Alle inzendingen over GEURIG

met het zuchten der bomen onbestemd bewegend met de boswind in mijn haar ik laat me langzaam leiden zolang de dag bestaat in ‘t licht op onze mond en zo lome tederheid je hebt mijn ogen gesloten in de lenden van de nacht waar je ’t hart van onze woorden in eeuwigheid hebt vertaald over jou gebogen heb ik ademloos gewacht tot mijn geurige…

Staat er na jouw werkdag met kaarslicht op tafel een geurig kleurrijk boeket. Natuurlijk is dit niet eenmalig! Ik blijf schreeuwen van de daken om jouw fluwelen huid op te roepen onder een gekleurd satijnen laken.…

Ik zie aandachtig geurige wolkjes rook, samen met vredelievende gedachten, naar een verre hemel gaan. .…

En laat ik vaak mijn armen hangen, jij blijft mijn lieflijk, geurig dier. Laat mij dan steeds naar je verlangen als een dorstig hert naar de rivier.…

De kamer wuift met geurige kruiden. Lippen als lelies koelen mijn blozen. Goud als van honing tooit zij mijn huid en zie zij breekt ons de schaal der geluiden: hemelse wrijving, vingers raken kristal, handen saffier en mijn lijf zingt heelal. O moeder der goden, laat mij vergaan, gun mij de sluitende ring van haar al.…

Zinderend van liefde Kijkend naar het glinsteren van je zilte zweet Vlij ik mij naast je Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet Jouw hand zoekt onvermoede Om te versmelten in rondingen, Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede Mijn tong schrijdt over bekende paden Zoekend naar geurige nectar liefdevol, Het gekreun heeft haar bron…

hier besta ik alleen tussen verre groene einders geplant in felpaarse golven van de geurige heidevlakte niets dan zoemende bijen roepen van hoge leeuweriken fluisteren van de wind in dorre ritselende struiken onder mijn wijde hemel duizend eeuwen geleden speelden stormen en zand een spel met de vormen van dit weidse landschap in de…

ik heb de boom niet aangedaan de naalden zijn vanzelf gaan zingen een melodie waarin het lente pril verschiet en donkert naar het zomers groen in de top met ijle tonen kristalliseren tot een fraaie waas onze mooiste dromen licht van speelse kaarsenvlammen lijkt gevangen in wat hars dat geurig in de ambiance past nog dragen…

Romantische adembenemende momenten flitsen door mijn nog slaperige brein geurig als een veld bloemen in de lente opgekomen na de eerste zonneschijn Momenten die de tijd even stil doen staan omgeven door het gevoel intens geluk pure oprechte liefde onder volle maan ontspannen en bevrijd van aardse druk Maar al die illusies, mooie…

De regen klettert: het eikenbos dampt geurig, heeft een warm aanzien. De regen houdt op: het weiland heeft een broeilucht vol zoete loomheid. Op de kijkbuis komt een gezicht, dat zorgen beeldt: kunstschilders zijn blij. Zon in mijn glas wijn: kleine gedrochten blinken, zwemmen parend rond.…

Daar weer bovenop de trage voetstappen die steeds luider klinken, een toilet dat alles schoonspoelt, met een reuzevaart, bij wijze van een geurig intermezzo.…

De gebergten in het hart van Europa hebben geurige weiden vol zacht en diep groen gras verrukkelijk eten voor het vee dat rijkelijk gedrenkt wordt door kleine rivieren als de Reuss en de Neckar wilden deze stromen méér zijn wellicht al het water van de Rijn vervoeren dan schiepen ze gevaarlijke moerassen armoede om hen heen spoelden…

Haar hals is warm en geurig... Met de gretigheid van jonge honden beroer ik haar gekromde rug terwijl ze soeverein en ongeschonden dat mooie stuk van Beethoven speelt..…

bijna bezweken onder karrevrachten sneeuw spraken we met vederlichte schone lentewoorden de kleine krokus schudde het laatste restje winter van zich af een sprankelende ontsnapping aan witte winterlagen gesmolten en verstijfd dropen winterwoorden af geurige lentewoorden openden onze bevroren zielen zoveel lentes later toen onze…

Je buik en schoot zijn donzig zacht, je lijfje is geurig en teer.. Geef deze krijger, vermoeid en bekaaid voor één keer waar hij naar smacht. Zodat hij niet langer in rondjes draait, verlos hem van het kwade vannacht. De port is oud en maakt me roekeloos toe laat ons nu maar klinken.…

