32567 resultaten.
Een handvol wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 zacht waait de wind
vangt de maan
met een handvol wolken
de laatste ijsbloemen stralen
maar de knoppen lopen niet uit
verleppen traag op de ruit
de sneeuw
verliest zijn kristallen
in druppels die langzaam gaan vallen
het winterse feest
krijgt in dooi zijn finale
tijd om voorzichtig wat lente te halen…
Een wijde boog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 een deken van mist spreiden
over pleinen van lawaai, een cirkel
om verwaaide tonen trekken
bladeren doen luisteren
graven in ondergrond
en nevel met sneeuw bevlokken
we zullen nog water prevelen
afstanden verwerpen
tijd laten gaan om te rekken
in gerucht zonder gezicht
aan ons onttrekken
in niets dan lucht zonder gewicht…
tijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 in deze dunne tijden
moet men van ijzer zijn
het wijze lot zendt geen
waarschuwing vooraf
moeder van het bos zijn
een baobab kaarsrecht
als een Romeinse pilaar
glinsterend in de zon
blaadjes van de
perenbloesem zijn
vluchtig reizen
als vlokjes sneeuw
in deze smalle dagen
moet men waarachtig zijn
het wrede lot laat weinig
van…
Winter
gedicht
3.0 met 95 stemmen 19.351 En toch is ook de nacht niet
uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt
is het nooit volledig duister, nee,
er is de klaarte van een soort geloof
dat het nooit helemaal donker wordt.
Zolang er sneeuw is is er hoop.
-------------------------------
Uit: 'Zolang er sneeuw ligt'.…
Het eigen gelijk
netgedicht
4.0 met 448 stemmen 130 niet bestaat
ook uniformiteit als
veel geprezen dwang
plakt al jaren achter
behang van lang
vervlogen tijden
het zijn vandaag de
hitters en fixers die
gouden tijden beleven
omdat zij het gezicht zijn
van ons dagelijks leven…
Zomer
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 73 Tijd voor een extra bol pistache-ijs.
Zwempartij links en rechts.
Fietsuitstap met flink wat terrasstops.
Halfnaakt en naakt als de buren
mijlenver niet te bespeuren zijn.
Zonnen op mijn sober terras.
Na al die jaren geen excuus meer
om niet te barbecueën.…
[ De honden rennen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Eet geen gele sneeuw!…
Wantrouwen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 874 Met een gedachte droom ik,
Ik wil verder, weg uit mijn verleden,
Ik kan niet bewegen en zit gevangen,
tussen nu en verleden tijd.
Starend naar boven voel ik geen pijn,
Langzaam kom ik weer tot rust,
Zit jij naast me
En is er niets gebeurd.…
uitzicht kijkt naar binnen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 436 uitzicht kijkt
naar binnen
kleurt het behang
seizoenenlang met
licht uit het verleden
je hebt gebeden
dat je oud mocht
worden en gestreden
voor de laatste jaren
rust en vrede
ogen dromen en je
lach is al verleden tijd
je handen spelen
achteloos met pluizen
de asbakken zijn vol
je vest van wol
zacht als je wangen
schouders…
Adembenemend
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 927 Nog verholen in de uitgewaaierde schemering
van het stroomgebied waar de woorden vloeien
komen luchtbelletjes aan de oppervlakte,
zoals schuim op een droge mond kan groeien.
Al knetterend en flitsend
laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend
de magie van dat ene woord dat stilte verbrak
met aardedonkere stem en licht accent.
Waardoor…
V.V.T.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 117 Ik kan geen leegte vullen
met wat had kunnen zijn
de dagen vragen niets
dan verder zonder pijn
een leegte,
geen herinnering
van jaren, die niet waren
gewoon achter behang geplakt
goed verstopt,
tot echt verdwenen
dat het verleden niet ook de tijd
van heden nog komt lenen.
maar leven leeft
zonder de spijt
van een verloren tijd.…
Terug naar het goede verleden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 865 Eindelijk laat ik dingen los die ik niet had willen weten
Eindelijk kan ik laten gaan wat ik nooit had willen zien
Het is tijd om voor mijzelf te kiezen en dingen te vergeten
Egoïsme is iets ergs, maar als de tijd er voor is niet en bovendien
Is het tijd voor mij om te gaan kijken
Naar wie mij liefheeft en wie mij het liefst vergeet
De tijd heeft…
Janna Soldaat
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 1.684 Het voorrecht om de wapenrok te dragen
Die toebehoort aan Hare Majesteit
Is voor veel mannen straks verleden tijd,
Maar als je vrouw bent, word je niet ontslagen.
