1962 resultaten.
ontwaken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 314 in de schaduw
ben jij voor mij
geschapen
zie uit
naar jouw
vragend licht
dat ontwaakt mij
uit levend slapen
op herademen
gericht
het duurde maar even
de nacht brak aan
ik droomde verder
op de verduisterde maan…
Tortel.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 484 Mijn raam wijd open
naar de vroege stilte luisterend
bedenk ik dat jij nog wel zult slapen
Ik hoop dat ik in je droom zit
Het water in de vijver rinkelt zacht
een tortel trekt met klokkende geluiden
de aandacht van poes
Zijn onwetendheid zal hem beschermen
Dunne witte flarden in het blauw
en de wind, zacht ademend nauwelijks aanwezig…
Zo volgden mijn voetstappen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 geopende venster
de dauw lag nog druppelsgewijs
op de zachte bloemblaadjes
wijl overal verspreid
roze bloesem aangedragen door de wind
op de tuinaarde was neer gewaaid
na een verfrissende douche
stapte ik verkwikt in mijn kleding
deed mijn schoenen aan
en liet de deur achter me
in het slot vallen
de intensiteit van het prille
het net ontwaken…
Als de stilte schraagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 terwijl mijn stof nog
door een zware deken
wordt toegedekt
blijkt in de hemel
een nieuwe maagd geboren;
naïef nog en onbevlekt
waar droefenis heerst
blijken bloemen te groeien
terwijl houten planken
nog moeten worden gezaagd
zie ik elders al leven bloeien
zelden ervaar ik bij het sterven
van de winter
de lente zo vroegtijdig ontspruiten…
In alle vroegte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 163 In alle vroegte doen je dromen
je ontwaken door met goud
te strooien over het uitzicht
vogels vliegen al kraaiend over
want de stad is nog in slaap
zacht kust de zon het aangezicht
stilletjes golft het vochtige gras
aangeraakt door de ochtendwind
gaan sprankelende parels op
in het grotere geheel…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 Gevangen in een eenrichtings
gang van de kringloop aller
dingen, in de herfst van mijn
bestaan; verstand langzaam
de overhand krijgt over de -
primitieve emotie, die zonder
natuurlijk onderhoud verstek
laat gaan; ik m’n herfstig lijf
besla om winterhard ‘n levens
winter te doorstaan; -
besef ik dat de werkvloermens
onderweg…
Herstmorgen.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 218 Ontwaken in weer een nieuwe dag
kijkend door mijn raam waar ik
zoals in een spiegel mezelf zie staan.
Als een stille schaduw met vragende ogen
ademloos kijkend naar het ochtendgloren
bij het ontstaan van een nieuwe herfstmorgen.…
Langzaam
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Langzaam komt het licht
van een nieuwe morgen
in stilte ontwaak ik uit
mijn droom en wordt
losgemaakt van herinnering.
Waar ik een glimp zag van
heel lang geleden goed
verstopt achter mijn hart
nu roept de nieuwe morgen
gaat mijn droom vervagen.…
Van tijdelijke aard
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 Als iemand ontwaken zal,
eeuwen na nu, ergens anders,
is dat zo’n zelfde ik als ik nu ben?
Of was ik nooit meer geweest
en is niets meer zoals het was?…
Droombeeld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Ben nog even
langs m'n levenstuin gelopen
meewarig licht ontdaan
het hoofd geschud
en voel me minder treurig
als toen ik er nog woonde
was dat de droom
of verschoon ik nu
een dubbel leven
waak over mij
ga met me slapen
totdat er bossen blijheid fleuren
en je wintertuin
groeizaam wakkert
zonder deze droom te storen.…
Op weg naar eindeloos
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 300 ik verpoos nimmer meer
in een diepe gedachte
dat gaat allengs aan mij voorbij
een vierend touw slingert thans
met eeuwige bewegende beelden
of draagt een haast uitgerekte veer
mij nu doorheen het verleden,
de mij toegevallen wonden en weelde,
doorzakkend naar een verlengde diepte
en traag terug langs gestapelde ramen
van verlangens en tranen…
Ontwaken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Ik strijk de zorgen uit de morgen
laaf me aan wat hemelse thee
snij dikke plakken zonlicht
in mijn haar neem ik wolkenbrood mee
Ik verf de noen secuur zacht groen
klop daarna mijn dromen uit
hang verlangen aan de waslijn
schrijf verzen in 't fluitenkruid…
baaldag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 386 de ochtend kwam te vroeg
ik droomde juist
een geile droom
die voortijdig
afbrak
op onvervulde verwachting:
de nachtmerrie bleef onbereden
onbevredigd
en met tegenzin
begin ik
mijn dag…
Narpetus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 298 nu schuilt de storm
in rouwjurken, eindelijk
na lange dagen van
verborgen woorden
met de daver op het lijf,
gespleten haren in de nek
over wankele treeplanken
langs gedrogeerde lijnen
niettemin, meeuwen op wacht
boven vuilnis op het plein
in bekommering over
ingedaalde hersenschimmen
of mijn morgenlicht, nakende als
wezen van…
Dan wordt het weer stil
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.223 hij streelt en hij speelt haar
heel zacht onder lakens
hij daalt en hij klimt
en hij kneedt haar en smeedt
hij opent zijn ogen
hij kijkt en bereikt haar
hij wandelt zijn vingers
langs bergen en dalen
naar mossige diepten
en vochtige dwalen
zij kreunt en ze steunt
en ze kronkelt en draait
en ze rekt en ze strekt
en ze spint in zijn…
Deze morgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Als de maan wegvalt,
wandelt mistig
de morgen
mijn waken in
(zij
slaapt nog).
