inloggen

Alle inzendingen over overlijden

3366 resultaten.

Sorteren op:

Welgelegen

poëzie
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 909
’k Noem mijn huis, vol huwlijkszegen, Kinderliefde en moedermin, Somtijds lachend: Welgelegen; Maar die scherts heeft droeve zin. „Welgelegen? woont gij buiten? Of is ’t uitzicht dan zo schoon Op uw stadje, door de ruiten?” – Neen: doch weet ge wáár ik woon? Vlak bij ’t kerkhof! Al de doden Moeten steeds mijn huis voorbij En…

Dood onder voorwaarde

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 751
Dood onder voorwaarde van een leven erna. Niet aan ons dat eindpunt van een ieders leven hierin te bepalen. We weten dat het leven onzekerheid is, dat de dood ons op een zeker moment komt halen. Die voorwaarde is de verwoording van het gedroomde moment na een leven in de zoon van de schepper geborgen. Dat moment waarop de zorgen er…

"Over stille ogen."

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.787
Over stille ogen en lippen stil Eeuwig nu geloken Sprei uwe bloemen ter liefde der bloem Droeviglijk gebroken. O, laat vallen, zuchtenszacht, Treurewoorden, woorden van klacht, Dat zij niet storen de rustenacht, Waarin zij ligt gedoken. Neig uw hoofd en neig uw wil... En zeg: ‘àl mijne liefde had Niet kunnen veilgen tegen leed…

Afscheid

hartenkreet
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.027
Beelden, fotos komen langs steeds maar weer dezelfde vier. Ik speel ze af, bekijk ze keer op keer, herkauw ze eindeloos opdat een keer verteerd ze mij geen pijn meer doen.…

Nog een klusje

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 521
ik heb de dood in al zijn eenzaamheid kunnen verwelkomen met witte bloemen mijn kist wist niet dat ik nadat mijn laatste uur geslagen was nog steeds gezelschap had aan ruimte was er geen gebrek voor het maatje dat ik altijd bij me had ik bedankte hem voor al die goede jaren hij lachte wat zei zacht ik wachtte op je grijze haren…
wil melker9 januari 2017Lees meer >

Een kwestie van gewicht

hartenkreet
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 629
voordat de blauwe slierten opgaan in het niets dansen ze ineengestrengeld door de kamer een generale repetitie van de laatste ceremonie op de klanken van de telefoon plichtmatig condoleert men mij ze wachten tot ze tachtig kilo hebben maar met een grote hond erbij duurt dat niet lang mijn liefste, licht geworden als een veertje, drukt loodzwaar…
Serval1 januari 2017Lees meer >

Anno 2016

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 480
Vier zwarte paarden voor een zwarte koets Gaan stapvoets richting kleine, witte kerk Weldra staat er een nieuwe marmeren zerk Waarop een lege hoorn des overvloeds Er hangt een wolk van licht boven de grond Waarin het lichaam van de vrouw straks rust De weduwnaar wordt zacht door haar gekust Ze is erbij, een glimlach om haar mond Hij merkt…

Eigen leed-altijd eerst

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 424
Als een mokerslag komt het bericht: weer iemand aan een hartstilstand gezwicht. eigen leed eerst. Als een bominslag het bericht: George Michael ook waarschijnlijk, aan: een hartprobleem gezwicht. eigen leed eerst. Van de eerste, zul je nooit iets vernemen maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems. alleen ik vind: eigen leed eerst, het…
Johanna27 december 2016Lees meer >

Gedachten bij het graf van A.C.W. Staring.

poëzie
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 734
Met diep ontroerd gemoed Wijde ik uw graf mijn groet, Te vroeg ontslapen zanger! Gij, Staring! de aarde ontrukt... Waar is de plaatsvervanger, Die uwe voetstap drukt? Treur, achtbre Wildenborch! Uw bloei was al zijn zorg; Hij gaf u vreugd en leven; - Uw heldre zon zeeg neer; 't Is somber in uw dreven... Uw landheer is niet meer…

