Alle inzendingen over Vogel-vrij

nou vooruit dan maar ik haal je er wel even uit Hard pikte de vogel in allebei haar ogen fladderde jubelend zijn vrijheid tegemoet Nu zit zij droevig in haar eigen kooi te luisteren naar de vrije vogels die buiten zingen voor iedereen…

Grasland nog warm van de zomer jij pikt jouw zaden uit de oogst voor het vertrek van vertekende wolken neergestreken in een droom zwerm je rond die ene boom om het verhaal van de herfst te vertellen.…

de vrij vogelende voyeur kijkt met grote ogen vaak met mededogen naar lief van eigen keur liefst bij maneschijn verkleed als harlekijn opdat niemand ziet dat-ie z'n lief verliet ter gluur kiek en koekeloer twee gaatjes in courant spiedend heel pikant astrant vrije spreeuwkes in amour…

Ik wist, als ik jou toe zou laten je in mijn hart dreigde te verdwalen, wat heb ik aan zo'n gekooide vogel? Ga liever in de tuin, vlieg vrij en kom af en toe wat eten halen, ik zal elke keer genieten van je komst.…

Hoewel de herfst zijn in- trede heeft gedaan Was buitenzitten zeer aangenaam Vliegtuigstrepen tekenen het Luchtruim als teken van voorspoed Vliegen als een vogel, tussen de wolken net Als zij. Vrij zijn op jouw eigen vleugels Tussen de wolken Wilde jij. En jij wilde Steeds weer vrij zijn, dus jij vloog zo vaak jij kon.…

Fladderen als een vlinder steken als een bij vliegen als een vogel zo heerlijk vrij zwemmen als een vis niet gevangen, jammer die was mis wandelen met de hond in de buitenlucht lekker gezond zo kan je heel wat over dieren schrijven maar ik stop, want je kunt het ook overdrijven!…

Als mens je voor even vrij te kunnen wanen. Een droom krijgt vleugels zolang je die in je hart bewaart. Een vrije vogel even los van de grond Een prevelende bidvogel die uit verlangen de zwaartekracht voor even verslond. Los hoog hangend in aardse gezangen. Een menselijke idylle door de ruimte omvangen.…

“Carpe Diem” Ben soms geneigd de boel de boel te laten Gewoon als vrije vogel te leven bij de dag Zonder zorg over koetjes en kalfjes praten Te doen of ik moeiten van gisteren niet zag De dag van vandaag “Carpe Diem” vrij plukken Zwieren en zwaaien als herfstblad langs de straat Vrolijk en vrij zijn moet toch elk mens lukken En hopen dat…

Een vogel, vleugels gereed Om te vliegen in vrijheid Zoals de vogel al weet: De zwaartekracht raakt haar kwijt Op de rand van de grens tussen...…

lucht Daar is het vrij Om de vleugels uit te slaan Voor een vogelvlucht Zoals het leven.…

Mensen, die gekooide vogels zijn. In een gevangenis leef ik, waarin ik me veilig waan, met gedachten als cipiers. Een onbewuste kerker is het, waarin ik me ongelukkig voel. Een gevangenis waarin ik zoek, naar wie vrije mensen zijn. Naar wie ik werkelijk ben. Angstige mensen zijn wij allen. Angstig is bijna iedereen.…

Als ik in mijn kooitje zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelde mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

Als ik in mijn kooi zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla ik een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelde mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

Als ik in mijn kooitje zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla ik een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelden mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

ik fluister in de schelp van je oor op je gelaat verschijnt een glimlach met gulle hand strijk ik de verlangens open ik raak je verder tot in de geheime plooien verbreek de stilstand van je bloed nu zijn alle vogels vrij ligt de zomer open…

Vogel op de grond De plek waar hij niet wezen moet Hoort in de lucht te vliegen Zachtjes wiegen op de wind Nu ligt hij dood te zijn. Gevallen in de klauwen van een kat? Of was hij soms het vliegen zat?…

zag ik een vogel, vrij in de lucht, wist ik het zeker: ik vlucht! zeven jaar hier, veertig jaar daar, zeven jaar vrij, veertig in gevaar. vrijheid werd wachten – eindeloos wachten en wennen werd uitzichtloos. soms weer die vogel, hoog in het blauw, blauw werd steeds grijzer, langzaam aan grauw.…

