Alle inzendingen over schatten

Wat zag ik toch een schat aan mooie vrouwen! De levensvreugde straalde van me af. Ik kreeg een flinke dosis zelfvertrouwen: de knipoog, die een knappe meid me gaf, bezorgde mij de moed. Ik ging in draf naar haar. Ik wilde wel een nestje bouwen. Het was verbazingwekkend, hoe het klikte. Ze was heel enthousiast en wilde stappen.…

Ik fietste door het park en zag jou -lang en blond daar zitten op een bankje die middag met je hond Ik stopte en bekeek je en vond je echt een schat dus vroeg ik onbeholpen of jij een vuurtje had Je gaf me blij een vuurtje met slingerende hand waardoor toen al mijn haren in een keer zijn verbrand Ik wilde boos vertrekken maar zag…

Wat bezielt toch z'n schat? Als de dood is-ie, dat ze eruit zal gaan zien als de dood. Ze weigert het spek van de slager. 't Gewicht van de vrouw wordt nog lager. 'Je ziet er niet uit!' roept d'r echtgenoot luid, want nog nooit zag-ie iemand zo mager. D'r uiterlijk kan-ie niet loven.…

Begeerlijk Is zij die Liefde op Waarde weet Te schatten. Tijd laat komen Voorbij laat gaan. Jaren die slijten Onder onze zilverstroom. Waterloop Tijd pauzeert niet. Heeft geen tijd. Heeft geen rust Gedachten spelen door mijn hoofd Attractieve, maar dromen *Hemelrivier = Melkweg…

gierende geuren rullen oneindig vlakland sloten breken het zicht zaterdagavond trekt nog als toen stegen struinen riemende stad weerspiegelend rood de konen zoet broeiend weerkaatsen kasseien kom toch us efkus binnen schat vage hazenlippen zuchtend rood pijpentwintig euro voor de kinkel torenklokken slaan de uren twaalf zacht hart voor…

Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden.…

Je mag me altijd storen met eender wat, uiteindelijk blijf je mijn grootste schat.…

toevertrouwde met tranen in haar ogen “mam ik ben zwanger” Jeetje ik was zo verrast ging wat later de stad in kocht een pop en een rode kerstsok Wat was je welkom meisje De tiende juli nu alweer twaalf jaar gelee kondigde jij je aan Het was of je er altijd al was geweest Houden van kreeg een nog diepere betekenis Je bent en blijft mijn lieve schat…

de pier en zij knikte - keek er naar de lucht waarna zij niets meer zeiden in gesprekken zonder woorden met zichzelf - drie kwartier Het is hier mooi hè - zei zij toen waardoor een eind kwam aan hun zwijgen en zij pakte hem toen vast en gaf hem onverwacht een zoen waarbij hij vlug haar haren wegschoof om hen beter te bekijken en zei - schat…

veel dagen maanden jaren gingen voorbij sinds je voor het laatst fluisterde welterusten schat jouw kant van het bed leeg en koud en onbeslapen alsof je me nooit vurig bemind en met passie in je armen genomen had het leven is anders zo zonder jou ik red me wel laveer tussen euforie van dromen of de harde werkelijkheid elke morgen…

Klappend en klunend naar Zuidwouw ijselijk aangeblazen in bitt're kou steeds bij takken rijdt hij om wakken bij scheuren ligt-ie dubbel in 'n vouw Lijkt zijn snikkel tot Purmerend in wikkels watten een gruwlijk end zo houdt in storm de bikkel juist vorm een scheve schaats is 't spul gewend Gabber let op men jaagt bij Watervang rijders…

laat ik je maar weer een mailtje sturen laatst, toen je jarig was Het was natuurlijk wel al even wat geleden maar door dat vegetarisch etentje, nog pas de vurige en lange kussen op de parkeerplaats, en ons gretig graaien in het gras dacht ik zo bij mezelf dat het misschien tussen ons wel weer in orde was Maar ik moet zeggen schat…

Je krijgt een taart in uw gezicht de spot druipt er aan alle kanten af Jouw tere omgang met mijn herdersstaf komt nu in een heel ander licht Meer als om narigheid vragen schat want met 'dag burgemeester' boven je brief moet mijn gezag er aan geloven Ik ben niet om om te zagen Zo'n aanhef lijkt leuk bedoeld Wie er echter door heen voelt…

Zo dragen wij de schat in aarden vaten die wij eens moeten achterlaten.…

Als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder bloesem van de vlierstruik ruiken we adem van zomerse wind zonder verstandelijke conflicten of kleerscheuren van liefde graven we rivieren om te bevaren onze jeugdigheid en eerlijk streven begraven we liefde om te bewaren als een schat…

