Alle inzendingen over Israëls

gevallen schooltas gevluchte Iman militair eng gedacht daar komen doden van een aanslag vermoed het vuur geopend doorzeefd met kogels de 13-jarige Iman de ambulance komt een uur te laat vindt schrift en boeken van scholiere Iman niet goed gezien geschift excuus onschuldig slachtoffer de 13-jarige Iman geweldtonelen Irak Israel…

zinloos de dood indook in oneindige oeverloze woestenij in niet te omschrijven razernij op deze te smalle Gaza-strook Omgeven door eindeloos prikkeldraad vechten de armen, de hulpelozen voor een lang bevochten eigen staat hamas is niet zomaar verkozen Waar de geur van kanonnenrook het krijsende gekerm overstemde was het niemand, die Israel…

O, zo in het bewustzijn van het innerlijke licht, helder als de scherpe ogen van een sneeuwuil in haar wijdse vlucht, indringend klapwiekend, geborgen in haar warme verendracht met intense schutkleuren, trots als de kusten van Israël, waar mooie mensen in mooie huizen wonen en mooie kunsten vertonen.…

Jezus vertelde toen dat Hij in heel Israël nog nooit zo'n groot geloof gezien had.…

waar ze niets van begrijpen naar Oosterse gastvrijheid wordt de onbekende gevraagd de komende nacht in hun woning door te brengen bij de avondmaaltijd herkennen ze plotseling de Zaligmaker eten dan voorgoed het geestelijke brood dat tot eeuwig leven wekt opgewekt en vol moed verlaat het tweetal hun woonplaats Emmaüs terug naar Israëls…

draagt zorg voor de finale cesuur tussen goede en slechte literatuur Men meet dat met verpleegsters af aan bedlegerigheid met leesboeken op staten in hospitalen te zoeken gevolgd door de ernstiger maatstaf van op schrijversnaam te stellen sterfgevallen waarbij je kunt zien wie er echt uit knallen Zo geven de Pijpelijntjes van Jacob Israël…

Want bij u is medelijden, is verzachten des gekwels, groter als het wederstrijden, als de boosheid Israëls. Heere, dat hij ruste in vrede, zei de priester, ende wij: Dat hem, in alle eeuwigheden, 't hemels licht geschonken zij! De profundis! zong de bede, De profundis!…

Want bij u is medelijden, is verzachten des gekwels, groter als het wederstrijden, als de boosheid Israëls. Heere, dat hij ruste in vrede, zei de priester, ende wij: Dat hem, in alle eeuwigheden, 't hemels licht geschonken zij! De profundis! zong de bede, De profundis!…

Voor de uitzending van zomergasten Corona Schouten, de moeder en de zoon Zou ze gaan praten over haar jeugdige geslachtsgemeenschap voor het kerkelijk huwelijk in Israël wat beloond werd met haar zoon zou ze gaan praten over haar onvoorwaardelijke overgave voor God, Kerk en ChristenUnie wat beloont werd met haar ministerschap zou ze…

Afghanistan, Israel, ach het zal ….. vorige week ….. hield ik mijn adem in ….. en zag meer dan ooit ….. dat al die aardse strijd ….. vroeg of laat gaat escaleren ….. als wereldse machten ….. niet omarmen de zegen ….. van elkaars gelijk ….. ook gisteren ….. hield ik mijn adem in ….. en hoopte meer dan ooit …..…

Oude hoofdstad van het koninkrijk Israël. Stad van Jeruzalem bewaakt je vesting voor je gaat vallen. Jeruzalem, vrees met gemengde gevoelens, hoor je bevolking schreeuwend roepen, deel jouw rijke geschiedenis, verlochen niet. Pijnlijk hart uiteengerukt in vele delen. Elendeling, ontvlucht de stad door de Zion poort.…

Daar du nochthans door 's werelds gans gebied De heilge bist: Ja 't eeuwig lof en lied Van Israël in alle zijn verdriet Blijfstu genadig. Dies hebben ook op dijne macht grootdadig Ons ouders vrij vertrouwd; en du genadig Hebs', Heer, verlost, uit alle lasten smadig, In hare nood.…

't Is zegepraal - 't is wereldse oppermacht Wat Israël van zijn Messias wacht! Hij komt; maar, ach, het ijdel zelfbedrog Vindt Jezus Kribbe, en zoekt de Heiland nog! 't Voorspelde aan Abraham zien WIJ vervuld! Geen waan, die ONS niet twijflings nacht omhult!…

het gezicht van het meisje verdwijnt achter zwiepende haren de man holt achter zijn afgewaaide hoed aan de honden blaffen en rennen tegen de wind de rok van de vrouw wappert horizontaal het kind kijkt in de verte maar komt niet vooruit de schilder legt waaiend Holland in verf vast jij hangt lachend met wijde…

De God des levens, der genade, des herstels; Wie slechts de levende, de levende zal loven, de God van Abraham, de God Israels! „o! laat ook deze voor uw aangezichte leven, ook deze spruit des volks, door u gekend weleer! Hij leve een lid dier Kerk, die steeds u de eer zal geven, veroverd op den dood door ’t sterven van haar Heer!”…

zie beelden uit oorlogslanden De dagen zijn donker als de nachten Straten en huizen liggen kapot geschoten Moeders zoeken onder een puinhoop naar hun kinderen Gewonden smeken om hulp en gegijzelden vragen vrijlating Verscheurde zielen treuren om het gemis van geliefden De bevolking kreunt onder kou en honger Moge de ster van hoop boven Israël…

