3366 resultaten.
Welgelegen
poëzie
5.0 met 1 stemmen
909 ’k Noem mijn huis, vol huwlijkszegen,
Kinderliefde en moedermin,
Somtijds lachend: Welgelegen;
Maar die scherts heeft droeve zin.
„Welgelegen? woont gij buiten?
Of is ’t uitzicht dan zo schoon
Op uw stadje, door de ruiten?” –
Neen: doch weet ge wáár ik woon?
Vlak bij ’t kerkhof! Al de doden
Moeten steeds mijn huis voorbij
En…
Dood onder voorwaarde
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
751 Dood onder voorwaarde van
een leven erna.
Niet aan ons dat eindpunt
van een ieders leven hierin
te bepalen. We weten dat
het leven onzekerheid is,
dat de dood ons op een zeker
moment komt halen.
Die voorwaarde is de
verwoording van het
gedroomde moment na een
leven in de zoon van de
schepper geborgen.
Dat moment waarop de
zorgen er…
"Over stille ogen."
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.787 Over stille ogen en lippen stil
Eeuwig nu geloken
Sprei uwe bloemen ter liefde der bloem
Droeviglijk gebroken.
O, laat vallen, zuchtenszacht,
Treurewoorden, woorden van klacht,
Dat zij niet storen de rustenacht,
Waarin zij ligt gedoken.
Neig uw hoofd en neig uw wil...
En zeg: ‘àl mijne liefde had
Niet kunnen veilgen tegen leed…
Afscheid
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
1.027 Beelden, fotos komen langs
steeds maar weer dezelfde vier.
Ik speel ze af,
bekijk ze keer op keer,
herkauw ze eindeloos
opdat een keer verteerd
ze mij geen pijn meer doen.…
Nog een klusje
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
521 ik heb de dood
in al zijn eenzaamheid
kunnen verwelkomen
met witte bloemen
mijn kist wist niet
dat ik nadat mijn
laatste uur geslagen was
nog steeds gezelschap had
aan ruimte was
er geen gebrek
voor het maatje dat
ik altijd bij me had
ik bedankte hem
voor al die goede jaren
hij lachte wat zei zacht
ik wachtte op je grijze haren…
Een kwestie van gewicht
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen
629 voordat de blauwe slierten opgaan in het niets
dansen ze ineengestrengeld door de kamer
een generale repetitie van de laatste ceremonie
op de klanken van de telefoon
plichtmatig condoleert men mij
ze wachten tot ze tachtig kilo hebben
maar met een grote hond erbij duurt dat niet lang
mijn liefste, licht geworden als een veertje,
drukt loodzwaar…
Anno 2016
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
480 Vier zwarte paarden voor een zwarte koets
Gaan stapvoets richting kleine, witte kerk
Weldra staat er een nieuwe marmeren zerk
Waarop een lege hoorn des overvloeds
Er hangt een wolk van licht boven de grond
Waarin het lichaam van de vrouw straks rust
De weduwnaar wordt zacht door haar gekust
Ze is erbij, een glimlach om haar mond
Hij merkt…
Eigen leed-altijd eerst
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
424 Als een mokerslag komt het bericht:
weer iemand aan een hartstilstand gezwicht.
eigen leed eerst.
Als een bominslag het bericht:
George Michael ook waarschijnlijk, aan:
een hartprobleem gezwicht.
eigen leed eerst.
Van de eerste, zul je nooit iets vernemen
maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems.
alleen ik vind: eigen leed eerst, het…
Gedachten bij het graf van A.C.W. Staring.
poëzie
4.3 met 3 stemmen
734 Met diep ontroerd gemoed
Wijde ik uw graf mijn groet,
Te vroeg ontslapen zanger!
Gij, Staring! de aarde ontrukt...
Waar is de plaatsvervanger,
Die uwe voetstap drukt?
Treur, achtbre Wildenborch!
Uw bloei was al zijn zorg;
Hij gaf u vreugd en leven; -
Uw heldre zon zeeg neer;
't Is somber in uw dreven...
