886 resultaten.
verwachtingsvol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 in de lijn van verwachting
vervagen oude contouren
nu nieuw beginnend leven
in de moederschoot groeit
de hoop leeft naast angst
in de onzichtbare littekens
uit eerder ervaren verlies
van vroeger groeiend loot
de eerste zachte schopjes
wakkeren stil vertrouwen
dat het verlangen herwint
een moeder te mogen zijn
dan baart de vermoeidheid…
achter uitgang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 het is mistig geworden
de wereld een cirkel
waarin jij rondjes loopt
je voeten liegen
je slaat de damp weg
klampt je vast aan water
zoekt naar iets onzichtbaars
ogen van glas
de spiegels gebroken
dan hang je aan de zon
wil de nevel optrekken
handen van was
armen te kort
je valt uiteen
en ik lijm wat
en ja, je bent er nog
en ja…
muur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 67 ik heb hem gevonden pa
de muur om tegenaan te lopen
je had gelijk maar vergeef me
het verlangen was te groot
de illusie te realistisch
ik besefte niet waarom je
deed wat je deed
zei wat je zei
nam je pijn niet waar
alleen je woorden
die ik bespotte
want het waren oude frasen
belegen zegswijzen
die me kwetsten
en afstootten
ik ontstak…
[ We wedijverden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 We wedijverden
vaak over onze vaders –
wie de ergste was.…
Ben er!
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 71 Achterlaten, zodat vooruit
Gaat het kind, bij de bushalte
Op weg naar school, het openbaar
Vervoer ontloop ik; dan het werk
Dat maar niet wachten kan. Ben er!
Droog, het verlossende bericht.
Het stiekem toch blijven stilstaan
Voelt als schuld aan het voorbijgaan,
Want op uitzwaaien rust taboe,
Omkijken verklaart schaamte;
Het afscheid onzichtbaar…
Streepjesbehang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 109 In schaduwen op de muur herken ik vervlogen gezichten.
Zij veranderen steeds,
elke keer als ik mijn ogen wil oprichten.
Hoe langer ik kijk, hoe meer zij lijken te bewegen.
Levend geworden zijn zij,
in een stuwende herinnering aaneengeregen.
Muren en gordijnen draaien, niets blijft onbewogen.
Een bekende stem hoor ik zeggen:
“Niet lezen in…
Recreatie
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.530 Twee keer per jaar
reden wij naar het kerkhof,
op het 4e graf, 3e rij links van de ingang
mocht ik bloemen zetten
in een groene zinken vaas
terwijl mijn vader knielde op een bankje
waar hij eerst zijn zakdoek overheen had gelegd
de wandeling tussen de graven
duurde vaak meer dan een uur,
mijn vader bracht bezoeken aan oude kennissen
en besprak…
Ik heb met eerbied
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.826 Ik heb met eerbied het portret
van Vader uit de lijst genomen,
waar zoveel stof was ingekomen,
en toen weer in de lijst gezet.…
ODE AAN M'N MOEDER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 geloof me moeder
ik heb van je gehouden
jij was in alle opzichten
een grootse sterke vrouw
een van hen die eigenlijk
de wereld baarde
jij leerde ons van alles
de werkelijke waarde
leerde ons te vechten
hoe we onze ruggen moesten rechten
hopelijk zijn we naar
jou gaan aarden
jij was een toevluchtsoord
wat misschien te weinig in dank…
VADER
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 132 vader wat was je stil
welke wrok heb je verzwegen
wat kon je niet kwijt
waaruit bestond die narigheid
waar lag of ligt de eventuele spijt
jij behoort nog tot hen
die leerden te zwijgen
die sterk moesten zijn
die niet hengelden naar medelijden
die het leven aanvaarden met pijn
vader was dat het
wat je heeft belet
om te praten om te…
Teil teil teil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 onder een blauwe lucht
wolken als verre
herinneringen
Tweede Boerendiep 20
bij Musselkanaal
duur opgeknapte
woonboerderij
met een verhaal
van bijzondere dingen
want hooiopper erbij
daarvan
de wanden allemaal
behangen
met zinken teilen
in soorten en maten
zoals mijn ouders vroeger
er één bezaten
om in de tijd van toen
mijn broertje…
Oude mensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Oud en grijs
lief en leed gedeeld
Voor ons
het grote voorbeeld
Een rimpel
van zorgen
Zorgvuldig
voor ons verborgen
Vele herinneringen
schuilen achter die ogen
Waarvan wij
er vele weten mogen
Sommige
zijn net nog een kind
Weer andere wachten
Tot hun laatste reis begint
Oude mensen
jullie mogen we nooit vergeten…
MOEDER EN KIND
gedicht
3.0 met 109 stemmen 17.566 Mijn moeder leefde voor zichzelf te lang;
Vandaar dat zij haar laatste grijze dagen
Veelal verdeed met mopperen en klagen,
Een vruchteloze, zure zwanenzang.
