Alle inzendingen over beeldend

Het bijbelse verhaal schetst de schepping der aarde als een gebeuren van slechts zes dagen waarna God een korte rust genoot mogen wij deze beeldende week als de ontluikende wereld zien de jonge mensheid leeft dan in de morgen van de zesde dag door zonnige vragende nevels daalt een pad van zilverblinkend steengruis langs bochtige hellingen…

ERGENS ver op die doffe watervlakte wiegen verkruimelde eierschaaltjes dringen trillend samen blank marmergruis schittert daartussen al dolend zien: fluitketelstoom suist het woeste ruige zwervershoofd binnen geeft zijn denken meer reikwijdte dan kunst- en schoonheidskenners weten BARBAARSHEID kent FIJNST BEELDEND BREIN.…

Zeer machtig lijkt de nietige sterveling; al wat hij kiekend, beeldend, etsend bedrijft is echter genade, die naar hem toe drijft.…

een beetje huilen dat juist zij die de lucht liefdevol zuiveren gedwongen worden haar te vervuilen dat beeld zo onwerkelijk maar waar laat mij niet meer los die kaalslag van het bos voor de houtversnipperaar * *dit beeld opgedaan in ons ‘Blauwe Bos’ van een paar jaar geleden schoot me weer te binnen na het lezen van het fraaie beeldende…

Ontluikende voorjaarspracht mag zich geven, fier, kunstzinnig beeldend of onbewust, aan ieders gedachten- en gevoelsrust: sterk maar ingetogen geloofsbeleven.…

Wanneer verdriet de tijd inhaalt herinneringen dagelijks opbloeien zullen dierbaren nooit vergeten worden zij gaan haast tastbaar groeien Wanneer dagen donker worden brandende kaarsjes voor de ramen staan vertellen verhalen bijna beeldend hoe het in 't leven ooit is gegaan Wanneer speciale dagen worden gevierd de ene belevenis de andere…

De bedreiging van de wereld De aarde, de zee, de lucht Ligt zo aan de oppervlakte Is zo aanraakbaar Zo voelbaar Denk aan de zo bedreigde insecten, De dieren aan de Noord- en Zuidpool, De bomen, de bossen, ons groen Dus ook de bedreiging voor de mens Voor mij, voor jou, voor ons allen Anneke Mieke Krediet, beeldend kunstenaar Heeft het…

verborgen woorden dansen achter mijn zinnen a-ritmisch als in een staat van sint vitus; beeldend, vervagend vuur, ongrijpbare vlam die niet verteert, maar omlijnt wat ik nog niet vatten kan - zou het dat ik misschien laten moet, mezelf in het beeld mag draaien, dansen buiten adem, geen lucht meer, maar niet opgebrand,…

Leven dat gedragen wordt Door draden gesponnen in Het spanningsveld van Licht en donker, Van aantrekken en afstoten, Van er totaal door omgeven zijn, Van opgaan in het licht, Of onder te gaan in het donker, Dunne grens van waarheid Die schuurt, een beetje wrang is, Maar wel raakt aan de werkelijkheid…

Mijn geheugen is een vergiet, Het is zo lek als een mandje Of je het nou Wil geloven of niet Altijd als ik het nodig heb Laat het me in de steek, Dan is het er gewoon niet - Als volgt heb ik mijn probleem Voorgoed opgelost: Een hoge hoed draag ik sinds kort, Onderverdeeld in ontelbare laatjes Met daarin mijn verleden In beelden…

Tot in het beeldend schrijven van de rollende golven in de dag en tot in het holst van elk gedicht, ben er letterlijk voor gezwicht, word er door bedolven, vergrijp mij aan de bladwijzer van het tanend licht, daarin is het beste nog niet geschreven, het ligt ergens verborgen in de taal.…

Ontroerd ontmoette ik haar blik zij bracht wie ik zo miste hier beeldend in herinnering zo liefdevol, als een vriendin ik zag in haar die donkere ogen lichten.…

langzaam kleur blauw schetst hij zichzelf neer zoals hij dat al tal van jaren doet het bevrijdt hem van zijn hartzeer en het geeft hem weer even moed met zijn hoofd enigszins opgeblazen geeft hij het werk zijn laatste hand kijkt in het rond naar de lege glazen twijfelt voor even aan zijn verstand maar al menig mens heeft hem geprezen als beeldend…

Haar oogleden zijn verfrommelde gordijnen die haar vensters onttrekken aan zijn beeldende blik Hij beziet de droge sloten die van haar neus naar haar mond lopen en wilde beken vormen als haar tranen willen stromen Op haar bovenlip het donzig bos dat bescherming biedt aan dunne twijgen gegroeid door de tijd en het overmatig roken…

heersen met richtlijn in mijn hart de wijzen verstandig gebogen heersten duizend jaren lang duizend tellen uitgescholden in fascinerende stromingen verwondering geeft pure schilderkunst open je ogen de routekaart van het leven, onze visuele cultuur als openbaring in schildersinkt duizend jaren drukken de onuitwisbare stempel op beeldende…

