Alle inzendingen over natuur

Dit is een ode aan de zon. Jij, waarmee het leven begon. Je warmt me op tot diep van binnen. Wat moet ik toch zonder jou beginnen. Jouw mooie licht zal blijven stralen. jij alleen kunt blijdschap bij me bovenhalen. Gelukzalig gevoel, vrolijkheid alom. Als een cadeau met een grote strik erom. Blijf bij me heel de zomer lang. Kietel me zacht…

-------------------- -------------------- Na de storm, regen op het raam, een straat geurt naar natte stenen, een meeuw zweeft op het morgenlicht. Een kat verkent behoedzaam haar hernieuwde wereld: een gebroken tak bloedt langzaam dood. Altijd slaat ergens een klok tien voor twaalf een man kijkt naar buiten: ziet de onstuitbare wil…

Hier en daar verschijnen ze met mondjesmaat. in een bonte kleurendiversiteit. Kleintjes nog en delicaat. Aankondigers van de zomertijd. Beeldig als een rondedans. De levende bloemenkrans. De blaadjes als hand in hand. Versieren het eentonig land. Als de zon weer zijn stralen zendt openen zich de juweeltjes en tonen zich van hun mooiste…

Laat mij haastig gaan naar velden en beemden schreiden door het schone vlakke land aan zee genieten van dier en boom en grazend vee van lucht en wolken wil ik niet vervreemden vogels wil ik door het luchtruim zien zweven sierlijk rank en slank door het azuren blauw vanaf velden nog glanzend van ochtenddauw dan ziet men weer een wereld vol…

Het wordt steeds een stukje warmer. Steeds meer mensen zitten buiten. De heerlijke warme zonnestralen bedekken mijn gezicht. De mensen worden vrolijker. De natuur is wonderschoon. De lente is nu bijna voorbij En dan is het eindelijk zomer.…

Wanneer de ochtend aanbreekt bij het krieken van dag Staat de gouden ochtendzon hoog aan de hemel met een lach. Elke dag begroet zij de mensen op de wereld hier. En wenst zij hen een fijne dag. Een fijne dag met veel plezier. De zonnestralen vallen op de aarde neer. Geven de wereld warmte. Elke dag maar weer. De mooiste kleuren in…

Mijn dochter in Enschede, houdt heel veel van de zee. Op elfhoog in haar torenflat, voelt ze zich tevree, als op de golven van de zee. Maar eens per jaar, dan gaat ze echt. “Ze waait dan uit, “ zoals ze zegt. De haren in de harde wind, de voeten in het zand, lekker samen naar het strand. En is ze weer thuis in Enschede, dan droomt ze…

Bekertjes in alle kleuren. Herauten van een nieuw seizoen. In het voorjaar zijn ze er om op te fleuren. Juweeltjes tussen lentegroen. Kelkjes die automatisch komen dagen. Te voorschijn komen door de warmte van de eerste zon. De simpele schoonheid dragen als druppeltjes uit een waterbron. Geven het jachtig leven een ander ritme aan. Tulpjes…

Wanneer de lente aan een nieuwe bladzijde begint zal haar inkt stromen en overal verspreid liggen in vormen en kleuren in een ruimte terwijl zij haar tijd ten volle benut met levensechte beelden van opkomend licht vloeiend in betoverende stilte. Frisse wind waait door ons heen zodat wij weer jeugdig uitstralen, een innige vreugde en onoverwinnelijke…

Geboren in een waterplas alsof het een klein visje was. Pootjes komen naderhand om te kunnen springen op het vaste land. Kikkertje kwak kwak kwak. Het zwemt en springt met groots gemak. In deze sport een ware kampioen. Probeer hem maar eens na te doen. Als je het kikkertje ziet Ontneem hem zijn vrijheid niet. Laat hem rustig springen in…

ik hoorde het klokje van de verre abdij zag muren in warmte trillen tegen het silhouet van de toren nabij goud golfde koren onder een warme wind eindeloze zomers zijn hier geboren waar koeien vloeiend hun rust herkauwen het vogel concert nadert zijn einde monniken gaan in stiltegebed hun brevier kent de regels gesprekken…

’t Is zomer! Heerlijk is het ontwaken met een zon die al in je ogen schijnt slecht humeur die meteen verdwijnt vogels trippelen op de pannendaken de honden moe van het buiten waken springen op als het baasje verschijnt ’t is zomer ! heerlijk is het ontwaken met een zon die al in je ogen schijnt we gaan er een mooie dag van maken en zoeken…

Huismussen op tak Van gekwetter tot getjilp Klankenfestival.…

bomen trekken hun pakken aan creëren zo een doolhof waar gevleugelde vrienden zich weer veilig wanen onvindbaar lijken, daar groen de voertaal is, ritselen zij stilletjes tot de muziek aanzwelt en de dans is aangenomen leunend tegen haar in, hangen de grote jongens met wijd gespreide vledders als boven Madurodam waar zij schijt aan hebben…

Er groeit in ’t groene veld, een bloempje, teer en klein. Het witte kroontje stralend, met blaadjes, o zo fijn. In ’t voorjaar in de prille lentezon is het vaak nog koud, Toch richt het fier zijn kopje op, richt naar de zon zijn hart van goud. Vaak wordt het platgetreden, het is zo nietig klein, zo zonder praal of veel vertoon. Zo…