Het is stil buiten,
geen merel
roept zijn gebied uit.
Is er nog wel een wereld
voorbij de ramen,
nu de huizen achter ons
schimmen van zichzelf zijn?
Het werpt een deken
van grijsheid
over de kleuren van mijn droom.
Ik gaap, rek me uit
en laat de kleuren…
Bij het ontwaken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 35 Bij het ontwaken, wat kan de wereld
schitterend zijn! Een symfonie fluistert
aan mijn oren. Een vogelconcert voelt
als opnieuw herboren. Ik zal vandaag
de winnaar zijn. Ik zal vandaag behoren.
Van dat stukje geluk dat ik niet wil verstoren.…
zuiderpark
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 313 een geordend buiten
haags paradijs
van toen
Adam & Eva
verheven
op pilaren
't zomers domein
van een
zwaan kleef aan
op wielen
die vast allang
verloren
is gegaan…
Voorbarig
snelsonnet
5.0 met 3 stemmen 117 Heeft Adam daar wel over nagedacht?
Wat zijn dan eigenlijk zijn toekomstplannen?
Je wilt toch niet dat Eva je ontglipt,
Omdat je in je zaakje bent geknipt?…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Bij Kennis
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 309 Als Eva niet verleid was door die slang,
Als Adam niet dat hapje had genomen,
Dan was ons onze onschuld niet ontnomen,
Dan waren we gelukkig en nooit bang.
Maar liever dat ik hier op aarde lijd,
Dan veilig leven in onwetendheid.…
een pijnlijk ontwaken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 muziek uit vele kanalen mengen
zich tot een band die vol
overtuiging mij in banale
dromen vind
geshockeerd door wonderen
verlaat de slaap mijn verfijnd
geweten dat door alle mazen
van een normaal bestaan mij
als een enkeling plaatst
in het kader van een vreemd individu
vaak prijs ik me dat ik geen
standaard belofte van mijn ouders…
Bekleedt haar met planeten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 286 hij schept
wat stof tot
wereldbol
bekleedt haar
met planeten
hangt zon
en evolutie
aan haar op
zaait verstand
in eden
hij draait zich om
en zucht tevreden
want uit zijn ooghoek
kan hij zien
hoe adam zacht
in eva is gegleden…
Gerelateerd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 95 Als het ooit met Adam en Eva begon,
zijn zij iedereens ouders,
en wij dus familie van elkaar.
Sommigen zeggen dat God hen schiep,
maar op afbeeldingen hebben zij navels,
dat vind ik wel een beetje raar.…
Appels
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 394 Op mijn vakantie in het buitenland
Verbleef ik in een tuin met appelbomen
Het rijpe fruit verscheen in al mijn dromen
Met zeven Adams, etend uit mijn hand
Maar thuis is het snel over met die roes
Wel heb ik nog zes potten appelmoes…
het ontwaken
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 613 Ik heb me zo vaak afgevraagd
Waarom heb jij me zo geraakt
Jouw verpletterende eerlijkheid
Jouw weergaloze kwetsbaarheid
Jij haalt het kind in mij naar boven
Ik had het nog niet eens gemist
Maar toen ik het wist
Moest ik er aan geloven
Je haalt de mens in mij naar boven
In alles wat jij hebt verteld
Heb jij je kwetsbaar opgesteld
Ik durf…
ontwaking
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 294 pure ochtenddauw
de eerste zonnestralen
de aarde ontwaakt…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.302 voeten
onwennig
ik volgde je lach
en de ronding
van mijn verlangens
jij draait je om
en vraagt waarom ik hier ben
of ik je ken
de aarde zuigt
mijn woorden zacht naar binnen
verlies mijn zinnen
en mijn eigenwaarde
doch zonder een geluid
beroer je zacht mijn huid
kust mijn koude lippen
terwijl de ochtend gloort
komt mijn hart tot leven
ontwaak…
ontwaken...
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 3.121 ogen
nog gesloten
gedachten
bij jou
nog even dromen.....
weten
ik ben 100%
vrouw
...
flitsen
op mijn netvlies
van beelden
die ik zag...
en dingen denkend,
voelend,
die ik eigenlijk
niet mag..
..
jij maakt iets
in me wakker
wat heel lang
slapen kon
ik voel me
een nomade
die terugkwam
bij de bron.
...
door jou
voel ik…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 671 bruid te zijn
van het leven
zwanger van verlangen
naar
recht en gerechtigheid
klein en kwetsbaar
wordt het geboren
in een ogenblik
van mededogen
gemeenschap
-------------------------------------------------
uit "tot leven geroepen"
gedichtenbundel uitgegeven in eigen beheer
www.aukjewijmagedichten.nl…