Alle inzendingen over Eeuwig

De winter duurt een eeuwigheid De zomer vijf minuten Dat is allemaal tijd laten wij die ten volste benutten…

je lege woorden in lege ogen zeggen niets alleen dag alsof niets tegen het tegenovergestelde van iets onze woorden ons in eeuwigheid verliest…

nog altijd zoek ik naar de voetstappen die jij hier achterliet stuk voor stuk raap ik ze op stel ze veilig voor het geval tot ik daar ben aan de vloedlijn en je voor eeuwig nakijk…

O wek me, Hartendief Kus me wakker, Mijn engel Duizendmaal liever Dat jij me wekt Dan die wekker Met zijn eeuwige Gejengel…

Na donker dat voor Eeuwig leek te duren Is er nu het wonder Van het licht Dat alle donker Te boven komt - Licht dat er is Zoals wij er zijn…

Men zegt dat leven eeuwig .... terwijl het zo kort ... ... tot op die dag, die tijd, dat uur het leven stopt ... ... niet eens voor altijd zelfs dat is er dan niet ... .... nooit weer ?…

Uiteindelijk leerde ik te drijven op de golven adem te halen wanneer dat kon Ontspan je als je wil dat de tijd blijft duren een eeuwigheid blijkt te zijn.…

Zij wist zichzelven af in eeuwige verreining, En wendt zich altijd òm en keert weer waar zij vliedt, Zij drukt zichzelve uit in duizenderlij lijning, En zingt een eeuwig-blij en eeuwig-klagend lied.…

Ze hadden het over de eeuwigheid hierna. De eeuwigheid ervaar ik hier en nu, zei ik. Ja, zei hij, in de bijbel staat dat de eeuwigheid in ons hart zit Dus we zaten op één lijn, even Toch zag hij het net even anders en lieten we elkaar weer los…

Wanneer onbegrepen vaderen, als beer ontmanteld worden, breken hekken rond bossen. Zo breken wilde beren los. Wanneer onbegrepen mannen, als vaders worden begrepen, zijn alle moeders blij. Mannen, laat namens hen niet na, om spelend kind te blijven. Vergeet nooit wie u liefde gaven. Bemin al uw Madonna's. Blijf uw liefdes trouw.…

Wakker worden, open weer je ogen, laat tijd niet gedogen, in je droom gemist, eens sluiten ze eeuwig, vannacht sluimer ik, verloren spijt, naar de ontvreemde kans. Gesloten ogen, verzande droomtoestand, het verloren land bekopen, de plaats waar je strandt, een donker oord bedrogen, het leven aangeklampt.…

Als een ketting geketend aan jouw lichaam de rots in de branding, de eeuwig liefde zou ik willen zijn, voor jou Maar helaas Ben ik een plaktatoeage, die na een dag vergaat Ben ik je lievelingskroeg die je na een paar uur verlaat…

jij bent niet nu jij bent niet even, en later weer verdwenen. jij bent mijn ik en wat ik doe, zonder jou wil ik niet leven.…

Ik weet de kleur waar hij het liefst op loopt Ik weet de kleur die hij bij voorkeur draagt Maar lopen is niet hetzelfde als slapen en dragen niet hetzelfde als wakker worden. Ik heb hem dus gevraagd: in welke kleur wil jij het liefste slapen, in welke kleur wil jij het liefste wakker worden In de kleur van jouw ogen zei hij, in de kleur…

Daar stond een muur die ik heb aangeraakt. De muur werd afgebroken. Van het puin werd verderop een fundament gemaakt. Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin. Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest. Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest. Er was…

zij kende de stilte van binnen waar het leven in kiemen al is gehoord maar geen ruimte en lucht heeft om te beginnen geluid al is gesmoord toch spant potentie al hemel om voor een leven vol liefde te gaan het cruciale moment van bezielen is helaas nog niet zomaar gedaan waar eeuwige lijnen elkaar kruizen contracteert het moment…

