14779 resultaten.
Slechts een stap!
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 75 verguld en
ingelijst verscheiden partners
met haar vrienden, de kinderen
gepositioneerd in tere souvenirs
het zeer tekent zich af in stille
hoeken en op plekken waar
niemand meer komen mag
afleiding bestaat alleen maar
in haar dromen, als zij in een
laatste dagelijkse activiteit het
hoofd heeft neergevlijd, zij is
slechts een stap…
Stap voorwaarts?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 292 elkaar, maar
niet terug, ik moet je bekennen
dat we nog steeds niet in elkaar
herkennen van acceptatie, wat
ons scheidt in diversiteit
onder het gewelf van de wolkenboog
door te gaan, ontbreekt mij de moed
de mantel van meerwaarde te verkennen
in een tijdloze loyaliteit, waar
ik je altijd in heb ontmoet in
een voorwaartse stap…
BOLLEKEBOLLEKE!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 Altijd te voet op stap,
naar Compostella,
is dat niet onwijs?
Waarom blijft hij niet thuis,
Bollekebolleke,
als hij geen geld genoeg
heeft voor de reis?…
voor de rest van mijn leven
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 589 Het is een grote stap voor mij te nemen
maar ik wil je bij me in me leven en als
het even kan de rest van mijn leven…
Vloer op drift
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 124 de draden van mijn fantasie
wandel ik tegen de rede in
naar mijn kinderlijke ziel
elke belemmering zinkt weg
alle angsten verdrinken
onder mijn op drift geslagen vloer
van verstand.…
Vernietigingsdrang
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 428 Groots in nietigheid
Schrijf, blijf
Geniet dat moment
Meer krijg je niet
Erkenning duurt
Slechts een seconde
Herkenning, pretentie
In zoet verzuurd
Strijdend voor geluk
Ik loop stuk.…
grot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 272 uit water en steen
rijzen witte pilaren
op zoek naar de lucht…
Hoe zoet is 't tussen broederen twee te wandelen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.238 Hoe zoet is 't tussen broederen twee
te wandelen, te wandelen,
bemint men van de twee de een,
de een gelijk de andere;
bemint men ze alle twee, en zij,
beminnen ze ook malkanderen
gebroederlijk; 't is zoet erbij
te wandelen, te wandelen.…
groot groeien
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 253 stap voor stap
groeien ze groot.
van dag tot dag
vloeit het één in het ander.
wordt eigen domein
verkend en afgebakend.
van moeders pappot
alleen op een kot.
's zondags met lief
even aanlopen
met een berenhonger voor tien.
dagelijkse
herinneringen bijkleuren
en straks weer terug
naar de stad.…
Nog zo klein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 686 Lief kind zo klein en zo vol liefde
op deze wereld nog niet zo lang
uit liefde geboren
je bent nog van niets en niemand bang
Zo onschuldig en vol liefde
toevertrouwd aan je mam en pap
voortaan mag je bij ons zijn
tot je gaat stap voor stap
Zo teder en vol liefde
eens zal je zijn een grote vent
we gaan van je genieten
en wordt je dagelijks…
Wandeling?
netgedicht
3.0 met 163 stemmen 16.424 Wandelend door de nacht
kwam ik een dame tegen
een parel zo schitterend
verlegen herkende ik haar
Lady van de liefde schoonheid
troostend in schimmige nacht
nam ze mijn te grote hand
en ik
vertelde haar met zachte vingers
‘iets harder door verlaten nacht‘
mijn angsten teleurstelling onmacht
‘ik dreig een kluizenaar te worden
de harde…
Atoomstroom
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 292 "Stap over naar waar wij mee adverteren
Het is ontzettend schoon qua CO2
Je wint er, met geluk, een scooter mee
En helpt het ecologisch tij te keren"
Atoomstroom ja of nee, u zegt het maar
Het blijft toch in de kern een groot gevaar…
naschok
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 richting
soms stap je terug
soms stap je verder
terwijl dat lijf zich probeert aan te passen
het heeft er nog geen zin in
elke stap is veel te ver
je blijft staan en je denkt
je stapt en je denkt
moe, verloren, maatje kwijt
de bel gaat en je opent een deur
dat is al verder
het gaat langzaam
maar je haalt het wel binnenkort
twee stappen…
Bergwandeling in Kirgizië
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.021 Van beneden uit de vallei
nemen we mee uit een beek
drie witte steentjes
voor op de top van de berg
een oeroud ritueel
dat zo persoonlijk wordt
wij hechten ons aan
spreken toe het vertrouwd
warm wordend gewicht
dat we achterlaten op de top
met veel wijze woorden
en spijt in het hart
We dalen lichter bezwaard af
er wordt op ons gewacht…
Wandeling
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 472 ze wandelt
in zijn schaduw
op het ritme
van zijn stap
vergezichten genieten
zwijgend mee…
een rondje om
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 3.187 loop even mee
een rondje om
door zwijgende
straten
ik ben dan stil
als ik met jou
bij mezelf kom
jij kan praten…
wandelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 653 voor mij rolt het pad
trekt strepen door het land
de horizon verandert
met elke stap maar
komt nooit dichterbij
panorama's rijgen zich aaneen
glijden als kralen van 'n rozenkrans
door mijn hand tot
ik alleen nog luister naar wat
geen stem nodig heeft…
Collage
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 We liepen langs een sloot
met veel omgevallen takken
van wilg, kornoelje.
Katjes, bloesems botten uit
Ik probeerde op de naam
te komen van een kruid
at van het blad,
kwam er niet uit
De zon scheen
door een open plek
in het wolkendek
In de horizon lagen roze strepen
Een kaarsrechte smalle sloot
kruiste ‘t weiland
‘k Had geen mobiel…
Nachtwandeling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 673 We lopen luistertuinen door
de nacht kijkt stiekem toe
achter donkere wolken
fluisteren sterren geheimen in ons oor.
Plasjes water, regengeklater
onze voeten als kleine boten in zee
een streperig gordijn van druppelwoorden
hand in hand de stroming mee.
Van klinkers naar gras naar grazige weiden
droombomen dansen en draaien voorbij
zweefwezens…
De wandeling
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 Een slechte bui drijft mijn bewuste binnen, schildert de
wereld grauw, negatief gevoel omwolkt herinneringen,
destabiliseert mijn leven, ik zoek afleiding en wandel de
binnenstad in, de oude stad waar niets verandert trek ik
aan als ‘n warme jas, ze is helende pleister op kwellende
littekens; ik herdenk Kees P op de binnenplaats van het
Burgerweeshuis…
La morte-saison 3 In het vondelpark
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 349 het regent in het Vondelpark
letters vallen met bakken uit de hemel
zou hij, de dode dichter
alsnog zijn oude schrift
over mij uitstrooien
en strofen weer doen zijn
als de aarde is
stof en nu even verwaterd
plassen vangen
zwaardere woorden op
het helpt zijn taal te verdunnen
naar hedendaagse herkenning
vlak, dun, licht of schreeuwerig…
Hand in hand
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 315 We wandelen hand in hand
over deze eindeloze ijzige stilte
totdat we het koud krijgen en
onze schaduw achter nalopen
naar ons warme huis…
wandeling
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 313 wind zwerft
door de stilte, door de dorst
naar een eerlijk inzicht
bomen wuiven, zeggen
even gedag tegen de lijster
in de lucht
het water bouwt een eilandje
aan de oeverkant, luistert tussen het riet
naar de avond die zo graag zingen wil
ik word schaduw, een maan
onder alle manen
een hond blaft de verte toe
in grote dromen
daartussen…
Ezelsporen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 259 Ik laat me gedwee voortbewegen
over akkers, velden, paden.
Mijn zintuigen verkillen in de wind
het is lente, maar de zon
laat zich niet verraden.
Stuur ik mijn gedachten
of word ik bestuurd?
Ik zoek mijn weg door ezelsporen
en als we stoppen, luistert de stilte stiekem mee.
Wie kan mij zien, kan mij horen?
Ik ben er niet,
heb onderweg…
een russisch drama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 pjotr trekt als alle dagen
de laatste tijd zijn beste
kleren aan en gaat de heuvel
af de toendra door het westen
roept de zon heeft het gehoord
pjotr haast zich voort hij moet
voor het donker terug hij kan
niet zonder licht maar eerst
moet pjotr doen wat pjotr doet
onder of achter de kist
de aarde of een oven in
lichter dan lucht of…
Over wandelen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 166 Moet je eens proberen
Wandelend te recreëren!
Goed voor lijf en leden
Je bloeddruk naar beneden
Het zal je enthousiasmeren.
Wat, …. lopen?
Wadlopen.…
Wandeling in het park
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 251 bladeren
dwalen in het rond
vinden uiteindelijk
een plekje
op de reeds bedekte grond
onder warm gekleurde
bladeren
schuilt een egel, die geduldig wacht
tot de winter komt
het bankje,
waar zich dagelijks de oude man
bevond
is beklad en verlaten
het bankje
wat wezenlijk voor hem bestond
natte haren, zwarte poten
een koude ondergrond
zo wandelen…
plaats vergaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 64 ik liep in de fuik van laat avondlicht en
hield je hand vast
ontleedde een bloem, zag om naar
waar we net nog liepen
met zo weinig geluid, alsof niemand
wist wie wij waren
zonder wetenschap van uitdrukkelijk
achterblijven
zowel bomen, bladeren als vuilnisbak
bestonden rond dezelfde tijd
een vogel floot nog even als teder besluit…
Wandelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 Een paar dagen wandelen op een godvergeten plek,
altijd weer dezelfde.
Geen wifi, geen internet.
De wereld dendert verder
en alles staat stil.
Of toch niet. Wat een mens niet ziet
in de gehaaste blindheid van elke dag,
is het bescheiden leven van dieren en planten.
Bescheiden, maar daarom niet minder wreed.…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 182 Wandelen met jou is het einde
weer naar het begin brengen
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
tijdens een regenachtige zomerdag
ratio in een oase van rust
gedachten in een zomers verlangen
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen
en zandkastelen…