inloggen

Alle inzendingen over hut

121 resultaten.

Sorteren op:

Het putje van Heiloo.

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.448
En nergens huis of hut! Daar staat hij, leunende op zijn staf, En ziet vergeefs in 't rond,... Daar knielt hij neer, en bidt zijn Heer, Daar opent zich de grond. Daar vloeit een zilverklare bron, Die alle nood verdrijft, Waar Willebrord zijn dank bij stort, En die gezegend blijft.…

Voortschrijdende Kerst

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 452
Ergens in het winterse duister der ruige Lage Landen warmt een knapperend houtvuur de gerieflijke aarden hut van een gezellige stoere Germaan hoopvol kijkt het hele gezin naar de kleine spar die trots glimt in het kleine vertrek waar licht kringelt en schaduw danst de frisse groene takken beloven voorspoed en vruchtbaarheid voor het…
Han Messie6 december 2015Lees meer…

Het dorpje.

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.625
Hoe vreedzaam ligt dat dorpje Daar aan de voet des heuvels, Met al zijn boerderijen, Zijn kleine lage hutten. En bruine rieten daken, Met groen bemoste vakken, Zijn peer- en appelboomgaards, Zijn brede lindenbomen, Die wandelpad en hutten Omschaduwen en koelen!…

O Konakry

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.929
De negers bleven werkeloos; Zij zaten voor hun lage hutten Of lagen in gevallen loof Door de doelloze dag te dutten. Stierf alles dan de warmtedood? Ik ging alleen door brede lanen; Als rouwfloers door de eeuwen groot Hing daar de schaduw der platanen.…

Noodweer

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 155
Het comfort in hun hut was heel groot: een tweepersoonsbed en een eenpersoonsstoel. Het bruidje zat bij hem op schoot. Het was voor de twee een voorbeeldige echt. De zitplaats beviel hun zeer wel. Hij heeft in die stoel bij herhaling gezegd: 'Ik vind je een laptopmodel!'…
Aubrey20 januari 2011Lees meer…

Laatste Kwartier

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 85
Geheimen blijven hen bespaard Onder tulband of nón lá Maar vrouwen op mijn grote vaart Ontmoet ik in kaftangewaad Of minder, in de bioscopen Nachtclubs, vreemde biotopen Filippijnse musici Ambassador Hotel Wang Li Voluptueuze Venus vamps Uit Vladiwostok, Vienna Garden Hostesses Palais Café In westers decadent Shanghai Maar in een hut…

in jaren vergaard

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 77
ik woon in mijn hut weliswaar van hout in vergaand stadium onthecht en op een enkel cruciaal punt gestut in de zomer warm en winter koud doch ik ben omgeven door engelen. ze laten mij met rust of laten mij bengelen aan de rand van mijn eigen woud.…

Offer der liefde.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 614
Een stille hut op 't eenzaam land, Vrij van gewoel en slommer; Een kleine moestuin met een beek, Beschaauwd van milde lommer; Een lieve schrijfcel, en een kas Met boeken, weinig mensen, Was al wat ik, als 't grootst geluk, Op Aard, van God kon wensen: Die keus lag in mijn kinderhart, Zij groeide met mijn jaren, Ik kreeg ze in …

kind in afrika ....

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 932
Ach kind , je bent zo arm jouw hoop is al verloren want jij werd verderop in een povere hut geboren Je houdt je handen op om wat kleingeld te ontvangen Even lichten je ogen op zie ik een vaag verlangen.…

- Aan het eind van het alledaagse -

hartenkreet
3.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 553
elke dag.. is het einde dagelijkse routine, ondermijnen, waarheid te confronteren, voelde de rand van het geweten Slik en moeras, hart van lemen hutten zo dik en sompig, gaf feest aan armen die leven wilden en begeren de onuitsprekelijke schuld.…

KLOKKENKLANK

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.092
'k Ben als een die, 't land ontweken, weerkeert ongekend ter streke en vóór geen vriendenhuis of hut 't stof van zijne voeten schudt. Liefde, vriendschap... zij verdorden... Dorp, ik ben u vreemd geworden; maar uw verre klokkenklank roert me diep, mijn leven lang.…

DE VOGELS.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 652
Hoe vrolijk klonken eens hun zangen Door hutten en paleizen heen! Ginds, waar de vreemde bloemen prijken, Klinkt nu hun feestlied heinde en veer: De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer. Wij, aan dit logge stof gekluisterd, Benijden haast hun vrije vlucht.…

Psalm 61

poëzie
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 4.440
Heer, ik zal in rust en vrede, Mijn woonstede, Houden in Dijn hut altoos. Ende mijne toevlucht nemen Tot der schermen Dijner vleugels, schadeloos. Want Du hebst toch mijne reden En gebeden, O God, gunstig aangehoord, En dergenen erf gegeven, Die daar leven, In Dijn vreze, naar Dijn woord.…

BALTISCH GOUD

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 419
Ik draag het op aan tenor Lucas van der Hut met zijn mooie kleurrijke vestje!…

OP HET TONEELSPEL

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 730
Men lacht, men weent er, en men roemt er op zijn staat, Men toont er woede en drift, en jaloezie en haat, Gemengd met deugd en liefde en trouw en brave zeden, De troon‚ het huis, de hut, met hun toevalligheden, De mens van oost en west, van zuiden en van noord, Door vrede vergenoegd of door de krijg verstoord.…

Quo vadis, Rutte?

