Alle inzendingen over knisperende

Samen in de keuken Voor het raam Fluisteren wij elkaars naam Met slechts onze onderbroek aan Bakken wij een eitje Het raam is beslagen Door onze warme adem Buiten razen windvlagen Op het schoolbord een hart Door jou getekend met krijt We raken elkaar voortdurend aan Het eitje is klaar Hongerig vallen we aan Het eten vergetend Vuur dat knisperend…

er huilt iets op de gang treden kraken gisteren geritsel achter het behang in hoeken hoor ik knisperen ik ben niet bang en sluit mijn ogen, wat hoorbaar is moet stilte gaan beloven want ze wonen hier allang ik ken mijn vrienden al een tijd soms zijn ze stil daarboven af en toe komt haat en nijd is er weer ruzie uitgebroken dan schreeuwt…

Ik schoof popelend aan Een wachtrij tot op de markt en verder Want op deze beurs Beloven ze de eeuwige glimlach Kant en klaar als geschenk verpakt Een gekruld lint Een motief van vergulde stippen Je hebt alleen wat grof geld nodig Knisperend in de handpalm Of een kredietkaart die soepel Langs het rode oog glijdt Ik had mijn rekening geplunderd…

Knisperend kraken zolen ik plet de slakken dood die groene onderkruipels moeten subiet vermorzeld. Het adellijk loof kaalgevreten door het vunzig ongedierte van horden rups en bladluis in walgelijk wuft gewemel. De tengels kringelen omhoog als bloedbestorven slagaderen snakkend naar het uitspansel van onbedoezeld zuurstofrijk.…

Knisperend spreken de splinters van tintelend geluk waar de glinsters na rijp beraad wit zijn aangeslagen verkiest de woeste adem van het leven geen stil zijn maar kan het de gekoesterde hoop goed verbloemen. Laat hoop maar voor zichzelf spreken en zwijgen, In alles wat er versplinterend toe doet in het leven.…

Knisperend spreken de splinters van tintelend geluk, waar de glinsters na rijp beraad wit zijn aangeslagen verkiest de woeste adem van het leven geen stil bestaan maar kan het de gekoesterde hoop goed verbloemen. Laat hoop maar voor zichzelf spreken en zwijgen, in alles wat er toe doet.…

Een wandelsteiger slingert als een houten slang langs knisperend riet en over drassig waarin kikkers kwaken. Bomen buigen zwijgend voor zoveel schoonheid en het licht besluit te stralen over het gehele dal.…

voor je verjaardag koop ik 42 rozen ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water en dan laat ik ze drinken en verwelken later nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er- van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er te lezen blad…

nog net geen trillende horizon maar wel zomers de verre mêlee van hooikleuren met wilde bloemen en knisperend gras in de verte klept de abdijklok zijn twaalf uurtje wereld neemt rust na een vroeg begin waarvan het fris nog in de donkergroene schaduwen hangt generaties oude bomen zien de mieren naar buiten komen met koningin…

Ondernemen met Liefde voor Feuille, monnaie De Reporter zag de schat aan waarde Op de beurs verliefd als zij beiden waren Van het vergaren Dalen en pieken Creditcard van plastieken Chips knisperen plat op zak Platzak en toch vermogend Zou hun laatste portefeuille zijn Crashte echter de beurs op het plein De munten rolden om en om Geen…

de klokken tikten de koffiezet tikte de planken op de bovenverdieping kraakten de boog van de keukenkraan keek me aan wees naar de vloer en nog dieper onder de grond ik hoorde het steunen van de aarde wellend duwend naar boven druppel na druppel traag vloeibaar lood persend met het zuigend gemurmel van bolvormig worden ik hoorde het roest knisperen…

Voor het haardvuur snort de poes In gedachten 't geluid van knisperend hout Op de achtergrond geroezemoes Obers draven met lekkernijen zoet en zout Het is iets wat vertroosting geeft In sombere tijden van lijden Zoals een wiegelied als men van angst beeft Of aan zichzelf verkwijnt van linkse of rechtse zijde De oudere kwetsbare maar speciaal…

Drie ringen en een aktetas glimmen mijn neus voorbij nee hij is niet egoïstisch, werkt voor zijn nageslacht Het golvenspel ja nee de lift stijgt toch knisperig geknars de fluwelen lounge staat net hard genoeg Onderweg ruitenwasser dienaar van hun op maat gemaakte uitzicht het glas blinkt feller van beneden Ze zitten zo hoog dat de…

