2108 resultaten.
Zwaar geschonden
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.845 Vertrouwen zwaar geschonden
harde woorden sneden diep
fladderende vlinders vermoord
zodat mijn hart een wond opliep
Mijn gevoel werd gevangen
ver weggestopt in een kooi
van pijn en stromende tranen
het was alles, behalve mooi
Vertrouwen zwaar geschonden
nooit gedacht dat je zo zou zijn
ik droomde fonteinen van liefde
maar belandde in…
Schroot
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 734 Gekooid gevangen in
uren van verwachten
verliest de morgen haar
eerste adem in het
laatste streepje licht
waar duister haakt in
eenzaamheid schuift
de nacht het venster
open en sluipen dromen
nader zacht toegedekt
door een heldere maan
omarmd door reeds
vermoorde gedachten
smoort het donzen kussen
de laatste ijle kreten…
Ik hoorde mijn kind huilen
netgedicht
3.0 met 206 stemmen 29.302 Nog trekken de zware wolken
in ons bestaan haar sporen
en woorden die als dolken
mijn diepst wisten te doorboren,
joegen mij steeds op de vlucht,
de thuiskomst werd steeds later
en in de spetterende avondlucht
gevangen in mijn eigen theater,
werd mijn pad van tranen zwaar.
Ik volgde de dood en toch
dronk ik door zonder bezwaar.…
gevoelens
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.275 De wereld is zo onwerkelijk
en tegelijkertijd zo beangstigend
Mijn ziel zwemt erin
gevangen in een wereld van vormloosheid
De wereld kent geen einde
alleen een steile afdaling
Veel onnatuurlijke mensen waden rond
en plegen wandaden tegen de goden
Ik ben het verleden dat je komt kwellen
Je diepste nachtmerrie is niet altijd wat je droomt…
leeg
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.245 Genoeg nu, het is over
Ik ben leeg, ik wil niet meer
Laat me gaan schat
Laat me vrij, voor deze ene keer
Gevangen in jouw armen
Zo sterk om mijn lichaam heen
Waarom luister je niet naar me
Ik moet weg hier, meteen
De liefde die ik voelde
Is er niet meer, het is weg
Het is niet meer dan logisch
Dat ik vaarwel tegen jou zeg
Al kan…
weervrouw
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 515 je sprak van hardnekkig grijs
te veel stofdeeltjes in de lucht
kwam naast me zitten op de zetel
kroop dicht tegen me aan
handen en voeten zo koud
zelfs door de wollen sokken heen
jouw hele leven trok als een flits
voorbij in het verhaal van een meisje
gevangen in een volwassen vrouw
hoe je het kijken van mij had gezien
dat je er nu…
Het mocht niet erger
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 1.241 als je nu zou kijken,
zou je zien hoe mooi het is wat ik geef
ik zou je vragen of ik niet meer op jou mag lijken,
en waarom je niet langer bleef
ik begrijp het wel,
maar als ik het moet uitspreken krijg ik nog kippenvel
jij zit nog gevangen in het verleden,
terwijl ik mijn weg probeer te vinden in het heden
ik wou je zo graag helpen en heb…
de levende dood
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 404 vandaag
is het sterven
weer daar
een dag met
onvoorspelbaar
aantal uren
dat het nu oneindig
doet duren
terwijl ik
met gesloten ogen staar
de versteende pijn
door mij te dragen
is niet te verwarmen
door welke gloed dan ook
ben zelfs niet in staat
om naar lucht te vragen
ik ben gesloten,
gevangen
in de levende dood;
een uitgedroogde…
Licht en Vrij
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.893 Licht in m´n hart
donker voor m´n ogen
wanneer ik jou zie
zijn alle zorgen vervlogen
Leeg is m´n hoofd
vol is m´n hart
het vuur niet gedoofd
lichtelijk verward
Vrij in m´n laten
gevangen is m'n geest
kan over alles praten
wat geweest is, is geweest…
Tweede leven
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.244 Bij de eerste blik leefde ik op
Stralende passie, surreëel
Eerste liefde
Tweede leven
In mijn strijd tot overleving
Zag ik een wereld hoger dan de hemel
Eerste liefde
Tweede leven
Je hield me gevangen
De ontsnapping was ongewild
Eerste liefde
Tweede leven
Je liet me los, zonder waarschuwing
Zakte ik ineen
Zonder liefde
Zonder…
Een parel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 278 Bossen, velden en rivieren,
zijn gevangen in hand, in arm,
maar ze houden allen stil nu
voor de gouden parel daar.