De dessa slaapt. De vuren zijn gedoofd. Nog hangt een zweem van rook onder de bomen. Ik heb vandaag in het geluk geloofd. Hoe moeizaam sterft het hart toch aan zijn dromen. De weg is stil. De donkre tamarinden Buigen een koepel in de zoele nacht. Hier kan verlangen slechts verlangen vinden: Een…

natuurlijk schuil ik voor de regen, natuurlijk ben ik bang voor de mensen die schreeuwen dat ik gek, grote gek ben, ik ril en huiver in mijn rafelige lompen, en toch proef en voel ik de extase van lente, vochtig en geurig, kruidig, dat vleugje lente langs de zoom van vergane Kashmir, mijn dromen heb ik heel diep verborgen in het uitgestrekte…

handen wezen bloemen de weg om te bloeien vele kleuren groen boden zich aan om aan de basis te mogen staan van de unieke vorm en geur waar bevruchtingen vanzelfsprekend gaan ook in conclaaf van wind vliegen en bijen aan wie nu de eer om als stuifmeeldrager nog te echten na talloze nectargevechten zacht zingt je lach het geurige…

Seringen waaien paarse zoele Geurige schaduwen, gril en moe. Aan tengre boompjes, haast nog schuil, De witte zuiverheid der rozen; Midden in hun half open tuil Besluiten zij hun schuchter blozen.…

Wind water en buitenvergiet druppel keer op keer onaangekondigd zonder oponthoud maar geruisloos in groen geheveld gras, als de zomer wegkrabbelt die de blinde mol het eerste zag Bevend inderdaad zonder twijfel wakkeren de herfstvuren aan zodat geurige harten licht laten spelen in de mossige schaduw aan weerszijde loef en lij Onvernieuwd…

de letters branden aan rokende regels knetteren de woorden in een zwervend font ik verpulver de papaver paverpa de ververpul de vingers aan de rol rullen geurige tabak monden slokken warm het slijk der aarde longen zuchten ontspannen dwars op geduchte werken ik verzilver de katapult tapultka de ververzil elastiek stil de spil sprong…

is beschamend van wegdoen wil je niks weten we vergroeien ermee als bijenwas geeft geen liefde maar gedraagt zich als een broeder schrompel ik in ijzige lucht zou dan ik de zwakke mens het tijdenspel doorstaan niemand met zoveel liefde ....niemand die zo weinig liefde geeft vanavond is mijn jas met balsemlucht doorweekt ruik hier van mij de geurige…

Bevend inderdaad zonder twijfel wakkeren de herfstvuren aan zodat geurige harten licht laten spelen in de mossige schaduw aan weerszijden loef en lij Onvernieuwd danst het water magnifiek de reflectie van ongerepte schoonheid als de natuur in groen verschiet. ------------------------------------- uit: 'De tonen van de replica', 1999.…

je huid is zeer teer, zo zacht, zo lief en gaaf als een gezonde vrucht de kleur van je huid is een lust voor mijn oog de reuk van je vrucht is bedwelmend voor mijn ziel Je bent zo geurig zo kleurig, zo vol levenslust ik leg mijn abrikoos op mijn hart en voel de warmte door mijn huid.…

In volle rijpheid mag je bloeien, fris mint geurig jouw adem vermengd met tedere woorden die je mij influistert... bij jou mogen ze groeien. Kom dichter bij de dichter geef je gevoelens prijs zo intens en puur je het leven beleeft niemand brengt jou van de wijs... Kus mij zwevend lichter.…

niet één ding hier kun je bevrijd gaan en staan of verwaaien met ruisend blad hier vinden hersenhelften elkaar strijkt licht elke schaduw glad reiken zintuigen tot de evenaar op 'n pad dat nergens naar gaat tel ik gaandeweg mijn bomen die zijn zich van geen tijd bewust van alles dat uit absentie bestaat hun diepte geworteld in dromen geurig…

als nimfen leunen zij met hun blanke lijven tegen mijn vragend vel vier handen glijden willekeurig over een geurige vlakte waar hemelse nagels het genot verfijnen om de eenheid van samen uit te breiden lange haren schuren elkaars naakte aarde plakkend waar vocht verschijnt totdat de nog prille liaan langzaam een verhoogde potentie…

Ze wuiven en schuiven de wind naar elkaar door - net een lispelkerkkoor - terwijl beneden de geurige gebeden van zoete kamille mij optillen naar oorden die met woorden niet te beschrijven zijn, zo bovenmatig rein van onbenulligheden, van overbodigheden.…

Lelieblank is haar huid Verfijnd en o zo zacht Zacht roze haar lippen Ietwat vochtig als ze lacht Blond haar lang gelokt Glanzend als zonnelicht Benen eindeloos benen Prachtig lijf mooi gezicht Zij ademt geurige rozen Is lief sensueel en slank Ze fluistert mooie zinnen Vervuld van zwoele klank Ogen die verleiding spreken Stralen licht…

Haar perzikroze bloemenhuid verdroogd met diep gerimpel van taaiig blauw 't geaderd vel verschraald dit eens zo geurig fruit. De stille daagse tweezitsbank gelegen slot van slenter bezat nog wel zijn warme klank daar kwam je liefde tegen.…