Netgedichten

netgedicht (nr. 74.776):

ZUYLEN

Breda 's grote begraafplaats bloeit vol geuren
van krachtig lover en verfijnde plant.
Wil dit het denken aan vriend of verwant,
reeds gegaan, maken tot verzacht treuren?

Wilde bijen zoemen lustig, keuren
bloemen, bovenal de aarden lavendelwand,
waar de waterlelie rood en geel brandt:
vijver vol libelles liefdesgebeuren.

Het alom kleine krioelende leven
geeft zang aan oude en jonge graven,
die verstilde geschiedenis omgeven.

Denken en doen kunnen door elkaar draven;
druk bestaan en rust mogen zich geven
aan de reis naar onbekende haven.