Toch schepte zij een kinderlijk behagen
In onze dagelijkse ommegang
Als ik weg uit het huis, uit haar gevang
Haar rondreed in haar invalidenwagen.
De vreugde was niet altijd onverdeeld:…
MOEDER
poëzie
2.0 met 12 stemmen 3.584 (de teruggekeerde peinst:)
Het hart van Moeder kan ons nooit ontsterven,
Want ’t is ontfermend als Gods grote hart.
Hóe men haar liefde wonde en treitrend tart,
Ze ontvangt vergevend na het woeste zwerven.
En geen verwijten, want het vuns bederven
Van ziel en ogen is opeens gestuit.
Zij bad voor ons en mocht, armzaalge buit,
Ons, worstlend…
Mijzelf gebleven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 316 Overleven, onbegrepen, ooit leven, overwegen, nooit gekregen, gewoon verlegen, heeft gebleken.
Nooit zal ik vergeten, als ik toen had geweten, nu zit ik mijzelf op te vreten, over wat jullie mij aandeden.
Nu dagelijks niet tevreden en dat is niet zonder reden.
Het komt door mijn verleden en al de jaren die ik heb gestreden.
Ze maakte mij verbeten…
Moederdag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Er staat nogal wat wind
de vrouw op de hoek trekt haar hondje mee
Ze komt alweer terug
verder een lege straat, nog geen bezoek
De kinderen bellen niet
dat hoeft ook niet, als ze komen
voor de gezelligheid, het niet te druk hebben
En het heeft geen zin
om daar iets van te zeggen
Misschien zijn ze onderweg
Als ik maar niets vergeten…
Moer
gedicht
3.0 met 15 stemmen 12.816 Zij bijt haar jongen niet dood,
als de wereld ze aan wil raken.
Zij geeft ze als talenten uit
om winst te maken: rijkdom,
roem, kroost - krenten
in de korst van haar liefde.
Nee, zij bijt ze niet dood,
maar knibbelt en kaagt aan hun adem,
snibt in hun taal, roert haar tong
in de heimelijkheid tussen hun lakens.
Zij hokt in hun wil, een instinct…
Voor 't venster
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.615 Voor 't open raam, omrankt van wilde wingerd
- Een loverlijst, begloord door de avondzon -
Zit, mijmrend, Grootmoe met haar oude bijbel.
De koperen sloten vonklen in het zonnelicht
En 't koeltje krult een hoek van 't gele blad om,
Waarop, gevouwen, 't handenpaar nu rust.
Op 't vensterbankje, in rode potten, bloeien
Geranium, goudsbloem en…
Kinderen voor die anderen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 Zo vaak denk ik nog steeds aan jou
die een tijd mijn liefste kind was
dit pril geluk kwam mij als vrouw
helaas niet zo heel goed van pas
daarom moest ik je laten gaan
mijn lief je ging naar een ander
oneindig pijn van jouw bestaan
want je werd een buitenlander…
Een broze moeder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 Haar lichaam lijkt van porselein
Haar ziel van breekbaar bergkristal
Ze haalt herinnering van stal
Wat was ze toen nog jong en klein
Wat was het leven speels en fijn
Hoe enthousiast steekt ze van wal
Haar lichaam lijkt van porselein
Haar ziel van breekbaar bergkristal
Een afscheid ooit zal moeilijk zijn
Haar ogen glanzen, het heelal
Bedenkt…
[ Een fijne moeder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 Een fijne moeder
was ze, maar ook wel eens niet –
wanneer ze huilde.…
Des duivels oorkussen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 143 Ik moest altijd wat doen vroeger
van m’n ouders, broer en zussen
want stilzitten was verspilling
verspilling van je gegeven talenten
en niet goed in de ogen van God en de Here Jezus
je moet hard bezig zijn, je echt nuttig maken
dienstbaar voor je vader en moeder
en ook voor je broers, zussen, familie
er zijn voor andere mensen, buren, naasten…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 128 (Dit schreef ik voor een lief persoon)
Een weerzien met mijn vader,
het was heel mooi en fijn.