Niets zou de parel mogen weken,
laat het nu toch slapend zijn,
laat het kwetsbare eerst sterken,
zodat het sterk blijft tot het eind.…
grafsteen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 403 in weemoed van het late licht
bloeiden rozen langs de steen
waar je nu samen ligt
ik kwam hier even in eenzaamheid
het is geen triest gebeuren
de rozen geuren mild
en ik spel de verweerde steen
mijn hart in innigheid
gevangen in loom bewegen
luister ik in de luwte
van fluistering van de wind
ik hoor jullie stemmen ijl en puur…
Het fijne geklepel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 83 waar woorden
eenduidig hun kleur luiden
is het fijne geklepel
van klokjes niet hoorbaar
het monotoon starre
dringt zich meer dan
opzichtig op en houdt
ogen en oren gevangen
de kleine nuances
accenten en speelse
wendingen in zinnen en
strofen komen niet op toon
wat een kleurige boeket
vol harmonische klanken
had moeten zijn resulteert…
nergens anders
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 851 gevangen ben ik
in de vuist van je hart
bouw je een brug
naar mijn ogen
beantwoord ons
het hoofd in de wolken
en linkervoet in de hemel
ik ruik je bloed
ben hongerig naar je zijn
vol littekens je huid
die ‘k lik en ‘k laat niets toe
anders dan liefde
jij weent en lacht
alles wordt lichter
enkel wat zomervogels
zijn nog gekwetst…
Bij een leeggelopen waterfles
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 452 Ik ben een eiland in de stille oceaan
gevangen in haar golvenstromen
laat ik mijn gedachten gaan.
Mijn vele levens verzamel ik
als korrels zand. De nacht bewaar
ik in mijn maanvaste handen,
de tijd versnipperd in mijn dromen.…
Gepolijst door de tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 de kleine facetten
zijn al teder geslepen
en gepolijst door de tijd
ik heb je diamanten bekeken
verblindend kaatst licht
dat kiert uit de hemel
zijn eerste gezicht maar er zit
meer schoonheid van binnen
in deze setting gevangen
missen jouw edelstenen
nog de loepzuiverheid
van het volmaakte ideaal
waarbij niet de grote
maar harmonie…
Doodgeboren...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 918 ik leef de tijd
na een kwade dronk,
in onrust en verwarring
blijkt het bed gestolen
zien mijn ogen wat ik niet wil geloven
onder een vaal bleekgroen licht
van loze beloften
staar ik naar mezelf
achter het gordijn van slechte gedachten
ik zit gevangen tussen
paracetamol en de waanzin
de absint heeft mij bedrogen
en de kogel wenkt
belooft…
het oog van de storm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 loodzwaar de stilte rondom
ergens zweeft de weergalm
van een dichtgeslagen deur
de storm lijkt voorbij
maar dreigend de lucht
in haar roerloosheid
gevangen in het vacuüm
van verwachting
gerommel in de verte
als snelle stappen op de trap
nadert de ontknoping
in natuurgeweld
met bonkend hart
gewapend voor de confrontatie
wars…
Wachtende kou
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 368 Met eenzame gevangen en bewaarde herinneringen
die vragen
waar ik eindig en alles
vergeet
mag
als ik mijn koude ziel dankbaar
mijn ontwaakte lichaam teruggeef.…
geduld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 209 Niet gevangen door beperking, maar vrij van nee en vol van van passie voor het leven.…
vergeten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 283 gevangen in vergetelheid
de drank die je daartoe dronk
vervaagde de herinnering
en toch weet je, elke weer,
wie ik ben en waarom
je bent jarig, is je verteld
de blijdschap is groot
bij binnenkomst, bloemen en cadeaus
kussen en knuffelen, een breekbare vrouw
