Alle inzendingen over VERFIJND

Lelieblank is haar huid Verfijnd en o zo zacht Zacht roze haar lippen Ietwat vochtig als ze lacht Blond haar lang gelokt Glanzend als zonnelicht Benen eindeloos benen Prachtig lijf mooi gezicht Zij ademt geurige rozen Is lief sensueel en slank Ze fluistert mooie zinnen Vervuld van zwoele klank Ogen die verleiding spreken Stralen licht…

achter haar vlakke hand; een collectie slanke vingers met veel zilver gespalkt in diverse lagen en dikten bedekt zij haar mond; zachte zwoele lippen als wachters van een vurig gespierde tongenlont wordt er een lach verborgen vanwege mijn verfijnde grappen of bedekt zij de verveling om niet uit een ander, afwijzend, vaatje te hoeven…

Ruik de mildheid van vroege tinten bitterzoet, heel verfijnd. Hoge kruinen ratelen en ritselen als speelgoed van het kind. Zij laten van zich horen, al bij het minste zuchtje wind. Zie ontelbare pluizen als een deken, overvloedig als zij zijn bij vlagen. Het is de enige sneeuw die het voorjaar kan verdragen.…

geschaduwd silhouet die in ruste het bloed stelpt van de wonde die in hem gespleten woont zelfs de sokkel laat dezelfde kloven zien die in mijn handen de rivieren zijn van vele etmalen die dan ook rijkelijk stromen, doch in hem zwemt het laatste water spaanders of gruis, het is eender wat er bijeen wordt geveegd wanneer de sculptuur ze verfijnd…

dwars over land, in gratie, mooier dan de bloemen die zo onderdanig kleine tronen boden ze bleef maar dwalen haar kleine voeten raakten slechts de zoetste grond, verfijnd geurig langs kleuren en de schaduwen van vogels vloog ze, als een ademtocht vol leven en heel even gaf ze ons een glimlach, want heel even bleef ze, als een mijmering…

Hun roep, niet uit het veld te slaan, klinkt uit het nachtelijke gras dat nog niet toe aan groeien is, hoog en verfijnd. Het vriest, het vriest bijna, de grond is nat, alleen die ene stem is over, overal gehoord, de variant van treffen, vallen en van breken, gefascineerd herhaald.…

Ik kon naar u vaak eindeloos luisteren mooie verhalen zonder eind soms met een trilling in uw stem allerlei verhalen, soms zo verfijnd.…

hoestmelange onkies eerbetoon aan inheems gewas ik heb het nooit bij bloeiend vlas fluitenkruid rode klaver wilgenroos maar nu des te erger bij primula’s lelies en ook dat gedroogde gras mijn neus ziet er niet uit de wanden rood en schilferig de ogen tranen heb aangezichtspijn (ben slecht bij kas maar dat terzijde) de wasmanden puilen uit verfijnde…

werkelijkheid van ziel en realiteit haar vluchtige lichtvoetigheid was een verademing om te zien tussen de structureel zware gang van passanten die ruimte maakten omdat zij eerbied hadden voor intrinsieke schoonheid ook door kleurige gelaagdheden die hun emoties in contrasten versterkten naar een uitgebalanceerde manier van verfijnd…

jij liet je handen dansen opende tussen je vingers de meest fantastische kleuren die zich mengden met exotische geurvlagen die de vormen in hun magische composities hebben gedragen in een uitbundige zomerregie van de mooiste zaken die de lente in haar schepping met subtiele kracht en uiterst verfijnde pracht tot paradijselijke…

fenomenen die de plek in kunstgeschiedenis innemen Zijn gelovig hart had de wind mee vol betovering en melancholiek verlangen onttrokken aan een demonische zee door een lichtend veld omvangen verheven in grootheid roerend in smart vuur hartstocht en verlangen, onsterfelijke meesterwerken dat dit genie met ‘t hart kon vertolken met verfijnde…

In stilte, maar bedreven en devoot weeft ijverig een kruisspin haar verfijnde netwerk van de dood. Een zwakke pimpelmees is wreed geofferd door de kille wind. Er dansen prille veren op het grind. Een kever nadert pas gestorven vlees. Een vage schim is uit het bos gekomen en vastberaden bij het hek gaan staan.…

De hardloper ziet vol verwondering hoe zijn bekende omgeving deze dag speels zorgt voor verfijnde verandering. Heen en weer springend genot, groot ontzag daalt in hem, dankzij stralende Schepping, waarvan hij stille rentmeester wezen mag.…

muziek uit vele kanalen mengen zich tot een band die vol overtuiging mij in banale dromen vind geshockeerd door wonderen verlaat de slaap mijn verfijnd geweten dat door alle mazen van een normaal bestaan mij als een enkeling plaatst in het kader van een vreemd individu vaak prijs ik me dat ik geen standaard belofte van mijn ouders…

