Alle inzendingen over waan

En de nachten zullen groeien en ons leven zal vergaan, 't lege hart zal stil verbloeien in een zelf bedachte waan. Nu gij 't leven dorst verspelen afgestompt voor vreugd en pijn, wil ik wel met u nog delen dit bestaan van zielloos zijn.…

Doch hij liet - tot blijvend teken van zijn bluf en blinde waan - op de kimme van de krater, beide zijn sandalen staan. En dit toont dat Zeus, die alles wikt en weegt en wel bedenkt, geren aan de grootse geesten ook een greintje gekheid schenkt.…

iedereen de maat Ieders recht wordt afgewogen Elke knik wordt rechtgebogen We zijn ten slotte democraat Dat geldt niet voor ons keuningshuis (Ze doen het zo leuk op de buis) Zie de refo vrouwtjes juichen Dweepziek zwaaien, nederig buigen Ja, we verheerlijken de troon Ze zijn immers zo gewoon Willem III was een tiran Willemiens leven een waan…

Een quasi quatschdeelder met lunatieke vollemaan waan in zijn donder? Wordt het niet tijd dat wij censorcommissaris Bullebak verwittigen dat onze helicon, het heilige der heiligen, wordt geïnfiltreerd door een geretardeerde puber met rondvliegende verbale projectielen?…

In dat grote bos alleen Wandelend langs stille paden Een ijle stilte om je heen Je in niemandsland wanen Kijk een vogel in een boom Die je op je tocht vergezelt Het lijkt haast een droom Je lijkt wel uitgeteld Zachtjes de wind horen ruisen Door die hoge kruinen heen Je eigen gedachten doorkruisen Alleen en je voelt je niet alleen Honderd…

Tussen waan en wetenschap dolgedraaid werpt zij tevergeefs haar ankers uit, maar vindt geen landingsbanen voor de hoop die zij nu Hebreeuws en Grieks kan spellen; de godverleerde colleges pellen laag na laag van haar illusies af: de godgeleerdheid delft haar eigen graf.…

Het is om 't waarheidspoor voor dat des waans te missen. En slimmer duizendwerf waar hij zijn dwaallicht spreidt, Dan 't donker van de onwetendheid, Te dom, om smaaklijk gift voor voedsel op te dissen!…

blijf jij maar in je eigen waan, jessie en ik zullen nu ons eigen leven gaan, zonder leugens en bedrog, wij zijn veel meer waard dat dit, dat snap je zelf ook wel, toch? huilen heeft nu geen zin meer, geloof me maar, dit was echt de laatste keer, dat ik jou weer ben gaan geloven, mijn ogen zijn nu echt open!…

Gelukkig blijf ik liever naïef me een kind wanen en misschien gekwetst worden, lief. Want ondanks alle tranen heb ik nog geen seconde spijt.…

Het lek in zijn geheugen kon niet worden gedicht met grootse gebaren in fluwelen woordpakken, zoals de zin van een waan niet achterblijft, zijn graf is leeggeroofd door de eerloze bovenwereld.…

vergeten ik vertrok heimelijk in de nacht naar een dorp in dromenland om het geheugen te ontzien ik vond mijn weg in het schrijven van gedichten en ik droomde verder voelde een hand aan mijn kruis die daar eigenlijk niet thuis hoorde maar ik bleef volhouden dat het mijn eigen hand was die ik eigenlijk niet kon voelen omdat ik in mijn waan…

Zó vaart mijn leve' in vrede en waan van dóod begeren, tot, wijlend in de spiegel-rust van dieper meren, neigend, mijn aangezicht uw aangezichte ziet.…

Het is om 't waarheidspoor voor dat des waans te missen. En slimmer duizendwerf waar hij zijn dwaallicht spreidt, Dan 't donker van de onwetendheid, Te dom, om smaaklijk gift voor voedsel op te dissen!…

Waan niet, als een God der Goden! Alles onder uw geboden; Dienstbaar aan uw grilligheden! Stervling, stel uw zwelgzucht palen; Waar Gods weldaân op u dalen, Wees met wat Hij schenkt tevreden. ---------------------------------------------- Flora: Romeinse godin van de bloemen…

Gij zijt benijdenswaard, al streelt gij u met waan: Want als we aandachtig 't oog op onze daden slaan, Zijn wij zo kinds als gij, doch derven uw genoegen.…

Ik streelde je wakker in een morgendicht, onderzoek wat je eerder hebt geloofd en vervloek de gisting tussen de engel en de sater, waarin je z’n minnaar werd in donker licht, ik verdoof de duivel met een gelijke waan die rondwaart door de botte hoornen op het hoofd.…