Lekker dat zonnetje dat weer eens op ons scheen, Dat doet denken aan vakantie, waar gaan we heen, Naar exotische warme oorden, heel ver van huis, Bijvoorbeeld Israël, nou nee, daar is het niet pluis, Naar de Hollandse kolonie in Spanje misschien, Ach nee dat hebben we al zo vaak bij Ursul gezien, Wat zeg je?…

Gij kent de diepte niet der donkre dalen, Waardoor ik huiverend ben heengegaan, Had ik één taal, meer dan der mensen talen, Nog zou mijn Lied het u niet doen verstaan. Maar ook gij kent de bonte bergen niet, Waar Gods wil mij machtig heeft heen geleid, Waar het hunkerend oog de verten ziet, Van 't Heilig Land tot de open zee gespreid. Wie met…

Nederzetting. Ze zitten in zwarte kleden op de grond. Jammerklachten. Geen water, geen leven. Maar de meester heeft een zwembad. Daar, waar dor en duister nog écht dor en duister zijn, happen wilde ezels als jakhalzen naar adem.…

Omzwervingen en de uiteindelijke vestiging in het land van belofte over de rivier rondom de vijandelijke horde straalt het vergezicht van de gelofte Het land ligt als een verscheurde mantel in het hart van de tijd ; ik denk aan handen en het perkament verkleurde, de schrijvers van het schoon geschenk Wij voelen ons met jullie verbonden…

wanneer na jaren van oorlog de moerdijk weer bruggen heeft richt zich de partij van de arbeid op terwijl het zaadje wordt geplant voor een teder zonnebloempje dat in de herfstmaand als sonja zich vieren laat als tien jaar later neerland in marga klompé Haar eerste vrouwelijke minister heeft valt israel de sinaï binnen terwijl in die oktobermaand…

Volgende week komt Benjamin uit Israël, een van de twee nog levenden. Hij glundert op zijn gemak. Recente beelden ontbreken, wat gisteren gebeurde, zit achter een gordijn. Een boeiend leven blijft zichtbaar: Het werk als dierenarts, geboekstaafd. Elk wist dat hij, als het er op aan kwam, niet zeurde. “Ik kom eraan!”…

De Redder die ons is voorspeld, de Heer van Israël. Een engelenkoor zong hoog en luid, dat God ons vrede wenst. Hij zond zijn Zoon daarvoor naar hier, geboren als een mens. Die Mens verlost ons van de vloek die staat beschreven in het Boek. Hij is gekomen nu op aard’ en wacht op ons bezoek.…

Hoe lang, Heer zijn wij godvergeten maar willen we toch nog zo graag volk van God blijven heten hoe lang nog mogen we teren op uw Naam zolang er nog grootmachten en hemelfietsers achter ons staan we veroorzaken zoveel leed en pijn bij onschuldige en bij ons zelf omdat we onze eigen vijand zijn onschuldig bloed kleeft aan onze handen U…

Voor Dries van Agt is het dag geworden Hij heeft het licht gezien en laat dat heftig stralen vanavond in Rotterdam: "Dierbaren, makkers, vrienden, ik ben Christen, ik ben Europeaan, ik ben Democraat, ik ben ouder, wijzer ik hoop het mee te maken". Zijn voortschrijdend inzicht geeft een helder inzicht in een onhoudbare situatie:…

Terecht heeft onze Frans zich uitgesproken, Want wat gemaakt is in bezet gebied, Verdient het Israëlisch label niet, En Benjamin was als een wesp gestoken. De laatste tijd was de verhouding knudde, Maar zie ze hier ‘masonisch’ handen schudden!…

mij even deze hele ordinaire smerige zeer lelijke woorden Maar met deze woorden wil ik de pijn, de angst, het verdriet laten voelen, doorvoelen Van verkrachting, bloedige verwonding, minachting, verachting, verminking, verlating Van de mensen vrouwen, mannen, jong en oud, baby's, peuters, kleuters, kinderen, volwassenen, ouderen in Gaza, Israel…

God schiep de mens naar eigen evenbeeld; een pop duidt op afgodische praktijken door op een mens, en dus op Hem te lijken. Vermink die afgod waar uw kind mee speelt ! Maar heeft uw kind een Irakese pop, dan laat u beter wél het hoofd erop.…

de geur sleurt hem mee het verleden in, moeder in de keuken, vader weer op café, aan 't kaarten met zijn laatste strookje loon desem, zout, wat extra kruid de oven gloeiend op puur hout uit het gepachte herenbos er stond brood op het menu - dat elke dag hetzelfde bleef - en water uit de regenput hij spoedt zich verder het leven heeft…

Zal ik het leed van gisteren verdrijven Zal ik wat in me omgaat op gaan schrijven Zal ik wat ertoe doet laten beklijven Zal ik me inhouden, bescheiden blijven Ik wil geen zout in open wonden wrijven Noch wat in het verschiet ligt overdrijven Ik kan geen leed van gisteren verdrijven Wat met geen enkele pen is te beschrijven Ik hoop dat…