Alle inzendingen over hoek

Daar slaat de bel voor de volgende ronde duisternis stormt uit zijn blauwe hoek, in extase klapt de wolkendonder voor het flitsende voetwerk van de nacht. Daglicht haalt uit, vermoeid en gehavend, de rode handschoenen nèt iets te laag een klap, een draai met rollende ogen en plotseling wordt alles zwart.…

Geen plaats wordt overgeslagen, geen donkere hoek voorbijgegaan, geen droevige mens die toch niet heel even kan glimlachen. En dat er steeds weer nieuw leven is: kinderen, bloemen, knoppen in de herfst, beloftes die ooit gehouden worden, al moeten we nu nog wachten en dulden.…

een eenvoudige witte kist alsof hij bijvoorbaat wist hout is maar vergangelijk een eenvoudige witte roos alsof hij bijvoorbaat koos geen boeket maar één per stuk een eenvoudige witte vrouw alsof hij zei ik hou van jou want jij bent voor mij geluk het eenvoudige witte doek alsof het wacht in een hoek als staat 't er per ongeluk…

op ongeaarde voeten ga ik roerloos door de doffe dagen vergeefse vragen verlaten mijn handen in zinnen zonder eind als schrijnen gestapeld in vochtige hoeken ik boek voeling zonder doel tot een beladen verleden verkeken is bewust van een verzengend gemis keer ik af van vlakke paden en loop te hoop naar noordelijk licht is daar…

Hij zit stil voor zich uit te staren, denkt even aan de tijd dat zij nog samen waren, zo aan de tafel met op de hoek, zijn verzameling in ’t postzegelboek. Dan kijkt hij met vermoeid gezicht, naar de brieven, niet aan hem gericht, maar toch, hij gaat even later, de postzegels weken boven ’t hete water.…

ik voel me helemaal sereen met al die verschillende culturen om mij heen dus ga ik van nu af aan uitegreren volledig multiculti in etnische sferen met raki of parbobier als aperitiefje wordt een oosterse schoonheid mijn liefje dan breng ik een bezoek om de hoek in turkije ga ik naar marokko in nederland en suriname zien in mijn eigen provincie…

Van dode hoek Tot stille bron. Heide dat aan de enkels jeukt En zand dat in de schoenen kruipt. Fiets de trappers rond Naar het volgende terras. Waar de koffie lauw En de salade warm Naast een pakje peuken wacht. Gedeelde smart Blijft gedeelde smart. Zo ook de zadelpijn. Lucht van dennen En parelnat. De veluwe.…

Ik maak daar even vijftien sonnettetten, (Ik doe een gooi naar Rainer Rilkes boek), De jury zet mij simpel in de hoek, Een peulenschil, mezelf nu neer te zetten. Je kent je plaats, je weet weer wie je bent: Een schoolvoorbeeld van een miskend talent.…

met wel duizend tegelijk bezongen ze de boom zo leek het en zo torende hij luidkeels hoger in de blauwe herfst de kilte brak in honderd stukken een wagenwiel vol goud verdraaide allengs alle hoeken in het oude gras langs hun glanzende stipjesjas gleed de dag ineens omlaag de hond pakte de stok en ik hielp zoeken tot de morgen…

Een echte kerst Betekent voor mij Krentenbrood met spijs Het drinken van een glühwein Napret op sneeuw en ijs Lichtjes in de dennenboom Op het bord een kalkoen Het komt jaarlijks om de hoek Dat vertrouwde beeld van toen Dit geschetste sfeerbeeld Is maar een klein deel Waar het om draait Het is veeleer de vriendschap Die de…

de erevelden spreken wit op groen duizend kruizen voor vrede zij staan weer in het licht vandaag maar uit hun schaduw komen onbekende helden zij verhalen hoe het was te sterven zonder naam en pas zijn van alle jaren trotseerden de gevaren voor lief en vaderland streden voor vrijheid op hoek en straat tegen corrupte leiders van…

Ik zag in m’n lucide dromen op m'n reizen van de geest reuzen groter als een ster richting zonnestelsel gaan-- ik zag apocalyptische ruiters erger dan megavulkanen en grote meteoriet inslagen-- ik zag dat de dood het wist hij poetste zijn beenderen in een hoek van de wereld-- ik dacht 't zijn maar dromen tot ik op de reisfoto…

er vroren bloemen op het raam groeiend uit de hoeken ademen sloeg aan bloeide in een vroegere herinnering waar straatlantaarns lichte plekken gloeiden in de sneeuw en wij in vrije val de vlokken volgden elkaars ogen zochten warme handen die meer mochten op de afgeschermde plaats de intimiteit van dat moment bloemde op het…