In de hete zomer van 2019 smolt veel, zoals ijs op een knisperende hoorn voor een deel daarnaast vele gedachten die spontaan welden aansluitende dagen die voor de hittegolf telden. De kinderen en de vele oude van dagen ze smolten zonder om clementie te vragen.…

gangen door het zwijgende kelderlabyrint waar verlangens vervuld worden door ronde bedden en zachte vrouwen die je met zon bedekken – hun ruggen golven en kreunen wanneer mijn nagels onsterfelijk- heid schrijven in hun huid en hun adem huppelt als een haas of zucht als een halve maan met haartjes die zich in het spoor van mijn hand knisperend…

Kerkklokken luiden het tijdstip in van acht uur een windvlaag laat groene bladeren knisperen de aandacht typeert het interesse van generaties zoals jong, welp, kuiken, kalf, pup, veulen en lam.…

En toen je eenmaal ging kon 'k er niet toe komen om naar bed, zo leeg en laat Voelde nu de doorntjes van de meidoorn in mijn vingertoppen bepleisterde 't met trekzalf Klom naar zolder waar 't warm kroop in de knisperende slaapzak Dacht aan de topjes, bevroren van mijn ex…

oh boom, wat ben je mooi in deze bonte herfsttooi het lijkt warempel net of je op een schilderspalet al die kleuren hebt gemengd en ieder blad ermee hebt verwend deze tijd van bruin, purper en goud is het getijde waar ik het meest van houd jouw prachtige bladeren vielen een voor een dwarrelend gingen ze als afscheid van je heen in dit knisperend…

Onder weg zwierende zomervogels tegen teder geel gesneden horizon sluimeren driften gezwind en ontvlammen kussen naar lomer bindt de wind ons warm witte lichaam dat kronkelt oneindig tezamen op vocht groene mossen rond dieprood knisperend berk en beukenblad zojuist gevallen door de herfst zacht uitgelegd in geulen van ons verhittend…

Een zacht suizend knisperen dringt door, witte vlokken vallen op je jas. Vormen een witte laag als as, smeltende sneeuw bereikt je oor. Een zwarte schaduw zorgt voor contrast en wiekt door je beeld. Het plaatje past in het geheel, als de schaduw luguber krast.…

Maar nauw gevoelt het bladervolk, het slappe, natbetraande, Verloren volk de warmte van de gouden zonnegroet, Of knisperend en knetterend begint het doodgewaande Te leven en te krullen in den koesterende gloed.…

opa laat even de bankbiljetten knisperen bij het geven een duifje koerend in het kozijn overstemt de preek de golfbaan ziet zwart van uitvreters die pikken in wat nog leeft 'Veldzicht' is ruim zicht op automobielen en dealerhangaars mijn voet verdwijnt ondoorgrondelijk zijn mij der mollen wegen 1 – 20 januari 2010…

ochtendspook De stad was nog verlaten De straat een leeg decor Niemand om mee te praten Dus doolde ik maar door Bij bomen zag ik toen een strijd Van merel fel en eekhoorn rood De pluimstaart schoot de kronen door Met in zijn oog de dood Toen hij mij in zijn angst betrok Betrad ik liever een nieuw pad Richting de open slaperdijk Op knisperend…

Knisperende kampvuren overal, bieden winterse warmte. Verwacht vorst en winter strenger dit jaar zonder glazen twinkelende winterbescherming feeëriek verlicht. Buiten mijn warme nostalgiebeleving blijft mij een hete tas geurige chocolademelk, zorgt voor warmte in deze barre wintertijd.…

Vruchtbaar plekje waar hun klanken vloeien in een knisperende taal waarbij open en transparant zitten op één lijn terwijl fracties heimwee, melancholie en nostalgie in schoonheid en tristesse zich ook laten meestromen in deze nooit eerder gehoorde golven; een stille mijmering nabij.…

Vruchtbaar plekje waar hun klanken vloeien in een knisperende taal waarbij open en transparant zitten op één lijn terwijl fracties heimwee, melancholie en nostalgie in schoonheid en tristesse zich ook laten meestromen in deze nooit eerder gehoorde golven; een stille mijmering nabij.…

Angst De lucht lijkt haast bevroren nog net geen volle maan een knisper spitst mijn oren ik blijf gespannen staan Ik staar naar de struiken hoor er dwars doorheen ik kan een doodsangst ruiken ikzelf heb er nog geen Mijn ogen blijven staren ik luister hoe de stilte valt en ruik de angst bedaren nu een geweerschot knalt Jager een…