Netgedichten

netgedicht (nr. 12.314):

los van de herinnering

de geur sleurt hem mee
het verleden in, moeder
in de keuken, vader weer
op café, aan 't kaarten
met zijn laatste strookje loon

desem, zout, wat extra kruid
de oven gloeiend op puur hout
uit het gepachte herenbos
er stond brood op het menu
- dat elke dag hetzelfde bleef -
en water uit de regenput

hij spoedt zich verder
het leven heeft geen tijd
voor vale herinneringen aan toen
zijn bestaan niet zeker leek
en hij uitgeweken is
naar het Beloofde Land

om te klagen aan die muur
waarachter soms ook
brood gebakken wordt en
naar een locatie gezocht
voor bommen zonder genade