Alle inzendingen over slaan

Op wegen en in herbergen zien allerlei mensen mij kijken verrast of afgunstig slaan soms hun ogen neer getroffen door een felle zon waarbij bloemknoppen blinkend splijten dauwdruppels van de wijde velden duizenden vrije spiegeltjes vatten elk mijn weergaloos aanzicht steeds anders - maar even wonderbaar doet een toverkol die bekoring…

ergens in de bodem kwelt een stroom met wrede wending niet altijd beheersbaar, de kolkende golven slaan bressen in oevers met zachte kanten, welke er niet op bedacht zijn ze worden weggevaagd blijven beschadigd ergens in de bedding welt een bron van liefde zij zoekt haar weg in rust, met stille kracht omarmt zij de oevers die vruchtbaar…

Om de zoveel tijd verdwaal ik aan zee geheel bewust een oneindige blik sombere dagdromen maken hun entree opvallend dat ik daar niet meer van schrik Golven deinzen nergens voor terug oneindig vertellen ze elk een verhaal avondwolken slaan een hemelse brug de zon spreekt bijna horizontaal Ik heb mijn gedachten in zee gestrooid zoals…

Raar Al bijna 38 jaar ben jij mijn broer En we weten nog steeds niet hoe het moet gewoon goed met elkaar omgaan er is altijd wel iets waardoor ik - of jij- door dreig(t) te slaan de pijn van de 38 jaar golft in mijn lijf het gezin was verward wij toen en nu ook ik hou me groot maar ik voel me zo klein in leven allebei maar wensen…

Boos botsende bestuurlijke blikken flitsen curieus fel over en weer Wild wapenende woorden verjagen de harmonie van weleer Strijdlustige star stramme strategen bestormen klunzig hun schans van besluit Hete hardleerse harten verstoken de bres voorts vol binnenshuis Bescheten bang beroete bestuurders slaan verbleekt hun ruïnedrôme gade…

Als er niets meer uit je handen komt laat ze dan maar leeg laat ze dan maar los laat ze dan vooral niet tot vuisten ballen niet laten gaan niet laten slaan Laat ze vooral elkaar kruisen je handen vouwen je ogen dicht moment voor gebed gedicht of hartenkreet Laat je handen dan schrijven dan componeren dan schilderen met het potlood…

je mag me naar de hel sturen mijn ogen vullen met vuur me murw slaan tussen de anderen die nog ademhalen in hun dood hoe gemakkelijk zal het gaan omdat ik het lieven nooit leefde het leven niet liefde liefhebben nooit leerde het kind dat iedere dag bewoog op lege bladzijden nooit dichter bij een aai of een plekje in de zon gewoon…

De kanker diep in mij ondergraaft wilskracht, weet niet meer welke weg in of over te slaan. De tijd tikt harteloos door. Onbestemd kijk ik uit het raam, het Alhambra op mijn schutting trekt mij in een wormgat, heilzaam Andalusië tastbaar nabij. In mijn geest hoor ik een fontein.…

ik luister naar mijn ouders weet niet anders hoe maar ik luister niet goed en dan maak ik ze boos mijn moeder ze staat voor me ze kijkt me doordringend aan ik weet wat er gaat gebeuren ze gaat me knijpen en slaan.…

Op een nacht lag ik wakker en hoorde mijn hart niet meer slaan. Ik ging dood dus niet uitverkoren of wedergeboren. Ontdaan dacht ik: voor eeuwig verloren. Ik had, als ik kon, wel op willen staan maar waarom zou ik mijn ouders storen? Het was gedaan, het was gedaan.…

Geschrokken staan ze samen op het pad En slaan dan gillend op de vlucht Ze hebben niet geweten: in dit bos is dit viooltje zeer beducht Dat staat daar niet om mooi te zijn Dat staat daar voor haar rust…

Strooi de as van sneeuwvlokken uit mijn winterhart als ik naar onbekende tijden reis, bedek de sporen van de golven van een gekortwiekte oceaan die mij ontwaken laat voordat zij op de kust van het heengaan slaan, en mijzelf voor de zwijnen werp, behangen met de paarlen die eerder werden voorgeschreven, leer mij nog te wensen wat…

Er is een land waar sporen worden achtergelaten zonder ze ooit terug te vinden de wegen zijn er zwak en vaag geen huizen aan de flanken de geesten van het landschap wonen zonder dak en wand vlak zijn de velden zelden grillig de waterranden van de oceaan sentimenten slaan op holle rotsen de trom de melodie van de maanstand bevrucht het…

In café ~De Volle Borsten~ zal in plaats van dood te slaan schuim fris langs de lippen gaan en de schrale keel ontkorsten. In café ~De Volle Borsten~ spreekt de dwerg als een titaan.…

