2239 resultaten.
de vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 375 maar helaas wanneer de bloemblaadjes
gaan verwelken en neer zullen
dalen op de koude grond
weet je het maar al te goed:
de vergankelijkheid zit je
'je korte leven lang'
op de hielen…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 332 ik heb dit jaar van
het versgemaaide gras
de geur nog maar
één keer opgesnoven
zeker,
de zon heeft het groen
wel degelijk verwend
en spattend nat
heb ik ook wel herkend
toen regenbuien
zonnestralen
van licht en warmte
wilden beroven
*
thans kleurt de hemel
anders blauw
en sloten lijken geulen
zelfs de wilg weigert zijn…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 389 Het is in de grond, het raakt er
het wortelt er aan de beginselen
de kus van de dood, de Maan
die geboorte gaf aan een levenloze woestenij
de Aarde, kringloop van pril geweld en liefde
op een stormen en een blussen
tot het over gaat, in een versleten seizoen
iets houdt er de adem in
op de zijlijn van een woestijn
het wervelt er in een navelstaren…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 [Haiku]
Langzaam verbloeiend
zeven lelies in een vaas
geschikt voor de dood.…
Vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 285 de vergankelijkheid wordt duidelijk zichtbaar
nu het ineens slecht met je gaat, eis je
ondanks alles toch een glas cola
als een engel met vleugels lig je tussen
de kussens van het te grote ziekenhuisbed
blijkt jouw wil sterker dan je lijf
dat moe is, happend naar adem
heb je je over te geven aan wat komen gaat
maar niet zonder slag of stoot…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 289 tussen wieg en graf
spelen dromen
in de golfslagen van dagen
vandaag in de nacht
heeft de hemel de aarde
tot stilte gemaand
de maankracht heeft haar gekust
in de helderheid van haar ziel
sterren braken los
glanszacht in serene stilheid
in de nerven van het nieuwe leven
waarin het verlangen zich schetst
uit de poriën van nieuwe fundamenten…
Vergankelijk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 ik proef vergankelijkheid
op zachte wangen
en lees verwarring
in jouw ogen
onbesproken
dit onderwerp
't zal toch niet vermeden zijn
stilletjes absorberen we het nieuws
ineens voel ik hoe
mijn stoel wankelt
niet dat er aan de poten
wordt gezaagd, of toch..
geduld
beoefenen is nu
de grootste uitdaging
de tijd tikt anders…
Vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 De sporen die we trokken in het zand
Waren steevast voorbestemd om weg te spoelen
Op de vloedlijn staan weer jongelui te joelen
Ze claimen onze plek daar op het strand
Ons zandkasteel met zijn robuuste toren
werd weggeblazen door een drieste golf
Zoals het schaap wordt gegeten door de wolf
Geen mens leeft eeuwenlang, is uitverkoren
Burchten…
VERGANKELIJKHEID
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 185 en dan valt zacht
de adem van de nacht
als een deken om je heen
terwijl je tracht
de splinters van je ziel
weer aan elkaar te lijmen
smacht elke vezel
in je vege lijf
naar een vleug erkentelijkheid
teken van herinnering
aan een ver vervlogen
en te vlug verdampt
roemrijk verleden
nog sta je triomfantelijk
kantelen
van je vervallen slot…
Vergankelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 evenals gisteren
liggen ze daar
onaangeraakt
naakt
heel zachtjes
dwarrelt er stof
overheen, al doet
dat niet vergeten
waar die sleutels
eens voor stonden
een vriendschap
die eindig bleek…
Alles is vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 296 Alles is vergankelijk
zo ook een gedicht
schijnt het zonnelicht
lang op het papier
dan verdwijnen de letters
één voor één
niemand weet waarheen
jij bent de woorden kwijt
en het gedicht is verleden tijd.…
Het vergankelijke...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 203 Stel geen vragen over duurzaamheid
daar het vergankelijke
zich nog maar eens
glorieus bewezen heeft.