Toen een zwanenjong zichzelf in de spiegel aankeek en een grijs donzig kuiken terugblikte Begon zij nieuwsgierig kleine barstjes in het glas te pikken Al snel ontstond er een kunstwerk van verfijnde breuklijntjes Bloemen van ijs ontsproten in het o zo tere glas Zij bleef met haar snavel pikken totdat haar spiegelbeeld langzaam transformeerde…

Die ballensport: verfijnd, gedistingeerd? Met fluistercommentaar en ge-old hooker Een scheids met handschoentjes in plaats van fluit complexe potjes in een groene hel Zo stortte onze Stefan zich op snooker en daagde dapper d’ allerbesten uit in ieder samenzijn huist een duel…

een wereld die opengaat pas wanneer wij elkaar geëigend hebben in kunnen lezen en schrijven samen zal het boek worden geopend met de hoofd en kleine letters van ons leven in een redelijk gelukkig bestaan nog missen wij de routine die ervaring doet stapelen naar een hogere intensiteit van subtiel beleven van wat met de meest verfijnde…

dat wensen zullen blijven Met ongenoegen schrijf ik het verlangen waar niemand ook maar iets aan kan doen het is altijd wel in mensen verborgen omdat zij immer wensen blijven houden Vaak genoeg lijkt het leven zich te beseffen dat er meer is dan het leven tot de dood het intens genieten, het creatieve voorspel het vervullen van de meest verfijnde…

Na alle strenge, scherpe aanduidingen toont de zanger ander gemoed, rein en groot, met verfijnde, bedekte zegeningen. De laatste woorden zijn genezend brood uit de klinkende mond, bemoedigingen voor de Heiland: "Red Jezus uit de goot!"…

Zo zit 'k eerst lijdzaam en maar vaag bewust een ganse middag voor mij uit te turen, En proef mijn luiheid, dat zij lang moog duren, Bij korte teugen met verfijnde lust. Maar als een trots man onder dwaze mensen, Zo ben ik dan in 't eind met mijn gedachten, Ik zie hen aan met koele, hoge blik.…

ogen door de verregende ramen De wind tekent striemen op de verweerde muur op dit steenkoude uur van waakzaamheid Je bent getekend door een christelijk stramien Dan kies je liever geen kruisiging aan een crucifix maar een martelgang door de dierenriem II Alpha Ook de geest is een daad ook het woord wordt tot stof Omega Wat verfijnd…

De berkenkruin deint lichtjes heen en weer, blaast zacht, wil zijn luchtig aanzien roemen als wachter van verfijnde, levende eer.…

Licht geel en verfijnd rood spelen samen in de warm sprekende, zacht wenkende gloed, die zelfbewust, maar bescheiden aandoet achter Olterterper Spijshuisramen. Blazende kou, winters duister omvamen het verstilde, doch graag bezochte landgoed, schenken sterk verlangen vol blij gemoed: weids gerecht, dat ieder mag betamen.…

wanneer 'het straks' nu zal zijn kan niemand zeker weten het einde is niet zonder pijn dat wordt het soms wel verweten 'het straks' is vast niet strak omlijnd niets lijkt bekend daarover wel spreekt men zachtjes en verfijnd 'men rust' - ik vind dát wel wat pover straks komen wij elkaar nog tegen daarboven, want je weet maar nooit…

Breda 's grote begraafplaats bloeit vol geuren van krachtig lover en verfijnde plant. Wil dit het denken aan vriend of verwant, reeds gegaan, maken tot verzacht treuren? Wilde bijen zoemen lustig, keuren bloemen, bovenal de aarden lavendelwand, waar de waterlelie rood en geel brandt: vijver vol libelles liefdesgebeuren.…

gekonfijte limoenreepjes zonder normen, in spirituele zelfrijzende vormen vanille-essence erg geconcentreerd, als goedbekende smaakstof, uiterlijk door besef verkregen bakt marmer cakejes authentiek ambachtelijk gesmolten, gekarameliseerd, favorieten zonder namen, laten glooiing van vanille aroma smelten en afkoelen, ijsroom met verfijnde…

Smakeloos werk én verfijnde kunstschat roepen zoekende gelovigen tezaam in winkels en kerken vol grote faam. 't Geweldige heeft een onaantastbaar "wat?" Mocht hier toch de verstilde stem klinken van de bouwvallige stal, nietig en oud, die vele eeuwen her reeds moest verzinken.…

Verfijnde waterdamp doordringt het fruit, hernieuwt klein leven tussen schil en pit, speelt vrij, bescheiden, voor genezend kruid. De sappige bollen hangen zwaar, toch loom, roepen opgewekt bemoedigend: "Vooruit, aanvaard de onvoorspelbare toekomstrit!"…

In een nis gevangen schalt het klaroen, verfijnde reukorgaan, snuit normaal luidt in met strepen vergeven snot lap van katoen. Luiden geluiden, zoals ze in een leuk fort niet misstaan. Strijken neer, onder gelijke pas voort, door pas poort.…

Stille schemer geeft hem lichte duizeling, laat woorden zweven: verfijnd dwarrelgoud, voelend als 's Heren en 's Heilands omhelzing.…