Uw landheer is niet meer…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
634 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
Laat het gaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
516 Terwijl het mes nog snijdt
in het bloedend hart
mag je jezelf verwennen
met een zachte pleister
op de rauwe wonde
totdat het rustiger wordt
dan kun je weten
hoe mooi het was
hoe goed het ging...
Voor zolang
het mocht en kon bestaan
Nu is er de pijn
om iets wat zó mooi was
maar niet méér zal zijn
dan een zoete herinnering…
Gemis
gedicht
3.0 met 2 stemmen
8.620 Voor Leo
Het leven heeft je ingehaald
met grote, snelle passen,
nu zit ik eenzaam op de bank en
lig jij in je graf.
De foto op de kast vertelt
dat je toch hebt verloren
het leven haalt ons altijd in
al sinds we zijn geboren.
De wereld draait op kookpunt door
ook verder lijkt er niets veranderd
ik pak de telefoon en hoor
de voicemail…
De weggaanden
gedicht
5.0 met 1 stemmen
6.401 Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij.
Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte.
Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte
en hem het zwaar vermoeide hart stil lei.
Gespannen keek ik in de duisternis
en luisterde naar waar hij was gelegen.
Er was geen enkele schemering van bewegen,
geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis.
De kamerdeur…
Zo straks de dood door deze deur mocht treden
poëzie
5.0 met 1 stemmen
3.127 Zo straks de dood door deze deur mocht treden,
neerdalen langs de trap of kloppen aan het raam,
mij wenken zou en daarna noemen zou mijn naam
en zei: Volg mij, uw leven is verleden -
hij zou geen lang en moeizaam overreden
van node hebben voordat ik het drukkend haam
van een vrijwel mislukt bestaan, besmeurd met blaam,
afleggen wou en heen…
Stilte die luid klonk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
656 Na de uitleg, van de ondernemer,
werd het eventjes stil, of er nog
mensen wilden spreken?
Ik zei: ja ik wil.
Opnieuw werd het na geschuifel
wederom heel stil.
Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten
slechts drie, die haar wegbrachten.
Opzij kijkend naar de kist,
zei ik: 't geen niemand wist:
ze hunkerde naar aandacht, toen
ze die niet…
weduwnaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
484 ik wil je niet missen
waar de zee het strand verlaat
de duinen mij het zicht ontnemen
in de ontreddering die mij verstaat
ik zie jou nog in de golven
waar de branding mijn lippen
hebben gekust en het opspattend
schuim de liefde tussen ons verstond
toch mis ik jou, ik mis je in de nevel
terwijl ik met de hond jouw silhouet ontwaar
tussen…
In memoriam Truus De Vocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
487 Vrede op jouw gelaat
de laatste wens vervuld
op tijd en niet te laat
en toch, geduld, geduld
In gedachten vind jij
onbekende woorden
in zin en regelmaat
vandaar dit kleine lied
Het hart slaat nu de maat
glimlach om wat jij ziet
jij hoorde zo graag zingen
jouw kleine wiegelied
Zo vrij als een vogel
heb jij nog gevlogen
lied van een…
groots
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
450 groots
als jochie van tien
dat van west naar oost
door oorlogsnachten fietst
op wielen zonder banden
om de honger van de winter
thuis te verdrijven
groots
als utrechts jongeling
die in het spel van voetbal
waar strijd wordt gestreden
bij elinkwijk in hoogtijjaren
als een leeuw
het doel verdedigt
groots
als liefhebbende echtgenoot…
....
netgedicht
3.8 met 8 stemmen
475 je bent nu nader tot Hem,
zo plots,
na meer dan een eeuw mens
je keek aldoor
in de ogen van de ander
immers in de naam die jezelf koos
lag je doel verankerd;
daadkracht besloten in jouw wens
geen brug te ver,
zelden een doodlopende weg,
je was klein van stuk,
doch een groots gelovig visionair
overtuigd van de waarde
achter iedere…
de overstap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
467 leven zo zeg jij ons
moet je durven dromen
zonder het nu te vergeten
want voor je het weet
is dat voorbij
het is moed hebben
lef om te geven ook
wie je bent en wat je hebt
de sprong ook durven wagen
naar het onbekende
de overgang
naar de overkant
leer jij ons
kent geen juist moment
is geen afscheid ook
een overstap is het
naar…
Meisje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
686 Het meisje
Zong als een sijsje,
wilde niet meer,
deze amok!