Ginds, waar de vreemde bloemen prijken, Klinkt nu hun feestlied heinde en veer: De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer. Wij, aan dit logge stof gekluisterd, Benijden haast hun vrije vlucht.…

Gelukkig, zoals een vrij mens is. Zoals een lieve hond kan zijn, die kwispelen en likken wil. Die daarna blij durft zijn. Zo hecht verbonden. Zo vogel vrij.…

Hoor jij dan de vogels niet die luid hun lied'ren fluiten wind die speelt in 't harde riet opdat het zich zou buigen laat door 't zachte boomgeruis je woorden vrij verspreiden of luister naar het kind in jou zijn lach zal je bevrijden…

zo vlijt hij zijn wang aan haar zachtheid door nachten van stormend duister van bijna geen maan naar de wassende volle tot aan de dag waarop haar zon vrij spel speelt zij is de rust waarin hij zwerft hij is haar baken zo dragen zij vogels van tij naar tij zo stromen zij…

Ik droomde vannacht Over een vogel Hoog in de lucht Zo vrij en toch op de vlucht Niet lang daarna werd ik ruw wakker Jij stond daar Ruikend naar zuur Niet weer, niet op dit uur Toen begon het Je zou stoppen het zou over zijn Ik bepaal jou niks, klopt Ik zoek het wel uit, fijn Daar komt het dan Ik was niet snel genoeg weg Dan morgen…

Als een vogel door het leven, genieten van de vrijheid. Liefde word mij gegeven, tot onbepaalde tijd. En in mijn dromen is de zon aan het schijnen. Toch kan er een tijd komen waarin alles zal verdwijnen. Het is hier donker en koud. Ik kom nooit meer vrij door wat er is gelogen. Ik heb het leven toevertrouwd.…

vrij zijn als een vogel hoog in de lucht zweven over stranden in duikende vlucht opnieuw worden geboren in de zilte lucht omspan ik mijn aarde in krijsend gerucht vrijheid kent geen tijd van aarzeling voorbij ik voel het en beleef het en geef het aan jou voor ons allebei…

In mijn droom kan ik vliegen ben ik als een vogel zo vrij stuurloos dwaal ik in het rond waar naar toe heel even naar boven kijken hoe het met ze gaat samen spelen emoties delen luisteren naar hun stem mijn vleugels worden moe ik dwarrel naar beneden en glimlach tevreden.…

Er wonen vogels In mijn hoofd, Ontelbaar veel - Allemaal, een voor een, Gekooid achter tralies Van onnuttige gedachten En voorbije toekomstdromen - Hunkeren doe ik ernaar Ze los te laten en Ze vrij door het Luchtruim te laten vliegen Om mij op weg te helpen Naar mijn voorgoed Herwonnen vrijheid…

Het bos was dit jaar vroeg van de partij Eind maart stonden de bomen reeds te meien De sneeuwklok was met krokus aan het vrijen En vogels maakten al een hoop stampei Nu valt het blad, zo gaan gewoon die dingen Al bijna tijd om 'Autumn Leaves' te zingen.…

Wat vrij leven is voor mensen, wat lucht en ruimte voor de vogels is bestaat zich daarin vrij te wensen en wat de oceaan is voor iedere vis, vergaat in gesproken woorden, resoneert in stemmen die voorgoed gebroken zijn na al dat bloed dat is vergoten, smaakt de verworvenheid naar pijn, blijft de deksel op de beerput, of komt hij er vanaf, zonder…

de tuinen en daken schijnen sprookjesachtig wit kunnen je vertellen wie er zoal is langs geweest. het sneeuwtapijt laat sporen na een roodborstje en de kat ze kunnen het niet ontkennen dat ze er even waren... de kat lag nog te loeren het roodborstje zag ik wegvliegen een gebeuren, een verhaal spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…