Woorden worden dan als een
donker dreigend kleurpalet
dat een plagerig spel vormt van emoties
gegoten in een keurslijf van sterfelijkheid.
Uit het gebroken dood gaan
worden we weer heel geboren !…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 de vergankelijkheid van woorden
geschreven op het natte strand
liefdes fantasieën in mijn dromen
bij het ontwaken wreed verbrand
magische gedachten onbeschreven
plots uit mijn hoofd verdreven
ik verwacht ook de glorieuze dag
dat mijn weten ontwaken mag
in de liefdevolle lichtheid van het heelal
slechts een trilling in de ruimte bovenal…
Vergankelijkheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 96 Er staat een Conifeer in onze tuin
Uit zaad ontkiemd en groeiend zonder zorgen
Jaar in jaar uit, van d’ ochtend tot de morgen
Op fiere stam, geen centimeter schuin
Er staat een Conifeer in onze tuin
Ooit aangewaaid, een eigen plek verworven
In zwarte aarde, nooit door gif bedorven
Goed negen meter hoog van grond tot kruin
Er stond een Conifeer…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 200 ’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand
een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand.
Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand
Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant.
En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan
maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan
en…
Vergankelijkheid
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 188 Wie zal over een eeuw er nog om malen
Het leven trekt gewoon zijn eigen plan
Corona? Wie weet daar dan nog iets van
Dat kon je toch bij de Chinees afhalen
Covidius waer bestu bleven
Du coors die doot du liets mi tleven…
De verganklijkheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 939 Het boompje laat zijn blaadjes vallen,
Aan 't Einde van de zoete tijd,
Gedurig enige van allen,
Zo raakt hij ook het laatste kwijt.
Dat doet verhevene gedachten,
(Terwijl haar naaste daalt in 't graf)
Ook deze zelve gang verwachten,
Want Adams blaad'ren vallen af.
De Wereld kan haar lievelingen,
Die met haar herts genegenheid,
Wel…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 O werelds leven
niets zo wraakroepend de dood
mee met de baring…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 Vergankelijkheid spelt weer de herfst
en langzaam leer ik lezen,
van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld.
De zon viert nog, maar heel bedaard
verguldt ze de eikenbladeren.
Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:
dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.…
Bovenal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 825 vandaag was het een mooie dag
de zon scheen hevig
de vrouwen in het park
logen er evenmin om
bovenal
vroeg men mijn mening
ik had geen antwoord
maar dat viel niemand op
ik ben slechts verstrekker van
kost
inwoning
en nazaten…
WILDENBORCHS VOORJAAR
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 36 Sneeuwklokjes wiegen
zacht, nietig en bescheiden,
worden bemoedigd
door heersende narcissen.
Knipoogt dichter Staring nog?…
Vergankelijkheid ( Haiku )
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 456 Het gevallen blad
vertelt ons het verhaal van
Vergankelijkheid…
SENRYU/ Meedogenloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 264 het leven als feit:
sexueel overdraagbare
vergankelijkheid…
verandering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 103 vergankelijkheid
voortdurend verandering
stroom van het bestaan…
Spiegelbeeld
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 441 Vergankelijk broos
Waterlichte verbeelding
In rimpels weerkaatst…
broos geluk
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 85 Geluk is zo broos
kwetsbaar en vergankelijk
merelmoeder in tranen…
In herhaling vallen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 502 Als alles veranderlijk is
en vergankelijk in de tijd
Is in herhaling vallen
een onmogelijkheid…
Wintertroost.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 116 Perfecte vergankelijkheid.…
Tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 glinsterende pijn
druppels vergankelijkheid
rustend in een oog…
De Don
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 442 Een nazaat van een regentesk geslacht
En zelf bestuurlijk ook royaal ervaren
Mag nu het onderkoningschap gaan klaren
Al was de procedure wel verdacht
Hier rapt Piet Hein zich fietsend vast wat los
Voor eigentijds advies in Huis Ten Bosch…