Morgen zal ik mij onderdompelen in de stroom van herinneringen meedeindend op de rust van beeldende gedachtengangen. Om als een kind mij te nestelen in de schoot van het leven, voedend in het eeuwige groeien.…

In een decor van een beeldend gezicht als een magistrale aftiteling, de omlijsting van een ultiem gedicht - altijd onvoltooid – een plotselinge verschijning vanachter de mascara van de wereld in een oogopslag.…

In sereniteit stromen tranen om het afscheid van verdriet vast-geankerd in het pijn lichaam geïnspireerd door beeldend verleden waarin gesproken woorden onbeduidende uitgebluste lege hulsels bleken..!…

me in z’n greep en wijst mij met zijn adem aan als ik de merktekens in de spiegels lees in dat blazoen word ik gerangschikt naar de archieven van het hart, verwachting op de schaduwloze getijden die ik naar hartenlust nog wil berijden, het visioen te vervullen als het levensnet zich sluit,in de erosie van herinneringen omgezet in beeldende…

Beeldende kunst in romantische sfeer een prachtig werk voor de toekomst vereeuwigd Kunst met een hoofdletter K. geschreven…

Ik leg mijn hand Op je, steen, En zie in jouw lijnen Mijn naam staan…

Dat de door schepping Gevormde steen indrukwekkender Is dan welke kunstuiting ooit ------------------------------------------------------------- Gedicht geschreven naar aanleiding van het door mij voltooien van de natuurstenen buste van onze labrador Caesar (1994-2009) Met broedergroet opgedragen aan vriend en collega Gert Sennema, beeldend…

Speel met de zon In je haren, Met het zand Tussen je vingers, Speel met de gedachten In je hoofd die woorden Worden, woorden om te horen, Regels om te zien, Verzen om te zingen - Speel met het mes Tussen je tanden, 't Is bittere ernst, Want in de verte Wacht de groeve Van een bij twee Die je in de aarde Verwelkomen…

Voortbrengsels van mijzelf Zijn het, de gedichten die Als botjes bekleed Zijn met vel - Uitsluitend mijn eigen vel, Waarvan teint, blos en Gevoeligheid helemaal Van mezelf zijn, zo hard Komen ze bij jou binnen, Omdat ze honderd procent Echt zijn, Zonder dat ik er ook maar Iets hoef bij te verzinnen…

Het kind pakt vol vertrouwen De hand van de man, de grijsaard Die zijn vader is, Of zijn opa, Dat maakt ook niet Zoveel uit, wat telt Is de onvoorwaardelijke liefde Van de mens wiens adem hij kent Als was het zijn eigen adem, Die net als hij een mens is Die Adam heet, een mens die door De adem geschapen is…

mijn lijfje langzaam warm en dan droomde ik van het vochtig keldertje, volgestouwd met schatten van warme melk en houten eierdopjes, van boterhammen met dikke lagen bruine suiker maar vooral droomde ik van het omhoogtillen, de sterke handen boven wind en alle wolken en nu ik, na al die jaren, haar schaduw teken, besef ik dat ze de eenzaamheid beeldend…

Wie ben jij en wat lig je daar raar Ben jij de bode in ons toneelstuk, de eenling die van gruwelen vertellen moet Ben jij een aangewezen gebieder, die onze realpolitiek van afstand komt herschikken Ben je misschien een ‘gevalletje van zuiver toeval’, een kindgod, een activistisch beeldend kunstwerk van siliconen en polyurethaan?…

Zolang zon, maan en sterren aan de hemelboog Hun banen trekken in vaste lijnen en vorm Dan houdt natuur zijn beeldend scheppend betoog Dat wat de mens nooit bereikt in een woordenstorm Waarom zou ik de vraag naar ’t waarom nog stellen Als ik met schrijven het doel niet kan vertellen.…

de schaduwloze getijden die ik naar hartenlust nog wil berijden om de visioenen te vermijden in de rimpels van water door de warmte van de huid ingebed , haar geur houdt me in haar greep en raakt mij met haar adem als ik de mildste woorden op mijn netvlies lees als het levensnet zich sluit, in de erosie van herinneringen, setting van beeldende…

Omdat mensen uitdrukkingen zijn, van zichtbare stoffen, scheppen we beeldend kunsten. Schrijven schrijvers fictie. Omdat we begrepen uitingen zijn, van onzichtbare energieën, maken we mooie muziek. Het is dus erg logisch, dat mensen liefdevol zijn. Een logische vraag blijft: Waarom niet?…