Cyclus voor Salome

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 634
I. Nog niet al wordt het avond ga niet weg laat bladeren verdorren rood goud is in je haar verweven dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen de nacht kan je nog niet verzwelgen want de flonkerendste sterren zijn je ogen toe, ga niet weg je maakt je mooi je blijft II. Koestering niet de seconden tellen tot ze lijdt…
Serval25 december 2016Lees meer >

Laat het gaan

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 516
Terwijl het mes nog snijdt in het bloedend hart mag je jezelf verwennen met een zachte pleister op de rauwe wonde totdat het rustiger wordt dan kun je weten hoe mooi het was hoe goed het ging... Voor zolang het mocht en kon bestaan Nu is er de pijn om iets wat zó mooi was maar niet méér zal zijn dan een zoete herinnering…

Gemis

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 8.620
Voor Leo Het leven heeft je ingehaald met grote, snelle passen, nu zit ik eenzaam op de bank en lig jij in je graf. De foto op de kast vertelt dat je toch hebt verloren het leven haalt ons altijd in al sinds we zijn geboren. De wereld draait op kookpunt door ook verder lijkt er niets veranderd ik pak de telefoon en hoor de voicemail…

De weggaanden

gedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 6.401
Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij. Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte. Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte en hem het zwaar vermoeide hart stil lei. Gespannen keek ik in de duisternis en luisterde naar waar hij was gelegen. Er was geen enkele schemering van bewegen, geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis. De kamerdeur…

Zo straks de dood door deze deur mocht treden

poëzie
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.127
Zo straks de dood door deze deur mocht treden, neerdalen langs de trap of kloppen aan het raam, mij wenken zou en daarna noemen zou mijn naam en zei: Volg mij, uw leven is verleden - hij zou geen lang en moeizaam overreden van node hebben voordat ik het drukkend haam van een vrijwel mislukt bestaan, besmeurd met blaam, afleggen wou en heen…
Jan Campert11 december 2016Lees meer >

Stilte die luid klonk

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 656
Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…
Johanna10 december 2016Lees meer >

weduwnaar

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 484
ik wil je niet missen waar de zee het strand verlaat de duinen mij het zicht ontnemen in de ontreddering die mij verstaat ik zie jou nog in de golven waar de branding mijn lippen hebben gekust en het opspattend schuim de liefde tussen ons verstond toch mis ik jou, ik mis je in de nevel terwijl ik met de hond jouw silhouet ontwaar tussen…
elze3 december 2016Lees meer >

In memoriam Truus De Vocht

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 487
Vrede op jouw gelaat de laatste wens vervuld op tijd en niet te laat en toch, geduld, geduld In gedachten vind jij onbekende woorden in zin en regelmaat vandaar dit kleine lied Het hart slaat nu de maat glimlach om wat jij ziet jij hoorde zo graag zingen jouw kleine wiegelied Zo vrij als een vogel heb jij nog gevlogen lied van een…

groots

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 450
groots als jochie van tien dat van west naar oost door oorlogsnachten fietst op wielen zonder banden om de honger van de winter thuis te verdrijven groots als utrechts jongeling die in het spel van voetbal waar strijd wordt gestreden bij elinkwijk in hoogtijjaren als een leeuw het doel verdedigt groots als liefhebbende echtgenoot…

....

netgedicht
3.8 met 8 stemmen aantal keer bekeken 475
je bent nu nader tot Hem, zo plots, na meer dan een eeuw mens je keek aldoor in de ogen van de ander immers in de naam die jezelf koos lag je doel verankerd; daadkracht besloten in jouw wens geen brug te ver, zelden een doodlopende weg, je was klein van stuk, doch een groots gelovig visionair overtuigd van de waarde achter iedere…

de overstap

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 467
leven zo zeg jij ons moet je durven dromen zonder het nu te vergeten want voor je het weet is dat voorbij het is moed hebben lef om te geven ook wie je bent en wat je hebt de sprong ook durven wagen naar het onbekende de overgang naar de overkant leer jij ons kent geen juist moment is geen afscheid ook een overstap is het naar…

