Alle inzendingen over weinig

Klein en geslepen wil ik leven, een moerasplant die slechts groeit op weinig licht en zieke lucht. Ik wens geen verantwoordelijk werk maar wel kantines vol kroketten die mij statig uit doen dijen. En koffie. Liters slappe koffie tot ik bleek zie als een vis en nodig op vakantie moet.…

zeg boom, hoe is dat nou om op grote voet te leven nee zeg maar niets, ik zie het al je hebt erg lange tenen en ik wil niet dat je door mij uit je bast knalt toch boom, is er weinig verschil tussen jou en mij doorgewinterde rimpels een droevig gezicht met een kale kruin en als het lente wordt zien wij weer het licht kijken onze ogen…

Hij heeft er nooit iets over gezegd Hij heeft het leven achter zich gelaten, zal nooit zijn weinige woorden meer praten En dat was het dan?…

Van het verdriet dat haar verteert begrijp ik natuurlijk maar weinig. Maar als ze met vakantie gaat, zal ik beloven haar Russische planten water te geven. En stiekem op zoek gaan naar haar geheime schrift, waar ze avond aan avond uit citeert.…

De tijd liep te over, te weinig of geen, de heelte werd een holte, alles stond op of viel uiteen, ik acht mij gewonnen, aan de dag en nacht gesponnen, minacht de middernacht, de draad van eindigheid, in zuiver bloed geronnen, zonder een gemis, zal niets ontstaan, alles heeft een eigen weg te gaan, de macht te wegen zonder gewicht,…

De waterkant, met spiegel van de zomer bood weinig soelaas tegen de innerlijke onrust die zomermiddag op het adolescentenkamp voelde ik de heimwee dieper dan ooit naar het land waar ik geboren was als klein kind verkocht aan Hollanders maar door ‘t Indische bloed in mijn aders stroomde rivieren van weemoed voeren zielenboten tegen de wind…

Honderd kilo dynamiet bleek te weinig te zijn om ook de liftschacht naar beneden te halen. De televisie was erbij gehaald: “Kijk hoe vakkundig wij de boel vernielen”, Maar het kantoor ging voor de helft ter ziele, In zijn beroep heeft hij dit keer gefaald.…

heb de aarde keer op keer de helling opgedragen met blote handen uit het dal gehaald en om de wortels heen gevlijd jouw koude regen gaf het hechten in de bodem veel te weinig tijd jij plaatste liefde op een hoger plan maar op de stenen kam wilde niets groeien sta nu met lege handen de zon zal onze wortels een voor een verbranden…

De zon brandt een gat in de dag te weinig schaduw. Het is zo droog water bereikt de lippen niet meer. Bloedhete zomerdag de middenstand zegt: 'vrouwen bloot, handel dood'. De zee rekt zich uit een rode bikini deint op de golven. De hitte verschroeit de aarde geur van bosbrand.…

Hij heeft je leven kleur gegeven, het grijs een weinig rood geschetst. De losgemaakte zijde spoort je tot actie aan, bewogen in je ingeslagen weg zet iets zich in beweging na het dodend niets. Uit je cocon, je oude ik ontpopt in ’t bijzijn van ontknoopte zijde een gekleurde Vlinderstrik.…

het bos valt in zijn bladeren, schuift paden voor zich uit gistende aarde met open poriën, kloppend als vertrouwde adem aan takken hangen ongeruimde tijdperken te wachten op verlossing, genade, nachtschade, aanharking zelfs het weinige is ongerijmd, meestal nadat iemand struikelt monotoner dan een kettingzaag, voorspelbare namen…

ik ben er niet mijn vriend van weinig woorden je telt het wisselgeld dat over is gebleven en koopt daarmee wat dagen nog te leven in kleine munt rek jij de tijd met uren en seconden wij haasten ons want ik wil bij je zijn ongezien doet afscheid teveel pijn wij zien elkaar in liefde en vertrouwen dood maakt geen verschil…

Er staan boeken in de kast nooit gelezen, niemand tot last een roestige rommelstoel in de ruimte niemand die daarin nog past zijn levensradar staat op nul en helt over naar negatief hij vindt alles maar gelul heeft het leven nog maar weinig lief dan ziet hij een vergeelde foto staan hij herkent niet veel maar ziet vaag zijn lief het was…

Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…

meewarig de zwijgende dolfijnen gebaren: weinig vin en veel venijn. en zout legt de zon van de zee op zijn huid, en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid. wonden die gutsen, golven die lonken gieten twijfel in een vaststaand besluit: het moet hier uit, dit schip is gezonken.…

gebogen en stram leun ik op mijn wandelstok en zie vanonder mijn wenkbrauwen naar haar de grijze duif die nog kan vliegen door mij heen het ontmoeten is een fantasie voor twee doch gedragen door een speelse lok even vangen we elkaar in een ooggebaar schalks wordt weer een glimlach geboren iedere dag kent zo een hoogtepunt door een weinig…

met weinig middelen verbeeld: een paar flarden van huizen karrensporen in de sneeuw een heuveltje met paaltjes en mensen die geschrokken opkijken als de grote komeet zijn licht op hen schijnt verbeelding angst ontzag vallen in één ogenblik samen rakelings passeert de komeet de aarde de hemel komt even dichtbij het beweegt de mensen…

De winkelweegschaal zwalkt van hier tot ginder En moet daarom met regelmaat herijkt Het ding geeft aan wat op de waarheid lijkt: Een onsje meer dan wel een onsje minder Controles op een zuiverder gewicht Neemt menigeen te zwaar op. Of te licht…

Waar kijk ik eigenlijk naar... naar wat voor portret wat voor portretten: Links en rechts zittend 2 burgermeisjes: Letizia (nieuwlezeres) en Maxima (bankmedewerkster) Tussen hun in: hun mannen, hun Koningen: Willem(de 4e)-Alexander en Filipe de 6e Staand 2e rij: de zussen, ouwe zussen Beatrix en Margriet En dan staand in het midden…

Je wílt zo’n Hein Verbruggen niet geloven Maar ja: toch aan bewijzen ’n heel pak Je ziet geen noemenswaardig ongemak En Kockelmann krijgt níet echt iets naar boven Sven schiet met scherp geen gat in dit betoog Al is het een op een en oog in oog…

Mijn liefste Een roosje achterlaten op de plek waar je as twee jaar geleden werd uitgestrooid Even stilstaan en aan je denken, kijken naar het landschap dat je zo prachtig vond, het weinige dat ik nog voor je doen kan mijn liefste.…

En weer dwarrelt sneeuw Roos uit het haar van engelen Die nooit de juiste shampoo gebruiken En ik geeuw Moe van de winter Moe van weinig licht Moe van een depressie Het koudefront En in bed Verwarm ik je wintertenen En plet me Tegen je koude kont Jengel nog wat Over lente, dat het dan anders is Dat de mooiste vrouw Van een ander is Moe…

Ach liefde voor elkaar hebben weinig mannen en vrouwen. Je moet ze zoeken met een loep. Ik ben niks aan. Ik ben weinig aan. Gewoon niks aan. Hoeveel zeepjes worden er wel niet gemaakt op de lopende band? En zoete snoephartjes met lieve teksten erop. Voor jou. Voor mij. Voor ons samen.…

Groente en fruit in allerlei soorten, vor- men, maten en kleuren Met of zonder steeltje weinig of veel blad Groente en fruit voor ons aller gezondheid rauw, gekookt of anders uit oven, schaal of pan gedroogd, in schil of nat Geen of slechts weinig betekent een gebrek aan veel vitamines Erg nadelig voor lijf en accessoires Ongemakken…

jongetjes waren we ridders cowboys soldaten en niemand wist wie we op welk moment waren en later werden we iets wijzer voetbalden we en werden Sjakie Swart en of Pietje Keizer de wereld lag aan onze voeten we konden zijn wie we wilden we hadden nog weinig te moeten al snel ging dat veranderen en moesten we presteren net als al die…

Hij loopt elke dag zijn rondje achter de rollator weliswaar grote man, en wat gebogen Een grote pet op zijn weinige haar Hij is al dik negentig jaren Zijn voeten wilden eerst niet meer Maar je ziet dat hij een wil heeft Want ik zie hem iedere keer Maar al een maand is het geleden dat ik hem voor de laatste keer zag Zijn stappen mis ik…

Zo weinig vlees En bloed.…

het onkruid vermolmt; de pisseblom waait van veders naar dons en den paarse vervliegt in veneinig geprik vanonder ruige maai komt nog als geborgen groen het hooi in feromonen asem op; verdroogde druppeltellers begraven in boeket langs onvermijdelijke bloei vergroeit onvergankelijk klam het weinige blije weerzien van beklemmende liefdes…

Piekerend in een dal Spreek je woorden Die vragen om bevestiging Roepen om begrip Hopen op erkenning Om wie je bent Maar ik zeg weinig Piekerend in een dal Hoop je op mijn woorden En zie je mij stiller worden Door de vraag ‘Wat zegt je hart?’…

denkend en huilend ik denk meer dan ik huil mis ik de weinige nachten die draaiden om jou en mij. ik zou meer willen denken en vervloek het dat ik huil maar ooit zal jij de mijne zijn die ik voor niks meer ruil.…