121 resultaten.
Het putje van Heiloo.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.448 En nergens huis of hut!
Daar staat hij, leunende op zijn staf,
En ziet vergeefs in 't rond,...
Daar knielt hij neer, en bidt zijn Heer,
Daar opent zich de grond.
Daar vloeit een zilverklare bron,
Die alle nood verdrijft,
Waar Willebrord zijn dank bij stort,
En die gezegend blijft.…
Voortschrijdende Kerst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 452 Ergens in het winterse duister
der ruige Lage Landen
warmt een knapperend houtvuur
de gerieflijke aarden hut
van een gezellige stoere Germaan
hoopvol kijkt het hele gezin
naar de kleine spar die trots glimt
in het kleine vertrek
waar licht kringelt en schaduw danst
de frisse groene takken
beloven voorspoed en vruchtbaarheid
voor het…
Het dorpje.
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.625 Hoe vreedzaam ligt dat dorpje
Daar aan de voet des heuvels,
Met al zijn boerderijen,
Zijn kleine lage hutten.
En bruine rieten daken,
Met groen bemoste vakken,
Zijn peer- en appelboomgaards,
Zijn brede lindenbomen,
Die wandelpad en hutten
Omschaduwen en koelen!…
O Konakry
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.929 De negers bleven werkeloos;
Zij zaten voor hun lage hutten
Of lagen in gevallen loof
Door de doelloze dag te dutten.
Stierf alles dan de warmtedood?
Ik ging alleen door brede lanen;
Als rouwfloers door de eeuwen groot
Hing daar de schaduw der platanen.…
Noodweer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 Het comfort in hun hut was heel groot:
een tweepersoonsbed en een eenpersoonsstoel.
Het bruidje zat bij hem op schoot.
Het was voor de twee een voorbeeldige echt.
De zitplaats beviel hun zeer wel.
Hij heeft in die stoel bij herhaling gezegd:
'Ik vind je een laptopmodel!'…
Laatste Kwartier
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 85 Geheimen blijven hen bespaard
Onder tulband of nón lá
Maar vrouwen op mijn grote vaart
Ontmoet ik in kaftangewaad
Of minder, in de bioscopen
Nachtclubs, vreemde biotopen
Filippijnse musici
Ambassador Hotel Wang Li
Voluptueuze Venus vamps
Uit Vladiwostok, Vienna Garden Hostesses Palais Café
In westers decadent Shanghai
Maar in een hut…
in jaren vergaard
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 77 ik woon in mijn hut
weliswaar van hout
in vergaand stadium onthecht
en op een enkel cruciaal punt gestut
in de zomer warm en winter koud
doch ik ben omgeven door engelen.
ze laten mij met rust of laten mij bengelen
aan de rand van mijn eigen woud.…
Offer der liefde.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 614 Een stille hut op 't eenzaam land,
Vrij van gewoel en slommer;
Een kleine moestuin met een beek,
Beschaauwd van milde lommer;
Een lieve schrijfcel, en een kas
Met boeken, weinig mensen,
Was al wat ik, als 't grootst geluk,
Op Aard, van God kon wensen:
Die keus lag in mijn kinderhart,
Zij groeide met mijn jaren,
Ik kreeg ze in …
kind in afrika ....
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 932 Ach kind , je bent zo arm
jouw hoop is al verloren
want jij werd verderop
in een povere hut geboren
Je houdt je handen op
om wat kleingeld te ontvangen
Even lichten je ogen op
zie ik een vaag verlangen.…
- Aan het eind van het alledaagse -
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 553 elke dag.. is het einde
dagelijkse routine, ondermijnen,
waarheid te confronteren,
voelde de rand van het geweten
Slik en moeras, hart van lemen hutten
zo dik en sompig,
gaf feest aan armen
die leven wilden en begeren
de onuitsprekelijke schuld.…
KLOKKENKLANK
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.092 'k Ben als een die, 't land ontweken,
weerkeert ongekend ter streke en
vóór geen vriendenhuis of hut
't stof van zijne voeten schudt.
Liefde, vriendschap... zij verdorden...
Dorp, ik ben u vreemd geworden;
maar uw verre klokkenklank
roert me diep, mijn leven lang.…
DE VOGELS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 652 Hoe vrolijk klonken eens hun zangen
Door hutten en paleizen heen!
Ginds, waar de vreemde bloemen prijken,
Klinkt nu hun feestlied heinde en veer:
De winter doet de vogels wijken,
De lente brengt de vogels weer.
Wij, aan dit logge stof gekluisterd,
Benijden haast hun vrije vlucht.…
Psalm 61
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.440 Heer, ik zal in rust en vrede,
Mijn woonstede,
Houden in Dijn hut altoos.
Ende mijne toevlucht nemen
Tot der schermen
Dijner vleugels, schadeloos.
Want Du hebst toch mijne reden
En gebeden,
O God, gunstig aangehoord,
En dergenen erf gegeven,
Die daar leven,
In Dijn vreze, naar Dijn woord.…
BALTISCH GOUD
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 419 Ik draag het op aan tenor Lucas van der Hut met zijn mooie kleurrijke vestje!…
OP HET TONEELSPEL
poëzie
4.0 met 4 stemmen 730 Men lacht, men weent er, en men roemt er op zijn staat,
Men toont er woede en drift, en jaloezie en haat,
Gemengd met deugd en liefde en trouw en brave zeden,
De troon‚ het huis, de hut, met hun toevalligheden,
De mens van oost en west, van zuiden en van noord,
Door vrede vergenoegd of door de krijg verstoord.…
Quo vadis, Rutte?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 115 "Aan bakboord zijn nog lege hutten,
dump daar maar je ideaal."