Op de klanken van een eeuwenoude sonate je laten terugvoeren doorheen de tijd vanaf je ontstaan naar het nu als de golven van een zee in rust meedeinend je adem berustend in al wat het ondergaat op welk kruispunt nam je ooit de verkeerde afslag onwetend van dat doolhof van wegen welk zwaard nam je niet ter hand om neer te slaan wat…

zo zijn prijs toen eerlijkheid de waarheid rondde ik heb je tuinen laten zien beelden in reliëf gegeven ik gaf je meer dan ik verdien weer toekomst in je streven het balanceren op een touw is toch te zwaar gebleken het hechtpunt bleek ontrouw aan wat we samen weten de val is dieper dan je dacht deed een oud patroon ontwaken eerst slaan…

een bonte stoet van woorden sleept zoveel woorden met zich mee sommige spelen in het duister blijf zitten waar je zit en verdrogen in zout andere borrelen aan het oppervlak meer of minder paraat voor een vurig Gallisch gevecht of voor iets anders vruchtbaars sommige slaan kletterend tegen de wand of schuren over de grond ze komen…

Ze ziet het ongelovig aan Ze komen uit donkere stegen Helaas kan zij zich niet bewegen Ze zou fel alarm willen slaan Ze kunnen haar taal niet verstaan De kruisridder greep ooit de degen Streed tegen Alláh, nee veel zegen Bracht dat niet Bijbel versus Koran Uit roosvensters stromen de tranen Het lichaam toch heilige tempel Werd smerig…

Zij bestaan onstoffelijk Een bandopname repeteert de doden Als straatnamen van de stad En op schoot mijn brabbelende schat Die in een tram langs dit verleden scheert Mijn onbevangen dame Daar komt alweer een stop Reizigers rond de klaproos schieten op Slaan haar vertederd gade Zij zelf heeft helemaal niets in de gaten Sommigen denken…

Het zijn unieke tijden om onomkeerbaar juiste wegen in te slaan Die de weg kwijnende natuur uit de apocalyptische neergang zullen moeten kunnen redden Historische kansen voor de zich homo deus wanende 'sapiens met zijn reptielenbrein' Om te erkennen dat twee eeuwen industriële revolutie door…

Ze lachten, lagen dubbel terwijl hij daar lag op straat maakten zich vrolijk omdat vrienden bleven trappen, bleven slaan. Toen hij zich niet meer bewoog geen vin meer verroerde, ze zich bukten om te zien of hij toneel speelde misschien verdween de lach van hun gezicht ze vlogen weg, volkomen geschift.…

De schaduw die over haar rode lokken zal vallen zal zalven en slaan. Dat ik het schrijnen voel...…

Gaandeweg word ik in contact gebracht met degenen die mijn pad kruisen Sommigen zullen afwijken van hun koers, anderen nemen liever een omweg Wie durft het aan om deze baan gade te slaan? Voor deze levensloop zul je toch op je intuïtie moeten vertrouwen Nee, geen doodlopende straat, welke weg volg jij?…

Dat wat ontstaat ontstaat, omdat het moet schijnbaar blijkbaar Ooit zullen antwoorden komen zegt een oude wijze man die als wacht de rivier laat stromen Als een kern is ontgaan langs het oog van de mensen zal dit nieuwe ruimte slaan en kan men blijven zoeken naar zelfontwikkeling en nieuwe grenzen Totdat een reis ophoudt en de…

ene dode dat verwaarloosde kerkhof de vergeten oorlog die jij niet vergat zij mijmert bij de muur van gestapelde stenen waaraan de wijnstruik zich vastklemt poëzie gaat over haar woekeren overal heen de liefde van planten voor het wachten op water en licht zij vraagt om toegang zoekt woorden om te kneden te herkauwen strelen slaan…

Maar, actievoerders, nu niet door gaan slaan. Niet het plezier van jong en oud vergallen Draaimolens van hun paardjes gaan ontdoen Er wensen u al heel wat naar de maan Betichten u van zijnde de vazallen Van Koning Carnaval, kuis uw blazoen!…

Zo is er iedere keer wel wat Ik poepoe vaak al om niets Bedoelt zij soms een brommer Denk ik weer aan een fiets Laatst gaf ik haar een aai Uit liefde, gewoon spontaan Kreeg ik een oplawaai Riep zij, je wou me slaan Hou ik haar stevig vast Dan heb ik haar geknepen Zo gaat het nou altijd Ik word verkeerd begrepen…

Ogen die elkaar raken Handen die elkaar voelen Ogen die spiegelen Leugen of waarheid zien Handen die spelen Slaan of kunnen strelen Ik wil je ogen zien Ik wil je handen kunnen voelen Jouw ogen spiegelen Jouw handen spelen Ik kus je ogen Ik kus je handen Ogen die een leven zien Handen die een leven voelen Ogen glanzend van liefde Handen…

Mijn stem zal je zacht beroeren en je hart sneller doen slaan je zult je arm om mijn schouder leggen als je even naast me komt staan. Na het zingen en het spelen dans ik met jou de wereld rond omdat jij als enige van allemaal mijn zingen en spelen van waarde vond.…

De golven slaan genadeloos neer. Hun stemmen gedragen door de wind, die zijn bestemming niet vind. Verbroken is het radiocontakt, de mast gebroken en geknakt. Geweld op zee,een scheepje in nood, zij vechten voor hun dagelijks brood. Mannen die over boord zijn geslagen, vrouwen die zich afvragen, komen ze veilig weer thuis?…