Meisje

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 686
Het meisje Zong als een sijsje, wilde niet meer, deze amok! Ze vertrok, schreiend heel vroeg in die ochtend, dat verdomde spoor! Hadden we ’t maar geweten! Maar Waarom? Hadden we ’t maar geweten! Alles achterlaten Met niets zo jong naar de hemel, Waarom doe je zoiets? Meisje lief, lief lief meisje Je zong als een sijsje…
De hertog23 november 2016Lees meer >

Leven afmaken

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 617
Ja, ik maak het af zelf, zelfs mijn leven want ik wil nooit meer leven zeker geen eeuwig leven en eeuwig branden in de hel laat me niet lachen lachen wat me bij het leven wel is vergaan, opgegaan opgebrand door de pijn de pijn van het leven de pijn die de dood zal doden!…
Jean Fermate22 november 2016Lees meer >

Het laatste afscheid

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 715
Ach, lieverd.. Geef je over, leg je hoofd maar op mijn schoot. Laat je tranen in ons drogen, wonder nu het avondrood. Er is geen afscheid, zonder leven. Geen liefde zonder, echt bestaan. Je hebt jezelf, al vergeven, ons in alles, aangedaan. - Rust maar. Rust maar zacht, mijn lieverd, mijn allergrootste schat. Laat mij…
John Kroos14 november 2016Lees meer >

Vita mortalium vigilia

poëzie
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 505
Een nachtwake is het leven, De wieg grenst aan het graf; Wij jagen en wij streven, Door de aardse disteldreven, Als brak het nimmer af! Een nachtwake is het leven, Roemzuchtig oorlogsheld! Hoe hoog in macht verheven, Het is de dood om ’t even, Ras ligt ook gij geveld! Een nachtwake is het leven, Moed, lijdende onschuld! moed, Waartoe…

Zo vredig ligt ze daar

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 599
Ze staan allemaal om haar heen verbijsterd fluisteren, terwijl ze niets meer hoort. Voorzichtig raken ze haar aan alsof ze breken zal, zachtjes. Tranen rollen, ongeremd voor haar, die daar ligt in haar doodshemd. Te snel, veel te snel ging ze, veel te jong ze staan om haar heen: Maar zouden alles geven....…
Johanna5 november 2016Lees meer >

De angst om te sterven

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 466
De angst, stond op haar gelaat net als op dat van hem, we hadden niet voldoende tijd fluisterde zij, ik wil niet. Een pijnscheut schiet door 't hele lijf hij ziet hoe ze verkrampt voelt haar pijn als 't ware mee tranen raken verdampt. Ik wil niet dood, ik wil niet weg maar deze pijn is onmenselijk redt me uit deze krankzinnige hel help…
Johanna3 november 2016Lees meer >

Drie november

hartenkreet
2.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 831
De nacht verdween en de zon liet zich zien Na die plechtige dag er voor. Waar je treurde om hen, die leefden met ons En die je zo maar opeens verloor. Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

Papa

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 734
De tijd Trekt jou Verder en verder Weg Maar Ik wil niet vergeten Je stem, Je lach, Je geur, Je laatste blik Ze staan gebrand In mijn geheugen Ik koester ze, Diep in mij Verborgen, Geborgen Wil ik nooit Vergeten…

Ik raak je nooit kwijt

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 605
20 jaar voorbij gegaan Te jong voor een biertje Stiekem wel gedaan Zoveel antwoorden niet gehad Zoveel vragen nooit gesteld Alles is anders Veel is zoals het was Herinneringen vervagen Versnipperd in momenten Ik zoek je in mijn gedachten Maar vind je niet altijd Het is goed Want ik raak je nooit kwijt…
Mark29 oktober 2016Lees meer >

Aan de rand

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 548
Hier voel ik me thuis waar weide na een beek abrupt overgaat in boom en struik Het land ademt grondmist uit een bonte specht tikt en roept de rupsen op, luistert aandachtig kopje scheef naar elk gerucht in het rotte, diepe hout Eens was er een populier op de oever van een plas waarin later bij de eerste dooi een jongen tien jaar oud verzoop…
Meer laden...