"Hou jij het roer, vrind Diederik,
kies 't ruime sop, ga recht door zee,
wijk niet van koers, die bepaal ik
en maak van Zorg geen pijndossier!..."
Hiermee zette Mark de toon.
Samsom kreeg de wind van voren,
ving bij achterban veel hoon
voor het meedoen in de toren.…
Rusalka, een Baltische sage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 242 Op de veerboot uit Talinn,
in hut nummer dertien
vree ik met Rusalka,
dominant maar feminien.
En nooit had ik lekkerder gevaren
dan over de Baltische baren,
bereden door Russalka
met de gouden haren.
Storm geselde de golven
tot woeste waterwolven
terwijl ik onder Rusalka
haar lichaam werd bedolven.…
poëtisch Leeuwarden
netgedicht
5.0 met 17 stemmen 864 gestaan
maar om niets te missen
was er ook drift in
de vaart der volkeren
het oude en nieuwe nauw verweven
samengesmolten in muffige magazijnen
waar de oude garde steeds kauwt op ijzer
en de nieuwe lichting op plastic
nb gedicht staat in deze bundel een route door de binnenstad van Leeuwarden
Werd afgelopen vrjdag door stadsdichter Arjan Hut…
Knight Damiaan
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 991 Voor welke hut u stond of staat
stommen en kreupelen liet spreken
moed troostend zaaide met vrolijke preken
klonk jaren en vele weken; “niets versmaadt,
niets versmaadt.”…
Het zingen van de slaaf.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 394 Uit de hut des negers rezen
Aan d' Ohio-stroom bij nacht
Liedren als Jehova prezen,
Toen Hem Isrel offers bracht;
En mijn voet gleed trager voort
Door het statig sluimrend oord.…
GEBED TE WAALWIJK
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.848 Op Uwe zachte trede ga,
Dat hij met hemelse genâ
In onze hut mag gloren.
Een beetje ruimte, en wat licht,
En op mijn arme mans gezicht
een weinigje van blijheid,
Dat op zijn arbeid zegen zij, -
O, zoete Jezus, zeg er bij
Het loon; - en wat meer vrijheid.…
De maan
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.376 Gij, die in 't loof verscholen hutten
Mij ginds in halve schaduw toont,
Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld
Bij stille vergenoeging woont.…
Een sprookje
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 179 In ’t dennenbos daar woonde bij een put
vrouw Jansje in een scheefgezakte hut
te samen met haar ouwe kater Piet
in arremoe, maar klagen deed ze niet.
Ook woonde er in ‘t bos een goede fee
-de elfjes noemden haar ons Tante Gré-
zij was met Jansjes eenzaamheid begaan,
en ging daarom een keertje bij haar aan.…
Economy cruise
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.126 Daar lag de stakker, maar hij stond
versteld: weer in z'n hut terecht!
De man ontwaakte op de grond.
De kakkerlakken waren echt.…
Psalm 120
poëzie
4.0 met 39 stemmen 7.001 Och hoe verdriet het my in't herte,
Wat is my dit een bitter smerte,
Dat ick hier dol' in Mesechs hutten,
End' onder Kedar my moet schutten!
6.
Ach ick onsalich: my is banghe,
Dat ick hier woonen moet soo langhe,
By lieden die stuer ende wreet,
Vred' ende vrientschap hebben leedt.
7.…
Heimwee.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.212 Dan trekt het mij zo sterk en zoet
Naar 't vroeg verlaten huis;
Dan zie ik, achter berg en bos,
Een dal voor storm beschut;
Daar tooit de lente in schoner dos
De vaderlijke hut.…
Lente 2022
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 We liepen, maakten foto's soms
kwamen in een hut,
bekeken 't water troebel.
Slingerende steigers leidden naar een strand waar klifjes door de storm
('k vertelde over 't Zoutpad)
Alleen wij hier.…
het kind in het woud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 Dit kan niet zijn weet zij, want is dit niet
de heilige witte olifant,
die enkel ronddwaalt
in nachtelijke vuren
wanneer de jagers moe en dronken zijn
en zwijgend staren in de vlammen
terwijl de vrouwen wachten in hun hutten.
En toch: oog in oog peilt hij haar
zijn blik weerspiegelt
diepe nacht en eeuwig dolen.…
AAN DE BEURS VAN AMSTERDAM
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.890 Daar nu de zuil ’t gewelfsel stut,
Dook eertijds, in zijn rieten hut
De visser, die met list van fuiken
De gauwste Amstelvis bedroog
Daar Koopliên, onder uwe boog,
Nu zon, nu regenbui ontduiken.
Mistrouw dan vrij uw Koopfortuin.
Carthago leit bestulpt met puin,
En waar is Tyrus? waar de muren
Van Sidon, en zijn koopmansstraat?…
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 doel; en de donkere ijzige aarde
Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht;
De morgen kwam en ging - en bracht geen dag,
En de mensen, uit angst om verlaten te worden,
Vergaten hun passies en alle harten verkoelden
En baden om de terugkeer van het licht:
En zij leefden van vuurhaarden - en de tronen,
De paleizen van gekroonde koningen - de hutten…