Een hond blaft op het erf van een klein huisje vlakbij het panbos daarin zit een ritme waar ik u tegen zeg meegenomen bagage pleur het ergens neer in hoek van mijn part dat deel waar deelnemers steeds meer lichtere vormen aannemen doe het maar wel op je eigen manier er bestaat geen zin Zonder lucht tussen letters materie van het…

zwart wel geschminkt als kaas,als stroopwafel Schuiven aan aan de Hollandse tafel: de zuurkool-stamp spruitjes en 'r spruitjeslucht Het kinderfeest wordt flink verstierd door protest-en actiegroep die staan zelfs Bij de rechters op de stoep bladeren -tevergeefs- in dikke boeken Strooi,Zwarte Piet blijf strooien in alle hoeken…

de wijn staat bloedrood op tafel een glas een fles naast een kool en uien je ziet een raam openstaan en in de hoek een tv. op een het is bijna donker buiten spelen nog kinderen die straks ergens binnen komen op de bank cartoons gaan kijken terwijl je de wijn drinkt uit de fles in het glas en je naar buiten kijkt het wegvallen…

beheerst althans zo leek het bewoog zich mijn leven het afgelopen jaar bagage onvolmaakt nog onaangeroerd stond al maanden klaar om de hoek wachtte de bedaarde boemel op een tweevoudig spoor het was tijd ik moest instappen maar voor ik het wist reed hij alweer door - maar nu… opnieuw waag ik de tocht druk mijn neus wat…

De AIVD volgt een warbaard met een te korte lange broek Die riep een keer Allah akbar volgens de buurvrouw op de hoek Sinds kort zit hij op rijles De dreiging is substantieel Opschalen roept Dickie Controleer ook al z’n mail Dickie is paranoia Ziet achter elke baard een jihadist En om dat te onderzoeken bezorgt hij halal pizza’s op…

Dus bel op tijd jij fietseling Voor je de hoek om rijdt tingelingeling……

Het was als wijn en Trijn een must mijn lezenslust kompas boeken opgetast in hoek en boekenkast houvast. Maar mettertijd en jaren gingen ze bezwaren zouden boeken baren? mij tot last. Tot taal getemd getob van intellectuelen in letterkoord en zin verwoord ik kon het niet meer velen.…

Nooit meer wacht zij om de hoek. Ieder woord raakt zoek. Alles was, is waar gebleven? Wend De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen. Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag. Want Op de kaaien liggen rood, de taaie haken van de dood. ---------------------------- uit: 'Avond val', 1993.…

rond rond je in de stad de stad van het de stad van het leven de ghetto der verdoemenis alle fouten der leven in een hoek gestampt een gevaar, een ieder die zich erin vergeeft het park alle geneugdigheden des levens opgehoopt in een afgesloten centrum in het centrum het leven speelt zich af tussen beide rond je in de stad grijs…

groen liegt door bladeren winterbruin en perkament vertellen van in herfst verdwenen dagen karig de grond met sporen van wat zand in voegen tussen stenen aarde lijkt hopeloos het wachten op ’t ontwaken en toch gestreeld door zonbeminde dagen streeft het omhoog in voorjaarslicht als een klein wonder in een godvergeten hoek lieft het de…

ja, het is vaak lopen op sprokkelhout eer ik het klinket nader, nabij de hoek diep achter in de verwilderde tuin het hangt al jaren scheef aangedaan door de tand des tijds juist daar ervaar ik de pracht van het komen en gaan van gaan en komen ik ben daar zacht soms in dromen ook als ik met het heden ben begaan zoals nu hier sta…

Wel duidelijk aanwezig zijn de zachtgesloten monden geduldig in een boog de hoeken schuin omhoog.…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat je ziel ten diepste raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt en dat je denken, voelen, wezen splijt als een bliksem, helder licht, dat vonkt tot in de verste hoeken en dat je liefde zuiver richt tot je weer kijkt met nieuwe ogen, verwonderd bent zoals een kind, maar…

Na de zoveelste pikzwarte nacht vol pijn verschijnt er in de verte een bijna onzichtbaar lichtje De nacht die koud en eenzaam was, vol littekens van de scherpe scherven gevormd door gebroken dromen, heeft eindelijk een nieuwe uitdaging gevonden in het geruisloos één worden met het fragiele schijnsel dat zich diep in de donkerste hoeken bijna…

De blauwe vogels op het dak zij waren de idolen van onze zomer lang die wij versleten in gemak Ik bracht je eersteklas bonbons en bosjes capriolen en van de bakker om de hoek ons zonnebloemgebak Zo gingen wij de zomer rond op zonverliefde zolen en niemand die ons miste of de liefde onderbrak Ik kuste zacht je huid die ik bestreek…

slaat snel het blad en de hoek om, gaat naar boven door hetzelfde raam in zijn fotoboek.…

Heb jij dat ook als zestig plus Je jongeheer die geeft niet thuis Je stopt hem weer in je wapenhuis En denkt: een andere keer maar dus Maar strijdbaar als je altijd bent Koop je wat pillen op de hoek Erg duur, maar als een echte vent Duld je geen oorlog in je broek En neemt cialis of een blauwe De vitale opa van weleer, Gaat plots…