Ze vertrok, schreiend
heel vroeg in die ochtend,
dat verdomde spoor!
Hadden we ’t maar geweten!
Maar Waarom?
Hadden we ’t maar geweten!
Alles achterlaten
Met niets
zo jong naar de hemel,
Waarom
doe je zoiets?
Meisje lief,
lief lief meisje
Je zong
als een sijsje…
Leven afmaken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
617 Ja, ik maak het af
zelf, zelfs mijn leven
want ik wil nooit meer leven
zeker geen eeuwig leven
en eeuwig branden in de hel
laat me niet lachen
lachen wat me bij het leven
wel is vergaan, opgegaan
opgebrand door de pijn
de pijn van het leven
de pijn die de dood zal doden!…
Het laatste afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
715 Ach,
lieverd..
Geef je over,
leg je hoofd maar op mijn schoot.
Laat je tranen in ons drogen,
wonder nu het avondrood.
Er is geen afscheid,
zonder leven.
Geen liefde zonder,
echt bestaan.
Je hebt jezelf,
al vergeven,
ons in alles,
aangedaan.
-
Rust maar.
Rust maar zacht,
mijn lieverd,
mijn allergrootste schat.
Laat mij…
Vita mortalium vigilia
poëzie
4.5 met 2 stemmen
505 Een nachtwake is het leven,
De wieg grenst aan het graf;
Wij jagen en wij streven,
Door de aardse disteldreven,
Als brak het nimmer af!
Een nachtwake is het leven,
Roemzuchtig oorlogsheld!
Hoe hoog in macht verheven,
Het is de dood om ’t even,
Ras ligt ook gij geveld!
Een nachtwake is het leven,
Moed, lijdende onschuld! moed,
Waartoe…
Zo vredig ligt ze daar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
599 Ze staan allemaal om haar heen
verbijsterd
fluisteren, terwijl ze niets meer hoort.
Voorzichtig raken ze haar aan
alsof ze breken zal,
zachtjes.
Tranen rollen, ongeremd
voor haar, die daar ligt
in haar doodshemd.
Te snel, veel te snel
ging ze, veel te jong
ze staan om haar heen:
Maar zouden alles geven....…
De angst om te sterven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
466 De angst, stond op haar gelaat
net als op dat van hem,
we hadden niet voldoende tijd
fluisterde zij, ik wil niet.
Een pijnscheut schiet door 't hele lijf
hij ziet hoe ze verkrampt
voelt haar pijn als 't ware mee
tranen raken verdampt.
Ik wil niet dood, ik wil niet weg
maar deze pijn is onmenselijk
redt me uit deze krankzinnige hel
help…
Drie november
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen
831 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Papa
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
734 De tijd
Trekt jou
Verder en verder
Weg
Maar
Ik wil niet vergeten
Je stem,
Je lach,
Je geur,
Je laatste blik
Ze staan gebrand
In mijn geheugen
Ik koester ze,
Diep in mij
Verborgen,
Geborgen
Wil ik nooit
Vergeten…
Ik raak je nooit kwijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
605 20 jaar voorbij gegaan
Te jong voor een biertje
Stiekem wel gedaan
Zoveel antwoorden niet gehad
Zoveel vragen nooit gesteld
Alles is anders
Veel is zoals het was
Herinneringen vervagen
Versnipperd in momenten
Ik zoek je in mijn gedachten
Maar vind je niet altijd
Het is goed
Want ik raak je nooit kwijt…
Aan de rand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
548 Hier voel ik me thuis
waar weide na een beek abrupt
overgaat in boom en struik
Het land ademt grondmist uit
een bonte specht tikt en roept
de rupsen op, luistert aandachtig
kopje scheef naar elk gerucht
in het rotte, diepe hout
Eens was er een populier
op de oever van een plas
waarin later bij de eerste dooi
een jongen tien jaar oud verzoop…