Alle inzendingen over Paleis Noordeinde.

het huis waarin ik wilde wonen was klein zo klein als het in een sprookje kan zijn van binnen oogde het nog groter dan een paleis ik hoefde er niets te verzinnen, alsof alles, ieder laagje een onderdeel van me was, rechts- of linksgewonden vage dagen of een tragisch hopen sliepen in vrede en liefhebben hechtte zich aan eenheid, het hart…

Je lichaam is een prachtig paleis De marmeren vloer je aderen Het plafond schildert je cholesterol Als smeermiddel voor je bewegingen De Korinthische zuilen je skelet Door het oog van God je geest De balzaal je maag-darmkanaal Het toilet met goud je keel De tuinen met vijvers je handen Kneden bezoekers met fonteinen Verscholen bomen…

blijven leeg de Koning stemde direct toe is het gezeik over zijn stoelen ook meer dan modder-flodder zat het uitschakelen van de democratie versnelt tenminste ook de verbouwing van het binnen en buitenhof Rutte en Willem zijn goede vrienden al sinds Beatrix, de vorige majesteit samen staan ze sterker als lands-duo in de werkkamer op Paleis…

Een schuldige hand wordt weer schoon door het wassen -- van andermans hand.…

O nacht, blaas een klacht langs de straten van Parijs een requiem in een donker, laag register: hoe het paleis puin wordt wanneer teneinde loopt dynastie Brel, vorstin Piaf, prinses Gréco. O Olympia, nectar en ambrozijn en goden en het verlopen van kalenderdagen.…

In uw wit paleis hebt ge mij doen slapen,- Zwak, zonder wapen, Leek ik de geringste van al uw knapen. In uw eigen bed hebt ge mij gekozen,- In nieuw-teer blozen Zoeken uw lelies, mijn jonge rozen.…

Misschien kom ik dan in een mooi paleis waar niemand ooit de zwartwerkers wil tergen, of van de rijken wat fairplay gaat vergen, want wie niet graait, die is er niet goed wijs.…

‘weemoed’ mailen een MP3 verdrijft de eenzaamheid de video verstilde tot mijn spijt een DVD zou alle wonden helen een Xbox waar ik dagen mee kan spelen al kom ik nooit als winnaar uit de strijd de magnetron ontdooit het hardste ijs in tram en trein kan niemand mij beletten mobiel de zinnen danig te verzetten m’n woning is een digitaal paleis…

We wonen in Romeinse en barbaarse steden waar het paleis van wellust mij verder duwt naar een punt achter het verleden maar tegendraadsheid komma’s spuwt Laat mij hier mijn dromen dromen tussen het wit van de volle maan over de bloemen en de bomen bomen niet doelloos sterven maar verder gaan Als penseelstreken zijn jouw blikken over het…

voor de hoofse trappen van een nieuw paleis waar Vrouwe Justitia huist en grijsgewolkte beelden over zijn koegedachten dwalen staart een man verslagen naar het einde van de rit een leven vol van nemen graaien en begaaien van slachtoffer na geslacht offer aan zijn handen kleeft meer bloed dan zijn vrekkige aderen kunnen vatten zelfs de…

Door 't blijmoedig wakende Amsterdam begeeft een trotse vrouw zich met haar gezin, man en dochters, vol opgewekte zin, naar het wachtende paleis aan de Dam. Een goddelijke, wereldbeluste vlam brandt in de nieuwe, geliefde vorstin, Nederlands hooggeëerde koningin, die eens uit het Argentijnse rijk hier kwam.…

er was eens een prinsesje dat heette ZONNEKLAAR zij bracht vreugde in het paleis tot een kwade dag de koning en de koningin zochten een man voor haar zijn hart was slecht en duister dat was ZONNEKLAAR zijn naam was IJZERHARD hij wilde macht en praal op de huwelijksdag was de prinses gevlucht een fee vermomde haar in een witte reiger…

ringen vulden het beeld handen verstonden een gouden koets reed wat God had verbonden ze juichten geluk voor zichzelf het meest het zijn figuranten dus niet op het feest de wereld kon zien hoe de prins wakker kuste wat niet werd geweten en voorlopig moet rusten ze dansten de toekomst zij en gemaal van geen kwaad het paleis was lang…

Bekleed met somasappen het behang en wilde bloemengeuren, willen mijn wanden veilig je omringen en het een paleis vol zingen zijn.…

Een trap staat in het Paleis; een trap met bovenaan die troon. Zo klein als een tronk is hij, maar o zo trots. Hij heeft ook een kasteel met zijn buste op een console. Een villa met veel grond. Daardoor trekt hij het jaar rond en drinkt elke dag een verse cocktail. Hij waant zich in het paradijs.…

