Alle inzendingen over gerucht

Belgique, c'est triste splitsing land een gerucht 't is echte een dwaze klucht Partijen, waar ben je toch mee bezig?!!…

In steen dacht ik me als wij stonden stijf in elkaar gestapeld alles paste precies en jij vroeg hoe het ging of het geen pijn meer deed in de diepste gewrichten van bestaan hoe je eens kwam en alles nam ziel, geest, lichaam en in de vlam van licht het zelf niet herkende me nam omdat ik er toevallig was We leefden van geruchten en eenmaal…

wijl één enkel vlinder honing tracht te puren uit een roze rode begoocheling bloeiende munt me aanmaant de blaadjes te plukken vooraleer ze wegkwijnen onder de grond mijn berk zich met gezichtsverlies bezig is aan te kleden in herfstig geel talrijke geruchten uit de notenboom verloren raken in het hoge droge gras speel ik helemaal…

En dan blijkt dat er ineens geruchten zijn dat op 1 maart de complimentendag is aangebroken maar geen mens, weet wat?…

Reikend naar de toppen van de bomen, verlang ik naar jou, als mens Ik bewonder een bos van regenbogen, dromend van een ademend woud, waar stilte zingt in elk gerucht en dauwdruppels fluisteren in de morgenlucht. Eén ontwakende, verborgen dag, in mijn hand een heel klein roosje, een wens in een heel klein bloemendoosje.…

ik adem jouw zucht die waait als een wind door bomen in het bos ze gaan hun weg als een vliedend gerucht en landen stilaan op het zachte groene mos in mijn frêle gedachten ik hou ze even vast maar laat ook weer los zo gaat het vaak met bevrijdende krachten wat rest in jou blijkt de zielestempel die bouwt na iedere zucht, minitieus…

de wind aarzelt wanneer ik woorden schrijf in de kille schaduw van de winter ik haast me door het gebladerte schraap zinnen van stugge takken voor deze zich overgeven aan het troosteloze gerucht van gewillige, grijze wolken vanuit de aarde verkondigen ze het sterven terwijl de nacht wordt meegesleept in de herberg van mijn angsten…

Normaliter had ik nu gezucht onder een vreemsoortig gerucht van wat ze hoe dan ook had gedaan edoch toeval heeft anders gewild Ik liep er overdag tegen aan mijn Tante Jet in Nieuwegein die instemmend omhoog getild hoog in de lucht werd genomen door een zesvoetig fenomeen In één oogopslag bleek meteen sprake van een oude Alexandrijn…

Zwevend zonder een gerucht spiedt hij naar een grondsignaal. De vleugelpunten trillen zacht bewogen door de warme wind, waardoor hij draagkracht vindt voor het volvoeren van de jacht. Plots duikt hij, stil, poten gestrekt als een baksteen naar de grond. Een veldmuisje weet zich verloren. Het lijden wordt niet lang gerekt.…

Gewoon een and're kant op gaan, meer zijn dan een gerucht. Omhoog de zeven hem'len in, de wereld zien van boven. En zwierend, zwaaiend, zwevend, haar vrijheid kunnen loven. De zee, zij wilde lichter zijn, om simpel weg te zien. Niet aards duivels diepe dalen, maar haar toppen en misschien, de grenzen weg te halen.…

Nepnieuws Woorden vliegen op geruchten doen de ronde het regent leugens. Tik tak De tijd maakt sprongen het is later dan je denkt schenk nog maar eens in. Wisselend getij Geluid van water verder dan de horizon gebroken golven. Cirkelspel In zekere zin is elk eind een nieuw begin het werk is nooit af.…

Roddels en geruchten? Verboden en/of afgedreven vruchten? Alles, ik zeg het nog 's alles wat men zegt is afval, zinkend nog, verdwijnend in het kielzog van een kwijnend leven: en steeds opnieuw verlengd gegeven, nooit genoeg verstopt en makk'lijk weer te vinden; nimmer weg te snijden, ook niet af te binden.…

vrije vechters van voorheen door handen in cultuur gebracht schutten nog verweekt hun vrucht doch kruid schiet op uit gaten en kieren groent gelaten tussen steen in vervuilde lucht met ondergrondse levenskracht zo gaan er de geruchten spaart zich zaad voor later als het land van schraalheid kwijnt waar getild gewas verdwijnt in doorgekweekte…

ik kwam van daar en ging naar hier nee niet voor de lol niet voor mijn plezier maar het was de chaos waar ik voor moest vluchten echt hier ziet men lang niet alles slechts de oppervlakkige geruchten zoals je ook niet alles van iemands gezicht kunt lezen wat er zich afspeelt in de diepste diepte van iemands wezen zijn wij daarom ook…

Misschien drink ik morgen Riesling of schenk ik verse gemberthee, al is de kans eerder gering dat ik toch niet spring zonder gerucht dan en zonder geschreeuw, net als die dode vos toen ben ik bedolven onder sneeuw.…