maar bij de lift, op de weg terug
zie ik verdriet, brekelijk gezicht
korsakov…
ALLOCHTONEN
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.216 alles
verstoken van huis en haard
weg van het geschonden land
opgenomen in een andere wereld
kunnen zij niet gedijen
losgelaten in het eindeloze
staren ze alleen nog in het niets
en wij maar roepen
en opdrachten geven
wij zijn de gunstengevers
genadeloos in onze uitspraken
het gelijk zullen zij niet krijgen
bevrijd worden ze nooit
gevangen…
Naast jouw schaduw staan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 292 ik probeer in de schaduw
jouw donker te kruipen
uit het licht van de sterren
om iets te kunnen ontrafelen
van de woorden, dat te voelen
waarin jij gevangen zit
*
ik wil in jouw wereld wonen
de plekjes leren kennen
waar de zon de diepte raakt
samen ademhalen in het blauw
vechten tegen het zwart
zuchten onder de maan
naast jouw…
Geroezemoes boven de steden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 876 Het begint langzaam door te dringen
uitgewreven ogen in glans gevangen
diep in het hout, blijvend hard van binnen,
dat beeld zal niet meer veranderen.…
minnen en muzen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 335 laat me niet achter
mijn lichaam is de zee
uit vrije wil, voor jou
ik wil gedragen worden
boven alles uit, nog meer
in kleur, rond of
door
praat met mij, lichtblauw
en herhaal dat
met het leven dat het onze is
vandaag en morgen
zoals gefluisterd
op dit ogenblik
en als je dan luistert
naar mijn golven, door onrust gevangen
bemin…
kerstmis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 776 Je boomt je takken breed
je ballen sieren een zilver
een koord, een slinger
een vorm, een rondeel
Je naakt en spreid
je armen wijd, je benen
een V-hals, een lange lengte
een vorm, een verticale haal
Je zwijgt onder een kus me tak
je stilt in lichtjes twinkel
een ruis in woord, gevangen
een vorm , een samenzijn
versmolten amen…
Telkens staan we voor de dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 442 We zijn machteloos en stil, geen
kleur of lied kan ons bereiken,
geen warmte die doorgloeit
de kou die ons gevangen houdt.
Zelfs tranen kunnen niet de dorheid
tot een stromen brengen, er zijn alleen
maar vragen en zelfs die verstommen
tot een kijken zonder zien, een niet verstaan
van hoe het verder moet, maar leef maar, leef.…
Zo dwars je de draden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 329 jij
de waarheid in handen
of spannen de halve je web
aan trildraad gezet
bij het minste verstoren
wordt een leugen geboren
zo dwars je
de draden en spint
het onmogelijke in
tot coconnen die
erfelijk belasten dat
wat wij ooit zijn begonnen
open je web
in ruimte voor waarheid
die niet is ontgonnen
ik ben geen prooi
nooit gevangen…
in de avond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 overmand door wat zich aanbiedt
en gevangen in de valse schijn
lukt het mij tot nu nog steeds niet
om eenvoudigweg mezelf te zijn
en de onrust houdt zich nimmer stil
bezield door een verbeten zucht
alsof ik mezelf niet kennen wil
en voor mijn eigen schaduw vlucht
maar in de avond valt het zachte duister
als het leven om me heen verstart…
Waar littekens staan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 484 zag de vingers
omhoog gaan
las handenvol vragen
ogen die doofden
in niet meer geloven
de strohalm met traan
herkende de lijnen
die schrijnden rond
polsen waar littekens staan
gevangen in leven
door anderen geboeid in
altijd jezelf weer geven
geef het verleden een schop
laat het verwerken je erven
en zoek nu de zonzijde op…