óf het nu opgeven Hoelang kun je zo leven Hoelang kun je elkaar nog velen Is dit het leven dat ik moet leiden Geen speciale gevoelens meer voor jou Twijfels of ik nog van je hou Blijven en vechten of toch van je gaan scheiden 15 jaar zijn we in de echt verbonden We wisten het zeker toen we eraan Begonnen In voor- en tegenspoed elkaar eeuwige…

Denkend aan molens bij sloten waarop recht toe recht aan tussen twee punten in lage landen gevaarten steeds heen en weer gaan soms om op zandbanken te stranden verbreed ik mijn perspectief om uit de hoogst wondere wereld van waterwerken teer gevoelig te verbijzonderen Tot de vorst onder de Molen van Sloten de Ringvaart doet kraken en snerpen…

De wereld van haar onthoud ik haar kinderen rennend in het gras De kinderen van hen onthoud ik het dromen de weidse wolken Voortaan drink ik geen zuiver water meer, dorstig kind van verbeelding…

Hoe zou ik kunnen erven Zijn eeuwig Koninkrijk? Getroost door Jezus’ woorden uit Marcus’ tijd waarin ik lees niemand is goed dan God alleen ga ik waar Hij mij kind noemt in Zijn ontferming vol vertrouwen heen. Bij Marcus 10 : 13 - 31…

Ik droomde dat ik eeuwig leefde maar ik werd wakker in de tijd: de blauwe, weidse eeuwigheid waarin ik als gewichtloos leek te zweven duurde maar even. En even had ik hevig spijt, en heimwee naar die flard van vlinderleven. Wist ik dan bloemen, wind of regen? Bestond dat alles in oneindigheid? Geluiden, vormen, alles was mij vreemd.…

Het hart, de kern van waarde Ogen als spiegels betreurd door de clown Het hoofd, hoogste e- tage Grimas in kleuren met lichtjes voorbij Haar lijf, op van ver- moeidheid Laat haar lachen, op- recht uitbundig, blij Haar ziel huilt, nachtvorst tranen Gesmolten in een vuur dat eeuwig brandt...!…

Treurend om de Eindigheid van mijn Bestaan klaarde ik Zienderogen op toen Ik een prachtig Beeld gehouwen had Met eigen hand - En Albertus Ipse Fecit Voor eeuwig graveerde Op de achterkant…

ik zal je wiegen tot de slaap mag komen er zachtjes zingen over de vogels en de lindebomen aan ‘t kleine raam met jouw naam erboven dat ik voorzichtig heb opengeschoven om je te wiegen in het nad’rend licht dat straks zal schijnen op je slapend gezicht…

met een deken van violen kleine teer-blauwe maagdelijke witte zijdezachte heb ik jouw broze botten je doorschijnende huid je wil om te leven en je wens om te sterven de pijn van je ziel dat rauwe en ruwe het machteloze verlangen ons naadloos samenvallen eerbiedig toegedekt in het besef van een eeuwig verbond heb ik je toegedekt…

De worm en ook de muis beproeft het al De genenactie van de MRP Hoe trager des te langer ga je mee (tenzij de haak en uitgezonderd val) Zo komen er nog generaties na Met kans op seks met La Patricia…

Hij zit in zijnen torre, zonder schaaltje en zonder schorre; en, van ’t gene in mij geschiedt, Hij mag eeuwig zeggen: „’k zie-’t!”…

Het valt voor u ootmoedig neer, En vindt in God een Vader weer, En hoort in uwe nacht 't gesuis van 't eeuwig leven!…

Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

uit al haar armen brandt de rivier onder de rotsen en onder de kleine zon boven de bossen spuwt naar tellurische wortels naar de staart van de wolk en met gesperde muil dwars door deinende scherven zij zwermt met grillige warmte over de wereld de duisternis dicht bij haar buik buigen gulzige bloemen en daar is een hol en een poel en het kraken…