Duiken in het fantastische onderwaterleven. Rustig zwemmen en langzaam zweven. In de diepte, kijkers aandachtig starend. Exotische kleuren, schaduw voortvarend. Eens de boot uit, langzaam verdwijnt het licht. Neptunus toont zijn landschappelijk mooi gezicht. Het krioelt er, veel scholen, geen enkele klas. Wuivende planten, koraal en kleurrijk…

Leg je oor zachtjes op mijn hart. En hoor hoe het heen en weer klopt. Want ooit opent het zijn rode deurtje. En is er een mooie vlinder die ontpopt. Een vlinder met bijzondere kleuren. Vliegt met de tijd mee naar buiten. Want over enkele dagen ontpopt hij. En zal het deurtje weer gaan sluiten.…

Lopend over uitgestrekte velden Gedachten waaiend in de wind Denk ik aan wie mij vertelden Waar ik het schone Holland vind Koeien grazend in de weiden Vogels zingend boven goudgeel graan Zin ontgoochelend bevrijden Zo nu en dan blijf ik even staan. En ver de nevelige bomen Voor d’ horizon tussen dorp en hei Een paard dat daar staat te dromen…

Waar vinden wij stilte in rust te verkeren nog landelijk vrede waar auto’s niet storen wij geluid van mondaine wereld niet horen in bos en in veld ons lawaai niet frustreren. Waar zingen de vogels in bomen of velden en ruisen de winden door lover van kruinen of ziet men de bloemen in weiden en tuinen de tijden die ouden ons vroeger vertelden…

Ik schreef een schilderij vandaag over alledaags gebeuren over ’t hoe en waarom was de vraag in overvloed van vele kleuren. Het rood van ’t rijzend zonnegloren het veld gehuld in nevelig blauw de smaragdgroene bomen bekoren aan elke grasspriet een parel van dauw. Over neveldeken dansen zonnestralen van zilveren schittering en warm goud…

De lentebloesem lucht die de koude ontvlucht, mijn neus verlucht, mijn trilhaar bevrucht. Zonnestralen dansen door ontluikende takken. De ochtendmist glinstert over versluierde velden. De herinnering aan de lucht die mijn wezen verzucht naar nieuwe gedachten in lentes liefdesvlucht.…

Daar staan 'n man in die son langs die blou water van 'n dam. So eenvoudig het dit begin, net so skryf ek dit hier neer. Dit is in 'n suidelike land en voor die seisoen begin. Die man hou in die wind sy hoed vas met één hand. Die ander hand is gelig, miskien 'n gebaar om my te groet. Wie anders kan hy bedoel? Daar is…

Gezapig als de zoen van koele kinder-lippen en zoeler dan ’t gezoef van bloesem-zoete wind, o kleine regen, heeft van duizend glinster-stippen uw stuivend licht mijn haar met perelen gepint. En zonder roeren, dan te voelen hoe mijne ogen vergroten, naar me uw peerlen-weelde zonne-wijdt, sta ‘k als een smalle bruid, tot wenens toe bewogen…

Hier, boven spiegelend water, dansen muggen in de zon. Drijven witte wolken voorbij. Zelf adem ik gewoon vanzelf, rustig in en kalm weer uit. Ik, die altijd denken moest, dat ik overal buiten stond, maak hier nu deel van uit. In dit spiegelende water, spiegel ik mijn leven. We worden onbewust geboren. We gaan helemaal niet dood, maar…

Mijn geraniums staan buiten, heel fleurig tegen het groen. De rode bloemen wiegen zachtjes in de wind, heel zachtjes, alsof hij ze teder bemint. Ze komen mijn terrasje kleuren. Hun geur vermengt zich, met de geur van blauwe regen, overdadig bloeiend in de lentezon steeds weer kom ik nu de lente tegen. De mezen komen kijken. Duikelend…

Het bedje netjes gespreid. Kleuren in alle verscheidenheid. Benieuwd komen de bloemkopjes kijken. Onbewust het perspectief verrijken. Aandachtig bekeken lijkt het net een lapjesdeken. Alle kleuren mooi geschikt. De eentonigheid doorprikt. Een fleurige festiviteit. Een loflied van uitbundigheid. Bloemen met lachende gezichtjes. Streling…

Met de schemer in het gezicht, de avondzon in beide handen. Het oranje oog kijkt over landen naar het dampend tanend licht. Ik zie de laatste schijn steeds lager, hoe het zich een uitweg baant. Tot de westenwind de ogen traant. De kleuren worden langzaam trager. Dan is er niets meer dan gedacht. Een dromend staren over zee. De schemer…

Langzaam gaat de zon ten onder. Wolken kleuren rood en geel. Bliksem begeleidt de donder bij een machtig tafereel. Over alle stille bomen waakt de grote gouden maan. Vergezeld van mooie dromen die als sterren blinken gaan. Als het schouwspel over is, dan pas valt de duisternis. Alles wordt in het zwart gehuld en de zon wacht vol geduld…

op de grens van het oude capelle het stadse dorpje aan den ijssel waar klaas de kade ooit klinkerde tot waar hij de bermweg bereikt die de weg naar schollevaar kruist stond op de werf van hoogerwaard op de driesprong van deze wegen meer dan vijftig jaar het houvast van de majestueus zwaaiende eik die van wie hem passeren mocht steeds het volle…

Druppelsgewijs Drop , drup, druppel sijpelt de wereld binnen... De eerste ochtengeluiden op de achtergrond ; De haan die kraait. De dorpskerktoren die de eerste uren slaat. De wind die door het raam fluistert en mij in stilte kluistert. Een lied van een kleine pimpelmees eerst wat onzeker en dan minder bedeest komt zijn roep.…