Alle inzendingen over eettafel OR stilte OR respect

(opgedragen aan…) al schrijf ik duizend gedichten, toch blijf jij achter tranen verdoken de pijn voedt eenzaam de gedachte dat het allang geen zin meer heeft mijn cocon een toevluchtsoord van radeloze denkwijzen lijkt en jij verder op de vlucht slaat richting eerder met soortgenoten vastgebonden aan de hemelboog tot we elkander…

Nieuwe baan Zijn ogen werden rood en vochtig van deze stoere sterke man toen hij het blije nieuws vertelde. Zijn twijfel had hem lang gebroken en zijn zelfvertrouwen was al jaren weggeglipt. Nu voelde hij zich gewaardeerd voor wie hij is. Tranen van geluk rolde over zijn wangen, tranen van blijdschap over zijn nieuwe…

Hoe jij luisterde in jou geen betuttelaar of excommunicatie jij sprak over kruis van verzoening door het bloed ik over solidair zijn in lijden en pijn door navolging op dezelfde reis sloegen we andere wegen in vonden herkenning in Zijn woorden van horen zeggen een zekerweter en de twijfelaar we sloegen bruggen…

dat vindt, zeg maar jij als U vindt, dat het gepaster is om jij te zeggen, maar hoe ga je in vredesnaam kinderen uitleggen dat jij, ineens U moet worden, ’t Zit ‘m niet in de woorden jij en U, nee, het zit hem in alles wat ernaast staat, dat is precies, waar het bij ’t jijen en jouwen niet over gaat, want respect…

Stilte op alle banken Aangedaan en een wat nu verder? Waren wij onze maatjes waard, ik denk het niet Party's, fun of gekscheren; we pasten. Gerrit ten grave gedragen Ergens begon wat te dagen. Zelfrespect gewoon een voorwaarde tot menswaardig leven Die andere in zijn/haar waarde laten, plicht.…

Lieve mensen: heb en houd respect voor elkaar. Slechthorend ©Dick Voogd, 25 06 2019…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Precies midden in de hoge kathedraal stond de reuzeneik straalde stille respect uit al z’n takken Geknield tussen beendikke wortels staarde ik sprakeloos omhoog maar zag niet eens de kruin bladeren vormden het dak de hemel was eikengroen God was boom geworden Niemand om me heen klom ik omhoog richting de stilte…

Laat de wereld die ene wereld van ons van ons allen zijn Laat het leven dat ene leven voor iedereen voor iedereen waardig zijn Laat elk mens ieder uniek mens zichzelf kunnen zichzelf kunnen zijn Laat er liefde aandacht en liefde tussen ons tussen ons allen zijn…

waar respect de adem is en zon de mensen koestert met zijn licht…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn blik dwaalt door de kamer, geniet van de warme sfeer, mijn ogen rusten op de eettafel, ik sla mijn ogen neer. Niet kijken naar die ene stoel, mijn hart vervuld van pijn, daar is de harde realiteit, jij zal er nooit meer zijn...…

Langs de uitgetreden duistre weg Bouwt, om de tuinen te versperren, De oude ruige beukenheg Haar zwarte wal tegen de sterren,- Het dorre hout ruist in de nacht Als een eindeloze klacht. Van onder kaal en afgetrapt, Vol puisten aan haar arme stammen, Is zij aan alle kant gekapt En wuift geen tak meer uit haar kammen,- Van buiten is…

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

Wij dragen gaarne een oranje bandje Om onze pols als teken van respect, Want in één oogopslag wordt dan ontdekt Wie er wil deugen in ons kikkerlandje. Dus wie geen lust heeft om dat ding te dragen Heeft geen respect en wordt verrot geslagen.…

Bij de avonturen van Tom Poes en heer Bommel geeft iets kleins en nietigs misschien beeldende geest aan de geschiedenis op Bommelsteins eettafel in gerieflijk hotel groot kasteel of schamel hutje staat ergens een korte kaars dik grillig en verschrompeld vol uitstulpend vet spreekt zonder vlam schept bezadigd afwachten rustig…

Met een bank, televisie en eettafel. Gelukkig met oneindig materialisme.…

vroeger met het grote mes schilde ik de lagen in hoog tempo weg had altijd haast om tot de kern te geraken geheimen zichtbaar te maken tegenwoordig laat ik stilte overwegen snijd voorzichtig de partjes zoals zij ooit zijn geregen al doende deel ik het mysterie van dichtbij in bewondering komt haar magie tot mij met respect geopend…

waar wij in kleur het leven in balans houden ontstijgen gouden momenten onverwacht het bestaan als zwart en wit bij gelegenheden samengaan straalt soms de gloed van een stukje hemel ons tegemoet tussen diepe stilte en overdonderend applaus bloeit de saamhorigheid in wederzijds respect en trouw zij zijn niet weg maar aangelicht door…

schoonheid te scheppen gerust te stellen respect te hebben rust te betrachten zoals liefde aandacht is en de kunst van het wachten…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Curieus is 't toch dat de natuur Al wat de mensen hier bederven Met hare vriendelijke verven Wel weer terecht brengt - op den duur! Een paviljoentje, of andre taart - Een klerenmagazijn bijvoorbeeld - Is nog maar niet voorgoed veroordeeld, Maar wordt juist mettertijd wat waard. Ja zelfs een standbeeld in ons land - Iets op zichzelf betreurenswaardigs…

Wie is het die de zwarte voren In golvend goud verandren doet, Wie mesten en wie maaien 't koren, Wie is het die de wereld voedt -? Dat zijn de paarden en de ploegers, Dat zijn de zweters en de zwoegers, Dat zijn de zaaiers van het zaad - Dat is de daad! Wie graaft de glinsterende kolen, Wie schept het schitterende zout, Wie haalt uit diepe…

Wat is 't nog dat mijn hart behoeft? Wat is dit wonderlijk verdriet - Ik voel mij doof en diep bedroefd, En zit en zie - en weet het niet. Wat is het dat mij zwijgen doet, Hoe is mijn ganse lichaam stom - Is 't leven slecht - is 't leven goed - Of niet - of wel - waarom - waarom? Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie Dat ik verloor of dat…

Wij zoeken 't ver:- Ik zoek het zuiver schone beeld, Dat kan verzoenen met dit leven: De vreemde vlinder die daar speelt Draagt 't op haar vleugelen geschreven - Doch als 'k mijn handen om haar sluit Wis ik die tere tekens uit! "Gij volgt vergeefs wat immer vliedt En houdt de schone schijn voor 't wezen, Door eigen onrust…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…