Alle inzendingen over klankbord OR woorden OR stilten

Tussen twee woorden even een glimlach, zomaar. Tussen twee zinnen even een streling, zomaar. Tussen twee verzen even wat stilte, zomaar.…

Achter de eerste stilte aarzelend begint het woord, zwevende als de wind in het herfsten, - o, het vlagen der verrukkingen, het martelend klagen om wat eèns werd bemind!…

Jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit Als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit Daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit.…

Sprekende stilte woorden worden gedribbeld een gedicht als doel…

nog hingen woorden in de lucht ontdaan van samenhang licht ontwijkend als op de vlucht toen schaduw kwam ze waren vervlogen uit de zoete samenzang van liefelijke zinnen die langzaam vloeiden uit intense emoties heel diep van binnen toch bracht stilte de kilheid voorbij jouw liefde voor mij…

Het is bijna de droomstilte die je woordgebarend hebt gebracht met dat tasten van dageraad de vroege dauw, een lenteochtend het is al bijna die avond en dat afscheid in de kou hoor de diepe adem in jouw woord fluisteren de maanschemer scheel flinterdun door de emoties een schat in jouw sterke handen die woorden stileren als niet te…

Mijn woorden zweven stil door de lucht Onzichtbaar en geruisloos Enkel zichtbaar als ik ze voordraag Mijn woorden zijn op reis En tot ze uit het zicht verdwenen zijn Zul je ze blijven horen.…

als het gesproken woord niet meer wordt gehoord als de schrijver om zijn mening wordt vermoord dan verliest de wereld haar luister en wordt alles duister…

Je vraagt me stilte, maar hoe kan ik je die geven als woorden nodig zijn om neen te zeggen, om weer te weten hoe we niets bezitten, enkel maar de rentmeesters zijn die de wacht betrekken? Hoe kan ik stilte dragen, koesteren, als steeds opnieuw de drukte komt en ’t moeten draven van hier naar daar, vergaderen en plannen?…

Het woord is vleesgeworden en het klinkt levend in den lijve van een heilig wonder: mijn zonen zijn geboren en de koning drinkt.…

IK HOOR DE STILTE UIT EN ONDERVRAAG HET BLANCO BLAD ER IS DAN GEEN GELUID EN WOORDEN BEN IK ZAT !…

Zwijg , zei ik terwijl ik driftig op zoek was naar zijn gelaten woorden ik had ze ergens op stapel gezet om niet te vergeten geloof maar dat ik het ze naar mijn zin zal maken maar nu, nu lig ik overhoop hij schopt de herrie in mijn hoofd treffend hoe de stilte valt schrik niet, roept hij mij nog na ik vang en bewaar zijn kalmte…

laat de stilte maar even niet alles heeft woorden niet alles is te omschrijven te verklaren, te rijmen laat het maar helend zijn als zodanig beklijven want als de woorden zouden komen als niet meer te houden stortvloed zal geen kabbelend beekje meer beeldvormend veilig zijn dus laat de woorden maar even anders verbleek je de kunst…

Laat woorden Nooit een stilte kraken die de liefde breken…

Na alle woorden zie ik jou in stilte weer en ik zwijg voortaan.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

je ogen spreken woorden in de stilte van ons samenzijn helder en mooi lees ik de woorden uit jouw hart je ogen spreken woorden die me raken en die maken dat de stilte verdwijnt…

duizenden kleuren wiegen om aandacht vragen je hand in zachte koestering stelen rankheid in een klankbord van groen bloeien van leven naar dood met de vrucht in hun schoot het zijn jouw ogen die hen hebben gekozen de vraag om samen te gaan is hun bestaan bloemen houden van mensen maar zijn helaas afhankelijk van hun grillige wensen…

Wanneer hij één is met zijn klankbord is er alleen maar melodie, trillen de kamer en de planten Daarna kan mijn lijf weer andere dingen doen zoals wandelen, koken en zingen en vooral lachen.…

Woorden kunnen troosten, zalven, zegenen winters oproepen, zomers, het doen regenen of sneeuwen, stormen verwekken, stilte. Woorden kunnen stilte scheppen, stilte kan woorden baren. Taal en teken, alles en niets verklaren.…

stilte blijft hangen het zwijgen gehoord woorden die kwetsen gefluister in troost alles zegt iets verdriet vaak alles tranen door woorden in stilte gehoord…

stilstaan stilt mij mijn woorden in de stilte van mijn hart zwijgen mijn ziel stil stil is alles wat ik ben…

Geen woorden Opzoek naar woorden Neem de stilte en geniet…

ik voelde de weerspannigheid van witte verf zij wilde niet in een keer stralend dekken kon de verhalen van de muur niet zomaar afsluiten door een nieuw onbezoedeld klankbord als blikvanger te openen ik zag hoe emoties donkerden na eerst drogend lichten hoorde spanning in de lucht door schaduwen van partijen heb alles…

Vervilte hamers liggen stil in verroeste slotakkoorden dood samenspel in de paskwil waartoe aanslagen behoorden op alle zenders die ik zap dwars door klankbord van gekeuvel zoek ik de stok onder de klep van mijn dichtgeklapte vleugel spreek tot mij in alle tonen van onze pure partituur waar je zingt daar zal ik wonen en spelen tot het…

soms bloeien gebaren in stilte open soms slorpt stilte gebaren op soms onderstrepen gebaren stilte soms doet stilte woorden op slot…

Ik ben het woord en zoek de woorden die bij me willen horen in de zin die ik wil horen als de stilte mijn woorden weer teruggeeft.…

De stilte fluistert woorden gegoten in kristal De stilte breekt de kleuren van iedere dag die komen zal. De stilte vraagt een antwoord op vragen die vergeten zijn. De stilte draagt ons schuldgevoel De stilte doet zo’n pijn!…

Al die innigheid in beider blik ontloken, op het rijke klankbord van verlangen, rijpt een bonzend hart onafgebroken in haar schoot, kwetsbaar maar onbevangen. “ De ritmische creatie van schoonheid vertolkt in woorden heet poëzie” W.Shakespeare…

Stilte is een heel mooi woord, Maar nog mooier als je niets hoort……