helden sterven niet

ik kijk nog een keer om
en zie uw assen vallen
alsof ze nog even het gewijde gras
willen borstelen

zoals de wind doet met de fiere boom
voorbij
uw nu gesloten vensterruit


U praatte graag
en met de handen even opgeheven
kwam niet alleen Goethe weer tot leven

maar ook uw pijn, nooit aflatend,
met vragende vingers naar oorlog
en kinderjaren

meer tussen regels in

toch bleef er nog zoveel moois over
in uw stem;

het prediken met krachtige stem,
Bach en bloesems en het woordeloze
tussen uw en mijn ogen

wanneer we elkaars pijn voelden

- wij waaiden door onze herschreven dromen -


rust zacht, lieve Meneer Waltack

... opgedragen aan Walter Tack, februari 1929-december 2017 ...

Zie ook: http://www.gedichten.nl/schrijver/Walter+Tack

Schrijver: kerima ellouise, 8 december 2017

miemakehotmail.com

helden sterven niet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 9 stemmen 595