Netgedichten

netgedicht (nr. 81.436):

Vergankelijkheid

Vergankelijkheid spelt weer de herfst
en langzaam leer ik lezen,
van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld.

De zon viert nog, maar heel bedaard
verguldt ze de eikenbladeren.
Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:

dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.
Oktoberlucht verzonken
nu naar de winter snelt.

Uit: ‘Herworteld leven’.

Schrijver: Adeleyd, 24 oktober 2023

rosa.olaerts

skynet.be

Geplaatst in de categorie: jaargetijden

herfst

eikenbladeren

weemoed

vertragen

4.0 met 1 stemmen

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Maxim
Datum:: 26 oktober 2023; Buitengewoon spijtig, Adeleyd...

Naam:: Adeleyd
Datum:: 24 oktober 2023; Hartelijk dank, Maxim, maar dit gedicht komt uit de bundel: "Herworteld leven" en kan ik nu niet meer veranderen.

Naam:: Maxim
Datum:: 24 oktober 2023; Met plezier gelezen, Rosa,
en met genoegen tot mij genomen.
Kleine hint mbt ritmiek:
ik zou in r.5 het lidwoord weglaten.
Laatste regel "nu zij naar de winter snelt"?

Geef je reactie op deze inzending: