Alle inzendingen over geur herinnering

droog kaalt lucht alle kleuren heldert herfst zijn geuren van het laatste oogstgenot in warme zonneschijn komt de herinnering aan zomer even vluchtig terug de rust is tijdelijk want onder het tapijt van bladeren zit lente groeiend te vergaderen omdat winter nog ontbreekt…

het zout op je gezicht te proeven die bitterheid vervaagt de wind in je haar te voelen die wolken opjaagt naar de nacht als onze hoofden op een kussen rusten in de zon en zorgen veilig slapen vergeten we dat de morgen komt bewaren de geur van de zee als herinnering dat ik weer zing voor jou…

vind mij in de wolken zoek mij in de zon gevleugeld of gevlinderd uitgevlogen of in cocon plant mij in de aarde ruik de geuren van een bloem hoor mij tjilpen als een vogel als een honingbij vol gezoem verwar mij niet met leegte herinner hoe het ooit was vier dagelijks het leven stamp in iedere plas…

deze avond is fictief bestaat alleen in neergedaalde geuren ijl en onbespreekbaar, met een deksel dat sluit achter glas hierover werden geen vragen gesteld onbekend blijft het geweten dat herinnering doet herstellen jij en waar je nooit was alleen het onaanraakbare met handen en voeten…

En de geur van gras... weet je nog, mijn lieve Mark.. mijn liefste Mark. Nooit hielden we op samen te wandelen op de dijk, langs de Waalkade, in bossen en steden. We waren verwonderd om het leven op aarde: ons niet gegund.…

zijn naam licht en broos koesterende omarming zijn leven aangeraakt en kil staat op een kier hoe veel ziet hij in het donker wie blijft achter in de leegte wie bevrijdt de gekooide nacht draagt het licht op handen hij balanceert op een gebroken toverdraad zijn lichaam in de sneeuw…

opnieuw valt er sneeuw mijn hoofd lijkt doorzichtig als glas alles is zo helder en toch denk ik aan niks herinneringen wat zijn dat eigenlijk zijn ze echt? als alles wit is vallen de verschillen weg…

Geuren, kleuren, een paar woorden is al wat bleef, de rest verdween, God weet waarheen. Soms komt wat is vergeten, in een dagdroom voorbij, of glinstert in de verte vaag bekend, tot mijn brein in het schijnsel van een moment, plots verlicht zich in een herinnering herkent.…

jullie liggen op mijn keukentafel naast een paar citroenen in het schaarse zonlicht herinner me jullie geur in het aardappelhok en niet te vergeten de aardappelboer die net weg of er was de kolenboer oh ja, aardappels ook de schillenboer en de melkboer en de groenteboer die allemaal langs kwamen,gek genoeg herinner ik me niet meer…

weer gaan haar dromenlanden voor mij open waar bloeit het kruid van de herinnering door haar zachte geuren omdropen weet ik nauwelijks hoe de tijd verging.…

Ik herinner me de bloeiende citrusbomen, de vrolijke zwermen van gouden bijen. Ik ruik nog steeds de geur van de rode bloemen op de wilde cactus. Ik houd van de Sierra Bermeja, maar ik aarzel er naar toe te gaan zonder jou.…

Als de geur van de seringen, de tuin doet ruiken zoet en fijn, komen bij mij de herinneringen, aan ons eerste samenzijn. En vaak denk ik met spijt, hoe ik onze liefde liet verbleken, door teveel te vaak te weinig tijd, tot haar liefde was geweken. Nu zit ik hier met teveel tijd, en denk aan haar in stilte en eenzaamheid.…

Lood In mijn hoofd En In mijn hart Het slijt niet De tranen Van het gemis Stromen Elke dag Weer een stukje Verder weg Van jou Ongewild Ik wil niet dat je Vervaagt Jouw geur, Jouw stem Wil ik niet kwijt Ik koester Ze slechts In herinneringen Ik laat je niet los, Nu nog niet...…

Soms klimt haar geur heel rustig in de kamer dan denk ik - vreemd genoeg - nu wil ik dat wezen zijn of die herinnering maar er gebeurt weer niets alleen in mijn dromen glijd ik langs je lichaam als een slang in het duister dronken - stoned en giftig kan ik bijna breken want ik wil zo graag voor iemand engel zijn niet langer smachten…

heb de vrucht van geluk wel gezien maar haar verder gemeden de vormen gevoeld ik mocht er helaas geen aandacht aan besteden ze kleurde gewoon in herinnering haar dromen gaf warmere tonen kon haar geur niet geloven was lente maar dan het onderste boven heb de vrucht van geluk in jou gezien kunnen we die delen misschien…

