inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.804):

Ontgoocheling

Ik schoof popelend aan
Een wachtrij tot op de markt en verder
Want op deze beurs
Beloven ze de eeuwige glimlach
Kant en klaar als geschenk verpakt
Een gekruld lint
Een motief van vergulde stippen
Je hebt alleen wat grof geld nodig
Knisperend in de handpalm
Of een kredietkaart die soepel
Langs het rode oog glijdt

Ik had mijn rekening geplunderd
Een aandeel met woekerwinst verkocht
Mijn loft met laminaat verpand
En wees naar de grootste doos
Glunderend als een kind

Daar zat ik thuis mee op schoot
Durfde het nauwelijks te schenden
En toen ik moed vatte
de flappen openvouwde
Veerde er een grimmige nar op
Zijn hoon plofte als een dolk in mijn rug

Schrijver: Wim Veen, 11 november 2004


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.102

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
greetje
Datum:
25 november 2004
Email:
balm5xs4all.nl
Dit is een mooi en knap gedicht, vind ik. En ook nog met diepere inhoud. Mijn complimenten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)