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 115
"Aan bakboord zijn nog lege hutten, dump daar maar je ideaal." "Hou jij het roer, vrind Diederik, kies 't ruime sop, ga recht door zee, wijk niet van koers, die bepaal ik en maak van Zorg geen pijndossier!..." Hiermee zette Mark de toon. Samsom kreeg de wind van voren, ving bij achterban veel hoon voor het meedoen in de toren.…

Rusalka, een Baltische sage

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 242
Op de veerboot uit Talinn, in hut nummer dertien vree ik met Rusalka, dominant maar feminien. En nooit had ik lekkerder gevaren dan over de Baltische baren, bereden door Russalka met de gouden haren. Storm geselde de golven tot woeste waterwolven terwijl ik onder Rusalka haar lichaam werd bedolven.…

poëtisch Leeuwarden

netgedicht
5.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 864
gestaan maar om niets te missen was er ook drift in de vaart der volkeren het oude en nieuwe nauw verweven samengesmolten in muffige magazijnen waar de oude garde steeds kauwt op ijzer en de nieuwe lichting op plastic nb gedicht staat in deze bundel een route door de binnenstad van Leeuwarden Werd afgelopen vrjdag door stadsdichter Arjan Hut…
Klaes2 december 2006Lees meer…

Knight Damiaan

netgedicht
2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 991
Voor welke hut u stond of staat stommen en kreupelen liet spreken moed troostend zaaide met vrolijke preken klonk jaren en vele weken; “niets versmaadt, niets versmaadt.”…

Het zingen van de slaaf.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 394
Uit de hut des negers rezen Aan d' Ohio-stroom bij nacht Liedren als Jehova prezen, Toen Hem Isrel offers bracht; En mijn voet gleed trager voort Door het statig sluimrend oord.…

GEBED TE WAALWIJK

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.848
Op Uwe zachte trede ga, Dat hij met hemelse genâ In onze hut mag gloren. Een beetje ruimte, en wat licht, En op mijn arme mans gezicht een weinigje van blijheid, Dat op zijn arbeid zegen zij, - O, zoete Jezus, zeg er bij Het loon; - en wat meer vrijheid.…

De maan

poëzie
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.376
Gij, die in 't loof verscholen hutten Mij ginds in halve schaduw toont, Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld Bij stille vergenoeging woont.…

Een sprookje

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 179
In ’t dennenbos daar woonde bij een put vrouw Jansje in een scheefgezakte hut te samen met haar ouwe kater Piet in arremoe, maar klagen deed ze niet. Ook woonde er in ‘t bos een goede fee -de elfjes noemden haar ons Tante Gré- zij was met Jansjes eenzaamheid begaan, en ging daarom een keertje bij haar aan.…

Economy cruise

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.126
Daar lag de stakker, maar hij stond versteld: weer in z'n hut terecht! De man ontwaakte op de grond. De kakkerlakken waren echt.…
Aubrey27 januari 2004Lees meer…

Psalm 120

poëzie
4.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 7.001
Och hoe verdriet het my in't herte, Wat is my dit een bitter smerte, Dat ick hier dol' in Mesechs hutten, End' onder Kedar my moet schutten! 6. Ach ick onsalich: my is banghe, Dat ick hier woonen moet soo langhe, By lieden die stuer ende wreet, Vred' ende vrientschap hebben leedt. 7.…

Heimwee.

poëzie
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.212
Dan trekt het mij zo sterk en zoet Naar 't vroeg verlaten huis; Dan zie ik, achter berg en bos, Een dal voor storm beschut; Daar tooit de lente in schoner dos De vaderlijke hut.…

Lente 2022

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 105
We liepen, maakten foto's soms kwamen in een hut, bekeken 't water troebel. Slingerende steigers leidden naar een strand waar klifjes door de storm ('k vertelde over 't Zoutpad) Alleen wij hier.…

het kind in het woud

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 153
Dit kan niet zijn weet zij, want is dit niet de heilige witte olifant, die enkel ronddwaalt in nachtelijke vuren wanneer de jagers moe en dronken zijn en zwijgend staren in de vlammen terwijl de vrouwen wachten in hun hutten. En toch: oog in oog peilt hij haar zijn blik weerspiegelt diepe nacht en eeuwig dolen.…

AAN DE BEURS VAN AMSTERDAM

poëzie
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.890
Daar nu de zuil ’t gewelfsel stut, Dook eertijds, in zijn rieten hut De visser, die met list van fuiken De gauwste Amstelvis bedroog Daar Koopliên, onder uwe boog, Nu zon, nu regenbui ontduiken. Mistrouw dan vrij uw Koopfortuin. Carthago leit bestulpt met puin, En waar is Tyrus? waar de muren Van Sidon, en zijn koopmansstraat?…

Het Duister

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 132
doel; en de donkere ijzige aarde Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht; De morgen kwam en ging - en bracht geen dag, En de mensen, uit angst om verlaten te worden, Vergaten hun passies en alle harten verkoelden En baden om de terugkeer van het licht: En zij leefden van vuurhaarden - en de tronen, De paleizen van gekroonde koningen - de hutten…
Meer laden...