'waar denk je aan' ergens op de vloedlijn tussen waken en vergeten een moederstem die gebiedt, 'kom niet te laat voor 't eten' een geur, een kleur flarden uit losse herinnering een vloeibaar moment binnen omrankte muren van een doodstil ding stil, de klok is verjaard een doof beeld dat mij aanstaart…

De deur je staat ervoor voor 'n gesloten of voor 'n open deur Je snuift de geur op van moeders zondagse maaltijd al zaterdag bereid Moeder neemt de tijd de spijs te bereiden en vader zorgt voor drank Met dank komen de herinneringen die zingen als 'ons kinderkoor' Bij het staan voor een deur nu -voor altijd- gesloten.…

klinken woorden weer in gedroomde zinnen Opgewonden snuif ik de geuren die me weer liefdevol omringen Nooit vergeet ik meer dat gevoel van blijde herinneringen…

Je probeert me te vergeten terwijl wij beiden weten dat een geluid een geur een moment maken kan dat je gedachten niet te controleren zijn ik voel je vaak nog steeds merk dat je aan me denkt herinneringen in je opkomen je probeert dat te verdringen onze band is onvergankelijk niet afhankelijk van of we elkaar zien en…

Volle herfstkleuren zachte bladeren specifieke geuren als eindnoten van ‘parfum klassiek’ -geheim gehouden toontechniek- in een boom gekerfde liefdes datum pril geluk eerste Franse tongtechniek het park waar zachte paden gemengde kleuren van bladeren leiden naar herinnering en neo-romantiek.…

het liefste koester ik de liefde niet de herinnering eraan en evenmin het sluimerend gemis als was er zon achter de wolken niet het verdriet dat onverwachts mijn hart bezeert, nee dat niet meer ik baad mij in de lach van hem die zich ook warmen laat door mij drinkt van mijn lippen als zijn wijn paart aan mijn geur zijn adem laat vertroetelen…

Waar herinneringen een echo krijgen en wachten niets vraagt wat je niet kunt verliezen in de cocon van een gedroomde eenzaam verlangen en een geboorte die geen afscheid vraagt. Want de tijd is geen boodschap maar slechts een dankbare geur van elke belofte.…

Vaag drijft door de open deur De bleke avondwind Een bitter kille geur - Alsof de herfst begint. Vaag, als een vallend blad, Daalt door mijn lege geest Herinnering aan wat Wel eenmaal is geweest. 't Is of mijn hart verstomt En of ik stil verga, 't Is of de herfst al komt - Hij komt weldra - weldra!…

het huis telt de stappen en kraakt in zijn trappen op het slaan van de deur zit de tijdloze sleur het interieur heeft de geur van verleden een bank droomt gerieflijke plooien in liefde ontdooien gordijnen zijn zwaar van het lichten der jaren de muren bekrast en belast met herinnering thuis is vertrokken het huis…

het huis telt de stappen kraakt zijn trappen in het slaan van de deur zit de tijdloze sleur het interieur heeft de geur van verleden de tafel is oud een bank droomt gerieflijke plooien gordijnen zijn zwaar van het lichten der jaren de muren bekrast en belast met herinnering thuis is vertrokken het huis staat te koop…

Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles gaat vervagen en alle lagen van tijdsbeleving, herinnering en pijn verdwenen zullen zijn. Helemaal niks.…

wat hebben we samen veel bergen en dalen gelopen door sneeuwstormen en smerig weer zo goed ook als bij stralende zon we maakten grapjes en we lachten deelden onze gedachten of niet we vochten met en scholden elkaar tot wij in elkaars armen thuis kwamen we joegen de stuipen op elkaars lijf lachten en haalden herinneringen op tot met onze…

Wat wetenschappers al niet kunnen vinden! Van rotte eieren heeft men ontdekt: die stank leidt tot een onverwachts effect, het is in staat om mannen op te winden. Wordt dit ècht voor Viagra een rivaal? Welnee, ik vind het maar een slap verhaal.…

aan de geur van jouw seringen…

een geheime tuin verlangen van menig sterveling bloemen, vijvers, fonteinen lichtgevleugelde, kleurige vlinders gezang van nieuwe vogelsoorten zoete geuren, als nooit geroken zonnestralen, een zachte streling flora, fauna onbeschreven tuin ik wens te verdwalen pijnlijke herinneringen vergeten er bestaat geen verleden alleen het nu!…