Ik kots de vuiligheid uit mijn lijf, zwarte nevel nestelt zich in mijn poriën, grauwe geruchten wentelen zich in het slijk Ik kruip in mijn eigen blinde vlek, weg van alle kleur, blind voor een gebed Ik krimp en vervaag, word leeg en stil en verdwijn In de diepste geluiden van mijn ziel breekt mijn geloven, Ik kan niet meer zien…

ik heb stilte gezien zij kwamen mij begroeten uit hoeken waar zelden geluid is geweest voor een klein intiemfeest zag een gerucht naast een zucht van verlichting wat galm bij echo fluisters met elkaar acteren altijd raar een heerlijke ontmoeting die geen opzien deed baren samen genoten werd onder het nuttigen van luchtige…

Ik zag een wolkje wezens waaien, een spreeuwenvolkje in de vlucht complexe haltervormen draaien met opgewonden schel gerucht. Het was een levendig spektakel. Wat orkestreerde deze dans? -Een ketting zonder zwakke schakel, ineengevlochten vogelkrans. Wie was de leider -ieder leidde. Wie waren volgers -om de beurt?…

Zij hoorden het erf, het gerucht van de hond, het donker gestamp van onrustige paarden. Lagen zij naakt, het dek weggeschopt, speelde hij tot zij duizelig werd en heel zacht? Of lagen zij in hun schaamte te zweten, enkel ontbloot van geslacht tot geslacht? Kwam ik uit liefde? Of door een godsdienst bedacht?…

Hier neergestreken in een hevig licht en nodeloos alert voor elk gerucht of staande in een wankel evenwicht de dorst verdrinkend na de laatste vlucht.…

Geen enkel ver gerucht en komt tot mij gedreven; De bomen van de dreven en lozen zelfs geen zucht. Geen late muggenvlucht zie 'k vóór mijn ogen zweven; De nacht heeft saamgeweven zo innig, aarde en lucht. Mijn hart dat 'k waande dood Door 's werelds drukte omgeven Voel 'k nu geweldig gaan!…

De CIA begon met een toe-eigening Van de Oekraïne waarvoor gewerfd Werd met omkoperij en geruchten Hun strategie bestond uit verzwijging Van feiten waardoor de waarheid sterft En vluchtelingen doet verzuchten…

het zijn de vogels op hun vlucht zij ondergaan hoe klein ze zijn boven kale vlakten hels venijn adem stokt veelvuldig in een zucht bomen op schavot is geen gerucht natuurverkrachting is hun pijn de bijl hakt scherp in levend brein er kleurt geen hoop als enig teken het is vergrijst in doodse deken smorend dreinen spoken in het vuur de…

De geruchten over uitverkochte vis in het dorp spoorden ons aan. Laat schaarsheid mensen hard lopen? We zeggen van niet, we lopen harder. Nog gretiger grijpen we de vis.…

Geef me vleugels om te liegen geef me vinnen om te vliegen geef me woorden om in rond te zwemmen en vaste leidsels om mijn fantasie te temmen geef me al omvattend water bij het doorklieven van de lucht en ook ik zal me bedienen van gesnater weerspreek daarmee elk vals gerucht en een ieder zal toch zeggen later hierom was hij immers…

Hier voel ik me thuis waar weide na een beek abrupt overgaat in boom en struik Het land ademt grondmist uit een bonte specht tikt en roept de rupsen op, luistert aandachtig kopje scheef naar elk gerucht in het rotte, diepe hout Eens was er een populier op de oever van een plas waarin later bij de eerste dooi een jongen tien jaar oud verzoop…

Zoals Coenraedt van Meerenburgh in zijn snelsonnet van vandaag heeft uiteengezet schijnt het gerucht te gaan dat onze huidige minister van Onderwijs - naar verluidt - het een en ander recht te zetten heeft, alvorens de klokkenluidersbrigade actie onderneemt... _______________________________ BEROEPSDEFORMATIE Beroepsdeformatorisch las ik net…

Het kamerlid Singh Varna is niet ziek: Er wordt gefluisterd dat zij ons bedondert; Iets wat mij op zichzelf niet zo verwondert, Zo'n leugen past wel in de politiek. Want iedere bestuurder met problemen Pleegt kerngezond toch ziek verlof te nemen.…

We slapen in verschillende kamers Jij wil de deur dichtsmakken Met geweld de geruchten voeden Burengehakkel. Jij verlost me nooit Van de smalende vrienden die het waarom willen weten. We rijgen de valse starten aaneen tot een aarzelende ren naar de waakvlam in de gaswolk.…

Wie heeft de klok geluid, wachter in ’t heidekruid, woei door de najaarslucht, zingend gerucht? Fluistren de blaren nog, - zeg het mij, zeg het toch, woei hier muziek voorbij, eindeloos vrij? Zong hier een steen tot ons, diep uit het klokkenbrons, heb ik het goed gehoord, klonk hier een woord?…