Zo volgden mijn voetstappen

Al heel vroeg klopte de nieuwe morgen
aan mijn geopende venster
de dauw lag nog druppelsgewijs
op de zachte bloemblaadjes
wijl overal verspreid
roze bloesem aangedragen door de wind
op de tuinaarde was neer gewaaid

na een verfrissende douche
stapte ik verkwikt in mijn kleding
deed mijn schoenen aan
en liet de deur achter me
in het slot vallen
de intensiteit van het prille
het net ontwaken
voelde aan als de kus van zon en maan,
op mijn nog slaapdronken wangen

overal het gejubel van vroege vogels
nu de meeuwen nog niet
vanuit hun aankrijsen kwamen kermen
voor mijn ogen
ontwaakte Den Haag
een schitterend schouwspel
een muzikale ode
en ik wandelde dankbaar
voor de gift van Moeder Aarde
aan mij zo heel vroeg op deze morgen
de elfde mei

zoals de wind blijft fluisteren
zo volgden mijn voetstappen

Schrijver: windwhisper, 11 mei 2009

schorpioen49ziggo.nl

ontwaken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 183