- Hoe zal 'k uw leden strelen, ik die treurig ben en, vrezend, in mijn leven slechts de liefde ken voor mijn vreemd eigen-beeld, weerkaatst in moe dood water; ('t beeld der abelen speelt in 't zilver-gele water) - hoe smaakt mijn torve mond de wrange, arme waan dat zijne liefde om uw stil wezen kunne gaan?...…

Een met wanen ver in West, een schooljuffrouw op hoge poten in de Clauskindereweg, maak met haar niet die grap een stewardess aan de Sloterplas met twee jongen nog een haperend hoofd, een toetje als je het ons vraagt.…

bestempeld, rechteloos werden gemaakt, naamloos werden gemaakt, tot nummer werden gemaakt, gemarteld, verminkt, vermoord, vermist, verontmenselijkt Daar verwelkt elke bloem Valt elk woord stil Kan de stilte als onzichtbare veel te kleine pleister Geen wonden helen Zal de pijn nog vele generaties delen Van ons geheugen in surrealisme wanen…

Ik streelde je wakker in een morgendicht , onderzocht wat je eerder hebt beloofd vervloek de gisting tussen engel en z’n sater, waarin je z’n minnaar werd in donker licht, ik verdoof de duivel met gelijke munt en waan die rondwaart ver van mij vandaan, als dat had gekund.…

weer is voor jou een jaar voorbij weemoedig of trots kijk je terug op dat wat zich rond jou ontrolde telt zegeningen en wellicht verlies uit de waan van de dag stappend sta je even stil om te reflecteren probeert voorzichtig ook misschien de goede voornemens en intenties jezelf een beetje in beeld te krijgen doe dat met aandacht en energie…

Kom: de asse van de haard laat gene kool nog branden; en zo de huivring van 't herdenken door u gaat, wees stil: mijn woordeloze spot heeft zachte handen, die 't oude wanen-kleed om uwe schouders slaat.…

De dorst draalt Langs de weke wanden van het verhemelte We wanen ons in woestijn En in een luchtspiegel Vind ik de waterval, jouw wellend speeksel Het loon voor een verbeten geduld. Genoeg geluld Want mijn maag is verwend En pruilt na de magere oogst.…

hikkerde hik hik ik hoor het schoffelen als valse violen snaar slof snaar snaar de juiste tred om achter doden te dolen het blijft een hopeloos gebaar slof slof slofferder slof sprakeloos dof rom rom rommerde rom mijn doel lijkt bereikt de symfonie der tranen wordt allengs ingezet morbide in g kleine terts ik moet me in de hemel wanen…

Zo hopen dwaze paardevijgen, Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan, In hun vermeet'le drekhoop-waan Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen En zweren, dat ze uit zwemmen gaan, Door al dat gaad'loos bluffen slaan Tot ooger glorie nog te stijgen, Een eretitel te verkrijgen, En…

fotograaf kwam zo close flitsen dat de hele kroeg zag die heeft waan zelf voor het vogeltje te kunnen gaan al dacht-ie zelf leep te blitsen terug van mokkels gaaf jennen bleek mijn plek bezet ik moest verkassen zat een staartmeesje daar dom te krassen aan pixels nog te herkennen brutaal klonk si si si sirrrrr churrup piepte tsie err…

bed liggen, dromend over schaapjes, wolkenluchten regenbogen, vliegende schotels die vreed- zaam door de lucht heen vliegen en verder slaap ik nog, wat ik daar moet weet ik niet, maar het helpt de nacht te verdrijven het helpt m'n zinnen te verzetten en daar ben ik buitengewoon dankbaar voor- en verder schrijf ik stukjes en droom wan…

Op ‘n turfschip omgebouwd tot woonark groet mij een hand ik herken in de figuur mijn oom die al jaren dood is, ik heb de grens van waanzin overschreden, ben in ‘n waan beland.…

Je bracht mij een nachtbedrog een waan in schijn van een korte droom, mijn schroom deed me vermoeden en heb ik je mijn slaap verkocht, het blinde in de eerste klacht van aanzwellende beloften,het masker door het lot gebracht in de lust van verhitte dorsten, ik vond mij terug in lege dromen, verzadig mij in het eenzaam zijn, je kussen…

Aldus wie zijn geluk in 't noden van een teken gelijk een geurig brood meewarig-blij durft breken, en nut de zuurste zemel-korst in heil'ge waan; om bij het heil dat weende en 't vreemde leed dat lachte, en in de hoede van uw deemstren, o Gedachte, eens, als een schone vraag, glim-lachend heen te gaan.…