk vergeten
trekken er op uit naar zon, zee en strand
aan een verre costa in een exotisch land
cultuur opsnuiven, streekgerechten eten
languit slapen en dansen in de discotheken
's middags aan het zwembad met de krant
in juli gaan we zorgen en werk vergeten
trekken er opuit naar zon , zee en strand
wat vliegen…
VLOEIWEIDE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
295 Wijde, luchtige eikenkruinen geven
frisse adem aan akker en weiland,
strelen verkwikkend de broederlijke band
van het blije, tevreden boerenleven.
De lange bomenslingers omgeven
beschermend teer bosbestaan: dit houdt steeds stand.
Veldjes glanzen, dankzij beken langs hun rand,
waarbij vogel- en krekellied wordt verheven.
Hier vielen eens…
Jonge Nacht
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
329 de nacht sluipt
voorzichtig naderbij
de zon geeft haar
nu de ruimte
het licht wordt
diffuus en dun
de bomen worden
zwarte dreigende personen
ze lijken mij aarzelend
te willen grijpen
en spreiden hun takken
en het besef groeit dat
ik moet zien weg te komen
de nacht behoort hun…
GODLOF VOOR DE ZOMER
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
346 Ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen
't blauwe zwerk en de zon als een gouden medaillon
wiens zuivere glans ieder liefhebbend hart mocht dragen
ik loof de Heer om de lange, zonnige zomerdagen
met 'n onweerswolk of regenvlaag die durfde plagen
voor een zomer die reeds vroeg in de lente begon
ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen…
Hemeltranen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
250 Wakker door regen
haar tranen dansen op raam
geëmotioneerd.
Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar
korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende
tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse
en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht.
In het bijzijn…
Droogtetoekomst visioen
netgedicht
2.8 met 8 stemmen
305 Worden Tsjaad, Nigeria en Ghana
Ivoorkust Senegal Liberia
En Niger een woestijn fata morgana
Als de Sahara kookt als de Sahel
En de Sahel zo droog wordt als Sahara?
Staat het Iberisch schiereiland in brand
In warme extreem hete droge zomers
En zengt de koperen ploert het Baskenland
Nu teistert hij zelfs tropisch de Les Landes
Hier op…
Op een mooie zomeravond
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
289 Kijken naar boven
de lucht schildert vol vurigheid
een nieuwe schemer.
Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak
door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder
worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden
op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart.
Flora vouwt…
Golfjes wit
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
282 stralend
kwam
het vuurwerk
van de zomer de
kinderen tegemoet
hun ogen
spiegelden
de kleuren
die zij al eens
hadden ontmoet
een lieve verre
herinnering met
de onbekende
koude en grote
blauwe zee
in golfjes wit
die maakten dat
het strand draaide
je kon het aaien
zonder gezicht
zij hebben
geluiden van het
slissende water…
Hun zomer blues
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
296 warm
stippelden
de eerste
zonnestralen
hun zomer blues
op een manier
die kinderen
al deden kraaien
naar zon en strand
het nu al
draaien
met de kleine
blote voetjes
in het zand gaf
al de zachte ruis
van wit vallend
water als
voetenkuis
waar warmte
zich al laat vertalen
in het rood van
gezichten
zal het ijsje
van het…
Op z'n Edelst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
260 tegen een
bronsgroen eikenhouten achtergrond
gloriëren ze samen
de Goudiep en de Zilverberk…
Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier
poëzie
4.0 met 3 stemmen
986 Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier,
De klepper vong de wind en joeg de vogel op,
Er gonsde een ver gerucht van tramp'len en geklop,
De garvenbindster zong op 't zoeven van de maaier.
Maar, de open lippen strak in zijn verdoolde kop,
sliep aan de lauwe berm een schuwe armoedzaaier.
De zomernoen was heet, de hemel trilde…
Salix babylonica
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
335 De grote treurwilg is geknot.
Hij dreigde te verzwakken onder ´t gewicht der takken.
Gekandelaberd reikt hij naar zijn god
zoals het beeld van Zadkin: “De verwoeste stad”.
Maar later vormt zich blad na blad
een pruikenbol aan nieuwe loten.
De wilg treurt groen ontsproten als tevoren.
“Im Prater blühn wieder die Bäume” zingt mijn hoofd.…
Waarom ik zoveel van jou hou
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
324 Natuur op z'n mooist
als een bijzonder geschenk
streelt teder mijn hart.
Hoe uitnodigend en warm jouw hart is waar ik elke
keer weer kennismaak met het licht van de dagen en zachtheid
van de dingen, het helder water en de aarde waar het leven heeft ontkiemd
Voortdurend veranderend, maar allerminst veranderlijk; een verrijking in mijn bestaan…
[ De vaas met bloemen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
273 De vaas met bloemen,
die ik buiten heb gezet:
meteen vol vlinders.…
Een nieuwe morgen
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
293 Met zachte streken
zon schildert in tint en toon
een nieuwe morgen.
Wanneer in de morgen een zon begint te
rijpen achter het groen glooiende landschap waar het
aantrekkelijk mooi lichaam zich zal openbaren in de lucht terwijl het
puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien.
Het resultaat is een…
's Zomers
gedicht
3.5 met 30 stemmen
12.329 'moet je voelen
hoe koel die bloemen zijn'
zei ik
en ik legde je hand
op al dat kroelende roze
'terwijl pioen zo'n gloeiend woord is'
zei jij
ik bloosde
------------------------------
uit: 'Zeestenen', 2001.…
Avondgebed
poëzie
3.3 met 22 stemmen
4.646 De avond is gevallen,
De dag gaat dood, -
De bomen worden allen
Wonderlijk groot.
In de verte, in de landen,
Daar ligt wat goud, -
De nacht maakt onze handen
Zo stil - zo oud.
Schoonheid hebt gij ons leven
Eenmaal gekust,
Dan gaan wij 't avond even
Zwijgend te rust.…
Hemelsblauw
netgedicht
3.3 met 9 stemmen
306 Eindeloos kijken
naar een onvolmaakt mooiheid
Lucht in volle bloei.
Laat mij mezelf inspireren door een kleur van hemel-
gewelf hetwelk wordt gedragen door vleugels van liefde en licht
waar tevens geen enkel wolk in dichtheid en uitgestrektheid valt te bespeuren
Een ongeziene aantrekkingskracht, mijn adoratie begint te klimmen naar ongekende…
Twee liedekens.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
5.953 I. Morgen.
Goede morgen!
Alle de vogeltjes zingen al - hoort!
Jubelend dragen ze 't overal voort:
Goede morgen!
In de weide
Flonkert de dauw in de jeugdige staat;
Erica purpert in vreugdige praal
Op de heide.
In de bomen
Ruist er het liedje zo jong en zo oud,
Fluistert van alwie er zongen in 't woud,
Van hun dromen!
Kom dan…
Woordeloos Verbond
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
273 op m’n wandeling
kom ik ze allemaal tegen
die rustige droefogige grote Zwitser
een Duitser met het hoogste woord
gelukkig van achter een hek
de drukke slimme vlijtige
Schot uit het grensgebied
een nu nog kleine maar straks
grote trotse en eigenzinnige Turk
zo’n charmant lief tenger Italiaantje
die grote zelfverzekerde onverschrokken Deen…