Natuurlijk wel op afstand,
maar het deed mij heel wat.
Logisch natuurlijk, als je elkaar een lange periode niet gezien hebt.
Heel fijn dat dit gerealiseerd is. Nu maar hopen dat de versoepeling door mag zetten.
Lieve vader, ik heb je gemist…
Mijn vader leerde mij geen moer...(Hartenkreetbijlage van het te schrijven boek: 'Jouw ouders zijn de mijne niet' ter kennisgeving aan mijn dan nog
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 175 Mijn vader heeft mij geen moer geleerd
niet dat ik hem dat nu nog kwalijk neem
maar 2 linke handen blijft confronterend wrang
geen moertje weet ik te onderscheiden van een spijker
neen dat gaat ook te ver, wel iets geleerd maar het
verschil maakte me afhankelijkheid van een handige Harry
kwam ook niet aan vaders werkbank op zolder
dan waren…
Moeder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 200 De bloemen zijn verslenst,
de tranen reeds gedroogd.
Nu komt de droeve tijd
dat plots de lege plek
het hart beklemt.
Of het verlangen naar de woorden
die ik niet heb uitgesproken,
de niet geschonken tederheid,
een pijn verwekt
die me merken zal
mijn leven lang.
Of soms verwacht ik in de zon
het vertrouwde beeld
van moeder op bezoek
en…
Streepjespak
gedicht
2.0 met 26 stemmen 17.678 Graag had ik het geweten
van vaders zondags pak.
Echter ik ben te weinig schrift
voor de regels van de tijd,
meer een ansicht met daarop
zo'n beeld van wat te vaak is.
Misschien dat ik mij vergis,
was zijn pak minder woord
dan zondags gewicht.(Beelden
strijken zich glad uit de prop
in mijn kop. Haastig lees ik
voor iets opnieuw verfrommelt…
In nabeeld
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 115 zij had
lichtjes in
haar ogen die
nooit leken te doven
in nabeeld
gloeiden en ons
mateloos boeiden
omdat zij ze had
nog hoorde
je deuren
en de treden
van de grote trap
je dacht dat zij
beneden was
ging in controle
zachtjes kijken
maar er gaf
niemand thuis
in dit huis dat
toch zo eigen was
weer boven
zat zij voor…
SperMA, GamMA en HeMA
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 180 Hoe zou het nu komen?????
dat mannen, dat vaders, verwekkers
zo vaak in het ongelijk worden gesteld
als het gaat om ook hun biologische kinderen
inzake omgangsregelingen, verzorgende taken
zou het in het gegeven kunnen liggen van de maagd,
de christelijke maagd Maria, zwanger van het kind Jezus
maar geen seksuele geslachtsgemeenschap gehad…
Jouw ouders zijn de mijne niet..
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Met uitzicht op overlijden
gaan ze ruhrren, bijna rellen
over hun relatie met hun ouders
de kinderen nu volwassenen als
ouders, grootouders met hun verwekkers
‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’
maar ik zeg als broer Jan Jacob
van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood)
“jouw ouders zijn de mijne niet”
ik heb mijn ouders…
thuismakers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 kinderen van jezelf
daar groei je mee op
je herkent de karakters
hun sterktes en hun zwaktes
wat ze nodig hebben
dat ontdek je gaandeweg
andermans kroost opvoeden
vraagt om lef en vertrouwen
jouw veilige wereld te openen
om vallend en opstaand
samen ontdekken te kunnen
wat een fijn thuis kan zijn
wie zich zo wil laten raken
heeft de…