Eens dat de donkere nacht viel viel de stilte der duisternis mee Mijn innerlijk, ietwat onstabiel deed mij denken over ons twee In gedachten kuste ik je lippen zacht, als waren ze van fluweel Hoe jij mij ooit kon ontglippen, kon ruilen voor je luchtkasteel Tegen oude eiken zacht praten om hen vragen over mijn schat Hoe wij hier toen samen…

Rond je tiende, was je een schat van een kerel Speels en lief, je baalde van ruzie en rel. Wat later kwam dat rotte ding ons gezin verstoren Huiszoekingen, ambulances en natuurlijk politieverhoren. Echte rust moest ik in mezelf zoeken en dat was hard Vaak onder de dekens met bloedend hart!…

ook het daglicht zag de stegen, molens, hogeschool die mij lijdend, schetsen zag ik wil verder, veel verder dan mijn ronde neus kan zien, veel verder dan het licht en heel misschien kan ik er ook mee spelen in duisternis en schaduw van de grote stad Leiden gegroet, laat mij niet lijden in beperking van ons zijn, je moet eraan geloven schat…

zit nog veel verdriet in mij in kleine stukjes komt het vrij dan huil ik en ben ik blij er is weer wat pijn voorbij Lachen doe ik al zoveel ook wel als ik me verveel maar die kroppen in mijn keel vallen me minder vaak ten deel Kijk, een vogel op dit blad vogels vliegen, is me wat zomaar hop, omhoog en dat met hun vleugels, da's hun schat…

En door de dag als met geheime schatten Gaan bloemverkopers in het wit gehuld, Met al de bloemen, opgerold in matten, Waarvan het Hooglied geurt en is vervuld. Soms draagt er een al Sarons rode rozen, Hoog op zijn schouders in een rieten mat; De open weerschijn doet de mensen blozen Die hem geheven kruisen op zijn pad.…

Ik ben niet zwaar gespierd en ruigbehaard Ik ben geen sjeik en leid geen luxe leven Zoals dat in jouw boekjes wordt beschreven Ik ben geen prins, ik heb ook geen wit paard Toch weet ik jou nog altijd te bekoren Wát zei je schat, ik kon je nét niet horen. ---- Liefdesromannetjes leiden tot psychologische…

Het adem halen werd tot zijnsprobleem: geklampt had ik een verstikkende schat. Met oerkracht duwde ik haar van mij heen en kreeg de zuurstof waar ik zonder zat.…

Om jou huil ik al lang niet meer dat ben jij waarachtig niet waard Van jou kreeg ik een maagzweer dus liggen je brieven in de haard Mijn tranen zijn nu opgedroogd ik schrapte je naam uit mijn hart Verdriet dat zich had opgehoogd kleurde mijn dagen louter zwart In al je brieven leek je de schat die voor mij ‘t einde moest zijn Een mooi…

voetjes zo speels je zoektocht al klaar Zo aanwezig zo blij zo dankbaar zo vrij Je hebt geluk er zijn er veel die om je geven knuffels, liefde en aandacht een prachtig leven Wordt maar een stoere vent iemand om trots op te zijn iemand om van te houden of je nu groot bent of nog klein Onze kleinzoon pas 9 maanden oud weet lieve schat…

Lief kleinkindje, in grijs kom je aan ’t licht, wat heb je een mooi neusje, het vormt al je gezicht, je houdt je kleine handjes al vrolijk iets omhoog, je babyborstje licht wit op en vormt een halve boog, rondom je hoofd schittert een gloed van schijnsel als een krans, o lieve schat wat is dit mooi, ik koester jou met glans en kijk verlangend…

(niet zo veel, enkel mezelf) wat zou ik verliezen als jij mijn lieve schat gaat hemelen door dat enge jeweetwelwat? (alles, meer nog dan een hele wereld) zo voeren we strijd met wat ons eenzaam maakt de eeuwige angst van verlaten en toch jij...…

Zo dragen wij de schat in aarden vaten die wij eens moeten achterlaten.…

een nieuw jaar nadert terwijl het oude nog steeds uitgebreid vergadert heb jij je targets ook gehaald de bonus weer vergaard ik zeg niks totdat je opent kom maar mijn schat ik heb de rekeningen al geteld je presteerde als geen ander maar tussen ons is er wel wat veranderd je ging gewoon je eigen weg je had het al gezegd…

Lieve schat, ik hou van jou.. hou jij ook van mij? Zo ja, pak mijn hand dan gaan we vieren dat we samen mogen zijn.…

Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier. Met koek en met zopie en heel veel plezier……