Terwijl ik met je danste in de balzaal van een Weens paleis sneed jij die leugens uit mijn droom en plaatste je er zwart-wit beelden van de moord op mij in terug. Als een vrouwelijke Shakespeare belazerde je de hele mikmak en onderstreepte je mijn noodlot met verf van gas en cyaankali.…

leggen Weet ik al wat u denkt en wilt gaan zeggen Het lijkt wel feest in 't Gooi en 't rijmt op mooi Of had u soms gedacht aan apenkooi Gorilla in de Wintertuin - bokito - Reïncarnatie van schurk Hirohito - Maar dat is van een gans ander allooi Geschiedenis zoek ik dichter bij huis In vorstelijk Baarn hou ik het onder ons Rondom Paleis…

Vandaag mag het de Majesteit behagen Ze weten nu al wie er waar moet staan De koningin (in ’t midden en vooraan) Moet Rutte rechts en links Maxime verdragen En nu maar hopen dat ze niet gaan vallen (Gênant, toch, van die trappen, met z’n allen?)…

Vechten is kermen en zwaarden losrukken van de lijken, natte sandalen, rode voeten gewassen in bloed, en dat het uren duurt om 's nachts plein en paleis schoon te spoelen en dan toch nog de stad uitgejaagd worden Vechten is kerende kansen niet opgeven, maar een list verzinnen, een houten paard een Münchhausen of tunnel met honderden…

Voortvluchtige geesten van nog niet gestorvenen ------------------------ Uit: 'Het paleis van de slaap', 1993.…

mijn schrikbewind verstoren met hand en tand, bereid tot elke prijs verdedig ik mijn arctisch paradijs een dik pak sneeuw zal elke noodkreet smoren ik ben uit een wolvin van steen geboren mijn leven werd een lange barre reis ik ben nu thuis, u bent mijn godenspijs bij volle maan kunt u mijn danklied horen ik schuil in een reusachtig wit paleis…

't Komende herfstgrauw maakt een vertrouwd gebaar voor Sprookjesbos, klein huis of paleis: "Bezoekers verdwijnen ras, dan galmt een wijs uit handen, die jullie sterk houden, steeds toonbaar." Vrije beukenblaadjes zweven ongestoord, fluist'ren de vakman toe zijn werktuigen te doen heersen over het verhalenrijk, geven ieder een blijvend…

Het eenjarige prinsje beleeft het feest bij oma Juliana 's schone paleis. Bloemen, blij trillend met trompettenwijs, komen nader, vol jubelende geest. Deze koning der verre toekomst vreest, ondanks liefkozingen en goede spijs, wat hem omgeeft. Hier blijven? Te zware eis! Hij wil geborgenheid, verdwijnt bedeesd.…

Tijdens de stille, werkzame uren denkt hij aan zijn taak en reizen van weleer; vanuit het paleis riep de verte steeds weer, vroeg rechtspraak en daadkrachtig besturen. Het rustige klokken maken zonder dwang geeft na zwaar bestaan van wereld leiden verrassende, ongebonden scheppingsdrang.…

Lang weet ik, dat mijn wereld is mijn eigen Prachtig paleis, door 't eeuwig Zelf gesticht: Kort weet 'k, dat er een schat begraven ligt, Zoals in sprookjes Zondagskind'ren krijgen.…

Stralig borduursel van kristallen wand Verbergt, welvend paleis, de diatomee*; Een waterdroppel is zijn wereldzee, Een korrel zwevend stof zijn vasteland.…

Zweepslaglijnen van vuurgroen zeewier tappen de stroom flanellen dolfijnen af richting zijn krullend paleis Waterval prikt door een vlaag van regenbogen een vochtig kleurenpalet vast op zijn koralen voordeur Binnen dompelen de golven van zijn sonarinstallatie hem onder in een wereldvreemde trance Bij 't verder dansen van de tijd…

Eerst als de mist komt, soms, gaan wij ons sluiten in ons paleis terug, maar bij de vensters staan, en blijven kijken, kijken nog, naar buiten. De schaduw zakt, gaat de balkons nu raken... Wij schuiven ’t venster op: een zucht brengt aan 't getjirp van héle kleine vogels op de daken.…

Die ridder nadert het kasteel waar hij de sneeuw zal smelten zijn warme gloed verandert veel want komt er vuur in het paleis begint er wat te koken en slaan de vlammen in het ijs dan is dat snel gebroken.…

Geen roem of geen rijkdom gold ooit mij een hemel; Veel heb ik, helaas, op de vriendschap betrouwd, ‘t Paleis mijner toekomst op liefde gebouwd, En ‘k wandel allenig door ‘t aardse gewemel… Ach! baat er geen balsem ‘t verouderd gezicht, ‘t Gerimpelde hartje blanket men zo licht!…