Toch snap ik daar natuurlijk niet veel van,
Want in het leger, zegt men, word je man.…
Maart
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 771 Een dor plataanblad wervelt boven het trottoir
als paraglider stijgend op thermiek
dansende personificatie van de ziel
verbeelding van wat eens vol adem was
verleden tijd figuurlijk door de geest omhoog gestuwd…
herinneringen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 648 Herinneringen het verleden
de tijd is voorbij geschreden
kijken wij terug over onze schouder
wij zijn nu toch echt wel wat ouder
de toekomst wat zal het ons geven
hopelijk een lang en gelukkig leven.…
de dingen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 286 om mij heen
spreken de woorden
van herinnering
toen ik jong was
een andere wereld
in een verre tijd
ze zwegen tot hun
uur geslagen had
eindeloos vertellen
ze nu van toen
over liefde en dood
de dingen herleven
als mijn heden een
ver verleden wordt…
Alles is vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 296 Alles is vergankelijk
zo ook een gedicht
schijnt het zonnelicht
lang op het papier
dan verdwijnen de letters
één voor één
niemand weet waarheen
jij bent de woorden kwijt
en het gedicht is verleden tijd.…
poot is bijna dood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 352 het afsterven is ingeleid
mijn rechterbeen kent een rookvol
verleden tijd, ingehaald door
een reutelende wekker
en dan neem ik nog maar een neut
voor de doorstroming
maar vooral voor de leut
dag been
waar ga je heen ?…
waar de dood schreeuwt
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 365 nacht na nacht met hen praten
in een zo dichtbij verleden
ik ga weg, kijk nog een keer om
en neem het afscheid mee
Auschwitz-Birkenau, 21 februari 2012
(10)…
Winterspiegel
gedicht
2.0 met 18 stemmen 13.156 Het kind met beide voeten gestrand
vraagt naar ijs - glad - ijs.
Zo vraagt ze naar de chemie
van het simpele, gladde, volmaakte
waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet.
De schelle schaatsers flitsen voorbij
tekenen in de wind.
Het kind beweegt, schaduwloos
ze knielt, buigt voorover.
Een vis bloedt dood onder het ijs.…
Op de tocht – Typisch Nederlandse winters
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 297 ’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter
Het land wordt met het schaatsvirus besmet
En ijzers glunderen, ontdaan van vet
De kans op ‘it giet oan’ wordt per dag beter!
En dan, gewoonlijk een paar dagen later
Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water…
tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 de verstrijkende tijd drijft ons
af - meer en meer -
naar het verleden
we versmelten met het decor
de sluipende tijd laat ons
in rook opgaan
we vallen niet langer samen
met wie we waren
de genadeloze tijd gumt ons
hardvochtig uit
we vervagen
tot onherkenbare contouren
treuzelend oogsten we
het laatste daglicht
totdat het leven vertrekt…
ik
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 216 ik
ben als
één nachtje ijs
ogenschijnlijk veilig, onzichtbaar gevaarlijk
breekbaar…
elfsteden(af)tocht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 schaatsen ging prima
maar zakte toch door het ijs
tijdens het klunen
[senryu]…
Winterkoningin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 Haar wollige muts
vol krakende hersenen
ijs scherpe schaatsen.…
Prinses Corona - Haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 127 Prinses Corona
Gaat echt niet voor minder ijs
Smaak naar kwaliteit…
SCHOORVOETEND
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 De kat spiedt, aarzelt,
waagt zich op het dunne ijs,
jaagt op die meeuwen.…
KOUD GENOT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 IJs met nootjeskorst
kraakt, smelt langzaam en geeft
prettige nasmaak.…
verlangen naar sneeuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 het regent en het waait
en ik verlang naar sneeuw
die kleine vlokjes
die hopelijk binnenkort
op de neus terecht komen
van mijn kleindochter
voor het eerst
sneeuwvlokken op je neus
en ik die wat aanmodder
niet eens de sneeuwvlokken voel
op m'n eigen neus maar
sneeuw val !!…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.810 Je loopt eenzaam door de straten
Denkend aan de tijden die geweest zijn.
Ooit was het het heden,
Nu alleen nog maar het verleden.
Ooit was er zoveel geschater en gelach,
Dat is overgegaan naar pijn, verdriet en minachting.
Als klein meisje had ik een mooie tijd,
Genietend van het leven, genietend van iets kleins.…